Органско гноиво
Органските гноива — гноива добиени од животински материи, животински измет (гноиво), човечки отпад и растителни материи (на пр. остатоци од компост и земјоделски култури).[1] Природните гноива вклучуваат отпадоци од животинско потекло од преработка на месо, тресет, гноиво, кашеста маса и гвано.
Спротивно на тоа, поголемиот дел од гноивата што се користат во комерцијалното земјоделство се извлечени од минерали (на пр., фосфатна карпа) или се произведуваат индустриски (на пример, амонијак). Органското земјоделство, систем на земјоделство, дозволува одредени гноива, а не дозволува други.
Главните органски гноива се: тресет, отпадоци од животинско потекло (често од кланици), растителни отпадоци од земјоделството и третирана тиња од отпадни води.[1]
Минерали[уреди | уреди извор]
Според многу дефиниции, минералите се одвоени од органските материјали.
Тресет, претходник на јагленот, не нуди хранлива вредност на растенијата, но ја подобрува почвата со аерација и апсорбира вода. Понекогаш се смета дека е најкористено органско гноиво.
Животински извори[уреди | уреди извор]
Во гноива од животинско потекло спаѓаат животинскиот отпад и остатоците од колење на животните. Кога какво било животно се коле, само околу 40% до 60% од живото животно се претвора во пазарен производ, а останатите 40% до 60% се класифицирани како нус-производи. Овие нус-производи од колење на животните, најчесто може да се: крв, коски, пердуви, кожа, копита, рогови, кои може да се рафинираат во земјоделски гноива.
Растителни извори[уреди | уреди извор]
Преработените органски гноива вклучуваат компост, влажна киселина, аминокиселини и екстракти од алги. Други примери се белковини варени со ензим. Распаѓањето на остатоци од култура (зелено гноиво) од претходните години е уште еден извор на плодност.
Третирана тиња[уреди | уреди извор]
Тињата од отпадна вода, исто така позната како биосолид, е ефикасна вода што се третира, меша, компостира, а понекогаш се суши, додека не се претвори во биолошки безбедна. Како гноиво најчесто се користи на неземјоделски култури, на пример при санација на почвата. Употребата на биосолиди во земјоделското производство е поретка, а Националната органска програма на УСА (НОП) донесе одлука дека биосолидите не се дозволени при производството на органска храна во САД. Тињата е неприфатлива заради тоа што може да содржи токсични метали, лекови, хормони и други фактори.[2]
Со загриженост во врска со патогените организми предизвикани од човекот, заедно со растечката предност за светли тоалети и централизиран третман на отпадни води, биосолидите ја заменуваат ноќната почва (од човечки екскрети), традиционално органско гноиво кое е минимално обработено.
Органски гноива во Македонија[уреди | уреди извор]
Во Македонија се произведуваат органски гноива, меѓу кои: Оргалајф, органско микробиолошко гноиво подготвено од база на гноиво од калифорниски црви,[3] како и Биофлор и Биохумус.[4]
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 Heinrich Dittmar, Manfred Drach, Ralf Vosskamp, Martin E. Trenkel, Reinhold Gutser, Günter Steffens "Fertilizers, 2. Types" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, 2009, Wiley-VCH, Weinheim. doi:10.1002/14356007.n10_n01
- ↑ „Organic Farming | Agriculture | US EPA“. Epa.gov. Посетено на 2012-01-09.
- ↑ Органиканова, производи
- ↑ „Биофлор, производи“. Архивирано од изворникот на 2019-12-03. Посетено на 2019-11-20.