Олимписки медал
| Олимписки игри |
|---|
 |
| Главни теми |
| Игри |
| Олимписки медал | |
|---|---|
 |
Олимписки медал — награда доделена на успешнитет натпреварувачи на Олимписките игри. Постојат три вида на медали: златни, кои се доделуваат на бедниците, сребрени, дделени на оние кои се зад победникот и бронзени, доделени на оние кои се втори зад победникот. Доделувањето на наградите подетално е опишано во олимписките протоколи.
Изгледот на медалите се менувал значајно од првите олимиски игри во 1896 година, особено во големината и тежината. Се користел стандарден изглед за предната страна на медалите за Летните олимписки игри од игрите во 1928 година и останал во употреба многу години, сè додека не бил заменет на игрите во 2004 година како резултат на спортот порврзан со употребата на римскиот Колосеум наместо на градба која би ги претставувала старогрчките корени. Медалите на Зимските олимписки игри никогаш немале карактеристичен изглед, но на истите секогаш имало снегулки.
Како дополнение и поддршка за своите спортисти, некои земји обезбедуваат парични награди и подароци на освојувачите на медали, во зависност од видот и бројот на освоени медали.
Воведување и првични награди[уреди | уреди извор]
Маслиново венче било награда за победниците на Старите олимписки игри. Стануало збор за маслиново гранче, од дива маслинка која растела во Олимпија,[1] испреплетено за да образува круг или пак потковица. Според Павсиниј бил воведен од страна на Херкул како награда за победникот во трчање во чест на Зевс.[2]
Кога започнале современте Олимписки игри во 1896 година ти им биле доделувани на успешните натпреварувачи. Сепак, златните медали не биле доделувани на првите игри во 1896 во Атина, Грција.[3] На победниците им бил доделуван сребрен медал и маслиново гранче,[4] Додека пак маратонците добивале ловорово гранче и бакарен или бронзен медал.[5] Во 1900 година, повеќето победници добиле чаши или пак трофеи наместо медали.
Традицијата на доделуање на златен, сребрен и бронзен медал за првите три места на игрите во 1904 година во Сент Луис, Мисури во САД. Меѓународниот олимписки комитет (МОК) им доделин ретроактивно златни, сребрени и бронзени медали на побениците на игрите на секој настан од игрите во 1896 и 1900 година.[6][7] Доколку има повеќе добитници на ист медал сите тие се наградуваат со соодветниот медал според правилата на МОК.[8]
Медалите не се само награди кои се доделуваат на натпреваруачите, секој спортист кој ќе се натпреваува и иде меѓу првите осумина се стекнува и со олимписка диплома. Исто така на стадионот на кој се одржуваат игрите, имињата на сите добитници на медали се напишани на ѕидовите.[8] Finally, as noted below, all athletes receive a participation medal and diploma.
Производство и изглед[уреди | уреди извор]
MOK ги диктира физичките својства на медалите и ја има конечната одлука за нивниот конечен изглед. Изгледот на медалите е развиен заедно со Националниот олимписки комитет (НОК) кој е домаќин на игрите, но сепак МОК има донесено одреден збир на правила:[8][9]
- Добитници: првите тројца натпреварувачи добиваат медал
- Облик: вообичаено кружен, на кој има држалка за синџир или пак трака
- Пречник: минимум 60 мм
- Дебелина: минимум 3 мм
- Материјал:
- Детаки за спортот: спортот за кој е освоен медалот треба да е запишан на медалот
Првите олимписки медали во 1896 година бил осмислен од францускиот вајар Жил-Клемент Чаплин на кој бил претставен Зевс кој ја држи Ника, старогрчката божица на победата, на предната страна и Акрополис на задната страна.[3] Тие биле изработени во Париската ковачница кои исто така ги направиле медалите за игрите во 1900 година кои биле одржани во Париз. Со ова започнала традицијата задолжението за ковањето на медалите да биде на градот домаќин. За наредните неколку олимпијади домаќините имале можност да го изберат изгледот на медалот.
Трионфо[уреди | уреди извор]
Во 1923 година МОК спровел натпревар за вајарите да го осмислат изгледот на медалите за Летните олимписки игри. Замислата на Џузепе Касиоли наречена Трионфо бил избран за победник во 1928 година.[3][12][13] На предната страна повторно ја имало божицата Ника но овојпат во преден план, држејќи ја победничката круна и палма со приказ на Колосеумот во позадина.[12] Во десниот горен дел на медалотбил оставен за името на олимпискиот домаќин и бројот на игрите. На задната страна е претставена толпа од луѓе кои го носат на раце освојувачот. Неговиот победнички изглед бил првпат презентиран на игрите во 1928 година во Амстердам. Овој изглед се одржал во наредните 40 години сè до игрите во 1972 година во Минхен биле првите игри на кои бил употребен поинаков изглед на задната страна на медалот.[3]
Касиолиевиот изглед продолжил да опстојува на предната страна на медалот уште подолг период, со тоа што бил призведуван за секои игри, со различен олимписки домаќин и број на игри. Предната страна го зачувала својот изглед Трионфо сè до игрите во 1992 година во Барселона, Шпанија, кога МОК одобриле поинаков изглед. За наредните неколку настани тие дозволиле употреба на мотивот со Ника, но дозволиле други измени.[9] Трендот завршил во 2004 година поради негативниот публицитет поврзан со изгледот на медалот за игрите во 2000 година во Сиднеј. Војќех Питраник, осмислувачот на медалот, заедно со организаторите на игрите биле критикувани од страна на грчкиот печат за употребата на римскиот Колосеум наместо на грчкиот Партенон.[3][14] Првичната замисла на Питераник била да бидат прикажана Сиднејската опера на предната страна но МОК сметале дека треба да биде заменета со Колосеумот и возач на двоколка. Тој ги спровел измените и покрај критиките, Сиднејскиот комитет за организација на игрите продолжил да го употребува изгледот на медалот,бидејќи немало време да се изведе нова замисла а и истата би била доста скапа.[9] Оваа грешка опстојувала 76 години сè додека новиот изглед не го прикажувал Панатенаико бил воведен на игрите во 2004 игри во Атина.[15] Овој нов изглед ќе продолжи да се користи сè до 2008 и 2012 година.
Пединечни задни изгледи[уреди | уреди извор]
Германскиот олимписки комитет, Германскиот национален олимписки комитет, биле првите организирачи на Летните олимписки игри кој извршиле промена на задната страна на медалот. Замислата за игрите во 1972 година на Герхард Маркс, уметник од Баухаус, ги прикажувала митолошките близнаци Кастор и Полукс.[16] Оттогаш изгледот на задната страна на медалот била оставена на организаторот на игрите, но сепак конечната одлука ја имал МОК.
Споредба меѓу летните и зимските медали[уреди | уреди извор]
МОК ја има конечната одлука за изгледот на сите олимписки медали, вклучувајќи ги тука Летните олимписки игри, Зимските олимписки игри и Параолимписките игри. За Зимските олимписки игри има поголема разноликост во дизајнот, за разлика од Летните олимписки игри, МОК никогаш нема осмислено нов изглед. Медалот на првите Зимските олимписки игри 1924 година во Шамони, Франција не ги ни прикажувале Олимписките прстени. Ника била прикажана на медалите во 1932 и 1936 година и се појавила само на еден изглед на медалите оттогаш. Еден постојан мотив е употребата на снегулката, додека пак ловеровите листови и круната се појавуваат на неколку изгледи на металите. Олимпиското мото Китиус, Алтиус, Фортиус го има на четири медали од Зимските олимписки игри но не се прикажува на Летните олимписки игри.
За три последователни настапи, домаќинот на Зимските олимписки игри вклучувале различни материјали во медалите: стакло (1992), спарагмит (1994), и лак (1998). Сè до игрите во 2008 година во Пекинг, Кина домаќинот олучил да искористи нешто поразлично, во овој случај жад. Додека пак обликот на медалите на Летните олимписки игри секогаш биле кружни со исклучок на игрите во 1900 година, облиците не амедалите на Зимските олимписки игри биле позначително различни. Медалите на Зимските олимписки игри воопшто биле поголеми, подебели и потешки од оние на Летните олимпшиски игри.
Поединечни изгледи на деталите[уреди | уреди извор]
Изгледи на медалите на Летните олимписки игри[уреди | уреди извор]
Детали за медалите за сите Летни олимписки игри:[16][17]
| Игри | Домаќин | Детали | Осмислувач(и) | Ковачница | Пречник (mm) |
Дебелина (mm) |
Тежина (g) |
Слика |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1896 | Атина, Грција | Предна страна: Зевс ја држи Ника Задна страна: Акрополис |
Жил-Клемент Шаплен | Париска ковачница | 48 | 3,8 | 47 | 
|
| 1900 | Париз, Франција | Предна страна: Крилата божица која држи ловорови гранчиња, Париз во позадината Задна страна: Победнички спортист кој држи ловорово гранче, Акрополис во позадината Забелешка: Единствениот олимписки медал кој не е со кружен облик |
Фредерик Вернон | Париска ковачница | 59 x 41 | 3,2 | 53 |  |
| 1904 | Сент Луис, Мисури, САД | Предна страна: Ника држи ловорова круна и палмов лист Задна страна: спортист кој држи ловоров акруна; грчки храм во позадината |
Диегас и Клуст | Диегас И Клуст | 37,8 | 3,5 | 21 | 
|
| 1908 | Лондон, Големото Кралство | Предна страна: Спортист кој добива ловорова круна од две женски особи Задна страна: Свети Ѓорѓи како јава коњ Раб: „Вогтон“, име на настан и победник |
Бертрам Мекенал | Вогтон и синовите | 33 | 4,4 | 21 |  |
| 1912 | Стокхолм, Шведска | Предна страна: Спортист кој добива ловорова круна од две женски особи Задна страна: гласник кој ги отвора игрите со статуа на Пер Хенрик Линг зад него |
Бертрам Мекенал (Предна страна) Ерик Линдберг (Задна страна) |
К.К. Споронг и Ко | 33,4 | 1,5 | 24 |  |
| 1920 | Антверпен, Белгија | Предна страна: Спортист држи ловорова круна и палмов лист Задна страна: Статуа на Силвиј Брабо Раб: име, настан, екипа, „Антверпен“, и датум |
Жосуе Дупон | Косманс | 59 | 4,4 | 79 | .jpg) .jpg) |
| 1924 | Париз, Франција | Предна страна:спортист кој му помага на друг спортист да стане Задна страна: харфа и друга придружна спортска опрема |
Андре Риво | Париска ковачница | 55 | 4,8 | 79 |  |
| 1928 | Амстердам, Холандија | Замисла: Трионфо Забелешка: предниот изглед понекогаш видоизменет опстпјува со 2004 година, задниот изглед опстојува до 1972 година |
Џузепе Касиоли | Холандска државна ковачница | 55 | 3 | 66 |  |
| 1932 | Лос Анџелес, САД | Замисла: Трионфо | Џузепе Касиоли | Вајтхоаг И Хоаг | 55,3 | 5,7 | 96 | |
| 1936 | Берлин, Германија | Замисла: Трионфо "B.H MAYER PFORZHEIM 990" |
Џузепе Касиоли | Б.Х. Мајер | 55 | 5 | 71 |  |
| 1948 | Лондон, Големото Кралство | Замисла: Трионфо | Џузепе Касиоли | Џон Пинашес | 51,4 | 5,1 | 60 | |
| 1952 | Хелсинки, Финска | Замисла: Трионфо Раб: 916 M / Y6 (фабрички печат) |
Џузепе Касиоли | Култакескус Ој | 51 | 4,8 | 46,5 | |
| 1956 | Мелбурн, Австралија | Замисла: Трионфо | Џузепе Касиоли | Кенет Лук | 51 | 4,8 | 68 | |
| 1960 | Рим, Италија | Замисла: Трионфо Околу: бронзен ловоров венец и синџир од ловоров лист |
Џузепе Касиоли | Артистис Фиорентини | 68 | 6,5 | 211 | .jpg)
|
| 1964 | Токио, Јапонија | Замисла: Трионфо | Џузепе Касиоли и Тошикака Кошиба | Јапонска ковачница | 60 | 7,5 | 62 | 
|
| 1968 | Мексико, Мексико | Замисла: Трионфо | Џузепе Касиоли | 60 | 6 | 130 | 
| |
| 1972 | Минхен, Германија | Предна страна: 'Трионфо Задна страна: Кастор и Полукс, синови близнаци на Зевс и Леда Раб: името на победникот и спорт |
Џузепе Касиоли (Предна страна) Герхард Маркс (Задна страна) |
Баварска ковачница | 66 | 6,5 | 102 |  |
| 1976 | Монтреал, Канада | Предна страна: 'Трионфо Задна страна: стилизирана ловорова круна и геслото на игрите во Монтреал Раб: име на спортот |
Џузепе Касиоли (Предна страна) | Кралска канадска ковачница | 60 | 5,8 | 154 | |
| 1980 | Москва, Русија | Предна страна: 'Трионфо Задна страна: стилизиран олимписки пламен и геслото на игрите во Москва |
Џузепе Касиоли (Предна страна) Илја Постол (Задна страна) |
Московска ковачница | 60 | 6,8 | 125 | |
| 1984 | Лос Анџелес, САД | Предна страна: 'Трионфо Задна страна:олимписки спортист држен во воздух од страна на толпа Забелешка: на задната страна е оригиналниот изглед на Касиоли |
Џузепе Касиоли | Џостенс, Инк | 60 | 7,9 | 141 | |
| 1988 | Сеул, Јужна Кореја | Предна страна: 'Трионфо Задна страна: приказ на гулаб кој носи ловорово гранче и геслото на игрите во Сеул |
Џузепе Касиоли (Предна страна) | Корејска ковачница и корпорација за сигурносно печатење | 60 | 7 | 152 | |
| 1992 | Барселона, Шпанија | Предна страна: подновена верзија на 'Трионфо Задна страна: геслото на игрите во Барселона |
Ксавиер Корберо | Шпанска кралска ковачница | 70 | 9,8 | 231 | |
| 1996 | Атланта, САД | Предна страна: подновена верзија на 'Трионфо Задна страна: стилизирано маслиново гранче, геслото на игрите во Атланта и „стогодишнината на олимписките игри“ Раб: „Атлантски комитет за Олимписки игри“ |
Малком Греар | Рид и Бартон | 70 | 5 | 181 |   |
| 2000 | Сиднеј, Австралија | Предна страна: подновена верзија на 'Трионфо Задна страна: Сиднејската опера, Олимпискиот пламен и Олимписките прстени Раб: име на настанот |
Војчих Питраник | Кралска австралиска ковачница | 68 | 5 | 180 | |
| 2004 | Атина, Грција | Предна страна: Ника со Панатенаико во позадина Задна страна: Олимпискиот пламен, првите стихови на Пиндаровата Осма олимписка ода, и геслото на игрите во Атина |
Елена Воци | 60 | 5 | 135 | ||
| 2008 | Пекинг, Кина | Предна страна: Ника со Панатенаико во позадина Задна страна: прстен од жад со геслото на игрите во Пекинг во центарот и детали поврзани со настанот на надворешниот раб |
Сјао Јунг[18] | Кинеска корпорација за печатење на пари и ковачница | 70 | 6 | 200 |  |
| 2012 | Лондон, Велика Британија | Предна страна: Ника со Панатенаико во позадина Задна страна: Темза и геслото на игрите во Лондон со закосени линии во позадината |
Дејвид Воткинс | Кралска ковачница | 85 | 7 | 375–400 |
Изглед на медалите на Зимските олимписки игри[уреди | уреди извор]
Детали за медалите поединечно за сите Зимски олимписки игри:[3][19]
| Игри | Домаќин | Детали | Осмислувач(и) | Ковачница[8] | Пречник (mm) |
Дебелина (mm) |
Тежина (g) |
Слика |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1924 | Шамони, Франција | Предна страна: Скијач кој држи скии и името на дизајнерот Задна страна: информации за игрите |
Раул Бернард | Париска ковачница | 55 | 4 | 75 | |
| 1928 | Сен Мориц, Швајцарија | Предна страна: скијач обиколен од снегулки Задна страна: маслинови гранчиња и детали за домаќинот |
Арнолд Хунервадел | Хугуенин Фрерас | 50,4 | 3 | 51 | |
| 1932 | Лејк Пласид, САД | Предна страна: Ника со Андирондак во позадината Задна страна: ловорови листови и детали за домаќинот Облик: кружен но не со правилен раб |
Робинс Компани | 55 | 3 | 51 | ||
| 1936 | Гармиш-Партенкирхен, Германија | Предна страна: Ника на двоколка влечена од коњ правејќи лак над зимската олимписка опрема Задна страна: големи олимписки прстени |
Рихард Клајн | Deschler & Sohn | 100 | 4 | 324 | |
| 1948 | Сен Мориц, Швајцарија | Предна страна: олимпискиот факел со снегулка во позадината и олимпиското мото Китиус, Алтиус, Фортиус Задна страна: снегулка и детали за домаќинот |
Пол Андре Дроз | Хугенин Фререс | 60,2 | 3,8 | 103 | |
| 1952 | Осло, Норвешка | Предна страна: олимписки факел и олимпиското мото Китиус, Алтиус, Фортиус Задна страна: пиктограм на Градската куќа во Осло со три снегулки и детали за домаќинот |
Васос Фалиреус and Кнут Иван | Мартинсен | 70 | 3 | 137,5 | |
| 1956 | Кортина д’Ампезо, Италија | Предна страна: „идеална жена“ и детали од домаќинот Задна страна: голема снегулка со Помагагнон во позадината, и олимпиското мото Китиус, Алтиус, Фортиус, и други дополнителни детали за домаќинот |
Константино Афер | Лориоли Брос. | 60,2 | 3 | 120,5 |  |
| 1960 | Сква Вали, САД | Предна страна: главите на маж и женасо детали од домаќинот во позадината Задна страна: големи олимписки прстени, олимпиското мото Китиус, Алтиус, Фортиус, и името на спортот |
Херфф Џонс | Херф Џонс Компани | 55,.3 | 4,3 | 95 |  |
| 1964 | Инсбрук, Австрија | Предна страна: планините Торлауф, „Инсбрук 1964“, и „Торлауф“ Задна страна: олимписки прстени над амблемот на Инсбрук со детали на домаќинот |
Марта Куфал (Предна страна) Артур Цеглер (Задна страна) |
Австриска ковачница | 72 | 4 | 110 |  |
| 1968 | Гренобл, Франција | Предна страна: Tтри снегулки и амблем на Гренобл со црвена роза со детали од домаќинот Задна страна: стилизирана слика од секој спорт |
Роџер Екскофон | Париска ковачница | 61 | 3,3 | 124 | |
| 1972 | Сапоро, Јапонија | Предна страна: пиктограм со линии во снегот Задна страна: снегулка, сонце, и олимписките прстени Облик:квадрат со брановидни линии |
Јаги Казуми (Предна страна) Ико Танака (Задна страна) |
Ковачницата при министерството за финансии | 57,3 x 61,3 | 5 | 130 |  |
| 1976 | Инсбрук, Австрија | Предна страна: олимписките прстени нас амблемот на Инсбрук со детали на домаќинот Задна страна: Алпите, Бергизел, и олимпискиот пламен |
МАрта Куфал (Предна страна) Артур Цеглер (Задна страна) |
Австриска ковачница | 70 | 5,4 | 164 | |
| 1980 | Лејк Пласид, САД | Предна страна: олимпискиот факел пред Андриодак Задна страна: шишарка и логото на домаќинот |
Тифани и Ко. | Медалик Арт Компани | 81 | 6,1 | 205 |   |
| 1984 | Сараево, Југославија | Предна страна: логтот на настанот со детали за домаќинот Задна страна: глава на спортист со ловорова круна Облик: кружен но сместен во голем заоблен правоаголен облик |
Небојша Митриќ | Златара Мајданпек и Завод за изработка на ковани пари | 71,1 x 65,1 | 3,1 | 164 |  |
| 1988 | Калгари, Канада | Предна страна: лого од настанот со детали во позадината Задна страна: два лика, едниот носи ловоров а другиот шлем направен од спортска опрема |
Фридрих Питер | Џостенс | 69 | 5 | 193 | |
| 1992 | Албертвил, Франција | Предна страна: стакло во метал, на кои се прикажани олимписките прстени пред планините Задна страна: задната страна од стаклениот дел |
Рене Лалик | Рене Лалик | 92 | 9,1 | 169 | |
| 1994 | Лилихамер, Норвешка | Спаргамит делумно прекриен со злато, едната страна ги прикажува олимписките прстени со детали од домаќинот а на другата страна е прикажан спортот за кој е освоен медалот на и амблемот на игрите | Ингјерд Ханеволд | Мартинсен | 80 | 8,5 | 131 | |
| 1998 | Нагано, Јапонија | Предна страна: делумно лакиран, го прикажува амблемот на игрите Задна страна: главно лак, со амблемот на игрите над планините Шиншу |
Такеши Ито | Центар за изработка Кисо Кураши | 80 | 8 | 261 |  |
| 2002 | Солт Лејк Сити, САД | Предна страна: спортист кој го носи олимпискиот факел излегува од пламенот Задна страна: Ника држи победниќки лист со детали од спортот Облик: неправилен круг, како карпите во реките во Јута |
Скот Гивен, Аксиом Дизајн | О.К. Танер | 85 | 10 | 567 | |
| 2006 | Торино, Италија | Предна страна: графички елементи од игрите Задна страна: пиктограм на одреден спорт Облик: кружен со празнина која претставува плоштад |
Дарио Кватрини | Отавијани | 107 | 10 | 469 | |
| 2010 | Ванкувер, Канада | Предна страна: поединечно претставен дел од уметноста на првите народи, со што секој медал бил единствен Задна страна: амблем на игрите и детали за спортот Облик: кружен но со вдлабнатини |
Корина Хант и Омер Арбел | Кралска канадска ковачница | 100 | 6 | 500–576 |    |
| 2014 | Сочи, Русија | Предна страна: „крпено платно“ на кое се претставени различни предели од Русија Задна страна: името на спортот на англиски и логото на Сочи Облик: кружен |
АДАМАС | АДАМАС[20] | 100 | 10 | 460, 525, 531 |  |
Медали за учество[уреди | уреди извор]
Уште од почетокот на современите олимписки игри спортистите и нивните придружници, па дури и официјални лица, и одредени доброволци вклучени во планирањето и спроведувањето на игрите им биле доделувани специјални медали и дипломи. Како и медалите за победниците и овие медали се менуваат за секоја олимпијада, при што тие се различни за Зимските и Летните олимписки игри.[21]
Галерија[уреди | уреди извор]
-
Задната страна од плочката од Летните олимписки игри во 1900 година во франција -
Џејмс Гравс кој носи бронзен медал на Летните олимписки игри во 2000 година, последната верзија на Трионфо -
![Винсент Ханкок со неговиот златен медал 2012 година, најтешкиот олимписки медал[22]](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b5/Vincent_Hancock_wins_Olympic_gold.jpg/120px-Vincent_Hancock_wins_Olympic_gold.jpg)
![Винсент Ханкок со неговиот златен медал 2012 година, најтешкиот олимписки медал[22]](/wiki/%D0%9F%D0%BE%D0%B4%D0%B0%D1%82%D0%BE%D1%82%D0%B5%D0%BA%D0%B0:Vincent_Hancock_wins_Olympic_gold.jpg)
Доделување[уреди | уреди извор]
Доделувањето на медалите и наградите се има изменувано значителоно сè до 1932 година во Лос Анџелес го вовеле она што ќе стан стандард. Пред 1932 година сите медали биле доделувани на церемонијата на затворањето на игрите, при што спортистите носеле вечерно здолниште на првите неколку игри. Првично доделувачот на медалите бил во една положба додека пак спортистите минувале пред него за да ги добијат медалите. Победничкиот подиум бил воведен по лични препораки на Анри де Баје-Латур во 1931 година, кој го видел како се употребува на Британските империјални игри 1930 година.[23] Победникот е во средината и највисоко, добитникот на сребрениот медал е на десната страна а добитникот на бронзениот медал е на левата страна.[23] На Зимските олимписки игри 1932 година, медалите биле доделувани при свеченостите по повод затворањето на игрите, при што спортистите последователно се качувале на подиумот. На Летните олимписки игри, натпреварувачите во Колосеумот во Лос Анџелес ги добивале меалите веднаш по секој настан за првпат натпреварувачите од останатите стадиони доашале наредниот ден во Колосеумот за да ги добијат своите медали.[8][23] На подоцнежните игри имало победнички подиуми на секој стадион.
На Летните олимписки игри 1960 во Рим, Италија биле првите на кои медалите биле ставани на вратот на спортистите. Медалите виселе на вратот со помош на синџирчиња од ловорови листови, додека сега пак се обесени на обоена панделка.[16] Кога игрите биле одржани во Атина во 2004 година на натпреварувачите на подиумот им била доделувани и сплетени венчиња од маслинови гранки.
Поврзано[уреди | уреди извор]
- Летни олимписки монети
- Зимски олимписки монети
- Список на олимписки медалисти
- Џејмс Брендан Коноли, добитникот на првиот медал
- Медал „Пјер де Кубертен“, специјален медал доделуван од страна на МОК за спортување или значаен придонес кон олимпиското движење.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Theophrastus, Enquiry into Plants, IV.13.2: 'the wild-olive [kotinos] at Olympia, from which the wreaths for the games are made".
- ↑ Pausanias, Description of Greece, 5.7.7
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 London 2012: Olympic medals timeline, BBC News. Retrieved 27 July 2011.
- ↑ De Coubertin, Pierre; Timoleon J. Philemon, N.G. Politis and Charalambos Anninos (1897). The Olympic Games: BC 776–AD 1896 (PDF). The Olympic Games in 1896 - Second Part. Athens: Charles Beck. стр. 232–4.
- ↑ “After this followed the distribution of the second prizes. The King presented each winner with a bronze medal and a laurel branch.” (English version) But: “Darauf treten die zweiten Sieger einzeln heran und empfangen aus den Händen des Königs einen Lorbeerzweig und eine kupferne Medaille” (German version) Pierre de Coubertin and others, The Olympic Games In 1 8 9 6, Athens , London, Leipzig 1897, p.114 and p. 115. In: The Olympic Games B.C. 776. — A. D. 1896. Part II
- ↑ „Athens 1896–Medal Table“. International Olympic Committee. Посетено на 2008-05-05.
- ↑ Mallon, Bill (1998). The 1900 Olympic Games, Results for All Competitors in All Events, with Commentary. Jefferson, North Carolina: McFarland & Company, Inc., Publishers. ISBN 0-7864-0378-0.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 Report 268. International Olympic Committee. 31 January 2002. Retrieved 11 September 2011.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 The fine art of victory, Powerhouse Museum. Retrieved 11 September 2011.
- ↑ http://www.dendritics.com/scales/metal-calc.asp
- ↑ [1] Архивирано на 21 мај 2013 г. Luxlist. Retrieved 11 November 2012
- ↑ 12,0 12,1 Winner's medal for the 1948 Olympic Games in London, Olympic.org. Retrieved 5 August 2011.
- ↑ Olympic Summer Games Medals, Athens Info Guide. Retrieved 27 July 2011.
- ↑ Greek anger at Olympic medal design, [The Daily Telegraph. Retrieved 5 August 2011.
- ↑ Athens' New Olympic Medal Design Win IOC's Nod, People Daily. Retrieved 5 August 2011.
- ↑ 16,0 16,1 16,2 Olympic Summer Games Medals From Athens 1896 to Beijing 2008. International Olympic Committee. April 2010. Retrieved 10 September 2011.
- ↑ Magnay, Jacquelin. London 2012 Olympics: medal designs unveiled. The Telegraph. 27 July 2011. Retrieved 11 September 2011.
- ↑ Xiao Yong Архивирано на 27 август 2011 г.. icograda. Retrieved 11 September 2011.
- ↑ Olympic Winter Games Medals from Chamonix 1924 to Vancouver 2010. International Olympic Committee. April 2011. Retrieved 11 September 2011.
- ↑ The Sochi Olympic medals introduced by the ADAMAS jewelry company на YouTube
- ↑ Olympic Museum
- ↑ http://www.forbes.com/sites/anthonydemarco/2012/07/26/a-closer-look-at-the-olympic-gold-medal/
- ↑ 23,0 23,1 23,2 . "A Research Note on the Origins of the Olympic Victory Podium" (PDF). (консултирано на 12 September 2013) Архивирано на 2 февруари 2014 г. „архивски примерок“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2014-02-02. Посетено на 2015-11-28.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
 |
„Олимписки медал“ на Ризницата ? |