Оливер Јовановиќ

Оливер Јовановиќ (р. Заечар, 16 ноември 1967) — српски писател, сликар и дизајнер.

Животопис

Дипломирал на Училиштето за применета уметност во Ниш (првата самостојна изложба одржана во 1995 година). Учествувал во војната во 1991 година. Има два сина, Вук и Крсман. Живее и работи во Заечар.^[1]

Литературни дела

Во 1996 година објавил единаесет книги на различни теми од поезија до раскази:

Хајка (прво класично издание на „Културно-просветна заедница“ на општина Заечар, 1996 година; прво електронско издание - „Балкански литературен весник“ 2008 година),
1991 - Мојата визија за војната (1997),^[2]
Ѕид (1998),
Анатомија на криминалот (1999),
Жена на точка (2002),
Мојата борба (2002) во класична форма и како мултимедијално издание (2005),
Ноќни движења (2003),
Човек, основни алатки - употреба, цел и одржување (2007),
Гротло (Тардис, Белград, 2010),^[3]
Глас (Центар за култура на општина Заечар, 2014).^[4]

Има објавено повеќе текстови во печатот, особено во списанието за популаризација на науката „Галаксија“, литературното списание „Развој“ и „Збор и мисла“ во Ниш „Градина“, како и на веб-страницата на списанието. „Астрономски магазин“ art-anima.com и balkanwriters.com.

Наводи

Оваа биографска статија за личност од Србија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите.

[1] Oliver Jovanović, sajt „Art-anima“^{[мртва врска]}^{[мртва врска]}

[2] Oliver Jovanović, Moje viđenje rata, 1991

[3] Intervju iz "Grotla"

[4] Helly Cherry Web Magazine: Oliver Jovanović: Ono što će davati svetlost mora da izdrži izgaranje

[1]

[2]

[3]

[4]