Олга Бородина
Олга Владимировна Бородина (29 јули 1963 година, во Ленинград) е водечка мецосопрано, позната по своите улоги во руските опери во нејзината матична компанија, театарот „Мариински“ и по меѓународната изведувачка и снимачка кариера на разновиден репертоар .
Кариера[уреди | уреди извор]
Во 1992 година, Бородина дебитирала во Самсон и Делила во Кралската опера Ковент Гарден со Пласидо Доминго. Таа настапувала често во Метрополитен опера и Сан Франциско и во многу други оперски куќи во улоги меѓу кои Пепелашка во Ла Церентола, Маргериет во проклетството на Фауст, Еболи во Дон Карлос, Принцивеса во Адриана Лекувр, Кармен во истоимената опера, Марфа во Хованшчина и Амнерис во Аида. Бородина е позната по својот „плишен“ глас.[1][2][3]
Таа добила признание како Народен уметник на Русија во 2002 година, прв награден златен медал на вокалниот натпревар Роса Понселе во 1998 година [4] а исто така победи на натпреварот во Барселона во 1989 година. Таа беше наградена со Државната награда на Руската Федерација (2006). Таа беше една од добитниците на наградите Опера вести во 2007 година за истакнато достигнување.
Бородина е вклучена во многу руски оперски снимки на Филипс, диригирани од Валери Гергиев со компанијата Мариински. Нејзиното руско наследство е многу важно за неа:
Јас сум еден од лудите луѓе на кои им требаат своите корени. Јас земам храна од родната земја, мојата татковина. Сакам моите деца да студираат во Русија, бидејќи тие се Руси. Мислам дека ова е неверојатно важно. Но, животот во Санкт Петербург од ден на ден станува се потежок и рускиот дух, духовноста што беше дел и дел од руската култура, скоро ја нема повеќе.[5]
Таа се повлече од продукцијата на Кармен во Ла Скала затоа што рецитивите се зборуваа наместо да се пеат,[6] и остави проби во Кралската опера за Аида, во режија на Роберт Вилсон, бидејќи го најде пристапот на диригентот (Антонио Папано) премногу туѓо за операта".[5] Последователно, критичарите ја оправдаа Бородина и таа 2011 година се вратила во Ковент Гарден за да настапи во Аида, исто така диригирана од Папано.[7] Во 2006 година, раководството на Виенската државна опера „одлучи да се дистанцира од ангажман [со Бородина], не само за оваа продукција, туку и за сите други“, ноќта на премиерата на Литалиана во Алжери.[8] Бородина требаше да пее во Виенската државна опера во Аида во март 2013 година.[9]
Во 2014 година, Бородина ја извела улогата на Амнерис во „ Аида“ на „Мет“ во Њујорк.[10] Нејзината потписна улога, со текот на годините, била улогата на Далила во <i id="mwWA">„Самсон и Далила</i> “ на Камил Сент-Сенс. Познати настапи вклучуваат реномирана продукција во Метрополитен опера со Пласидо Доминго во 1998 година,[11] снимка со Хосе Кура и Сер Колин Дејвис,[12] и, неодамна, многу пофален перформанс со Далас опера спроти Клифтон Форбис во 2017 година.[13]
Бородина претходно била омажена за Илдар Адбразаков, со кого добила синот. Таа има два сина од претходниот брак и ќерка чиј татко не е идентификуван јавно.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ "Working Out Those Royal Father-Son Issues on a Grand Stage" by Anthony Tommasini, The New York Times, 2 December 2006
- ↑ "Rotterdam Philharmonic/Gergiev", by Erica Jeal, The Guardian, 22 August 2003
- ↑ "Rossini’s L’italiana à la russe at the Met; Florez shines" Архивирано на 4 февруари 2012 г. by Robert Levine at ClassicsToday.com
- ↑ Links to opera singers at RosaPonselle.com
- ↑ 5,0 5,1 "'He's still very angry", interview by Stephen Everson, The Guardian, 28 July 2005
- ↑ "The ambitious diva with designs to direct" Архивирано на 13 ноември 2020 г. by Galina Stolyarova, The St. Petersburg Times
- ↑ Rees, Jasper (2011-03-15). „Olga Borodina: the diva you don't mess with“ (англиски). ISSN 0307-1235. Посетено на 2019-05-20.
- ↑ "Vienna State Opera Fires Olga Borodina" Архивирано на 29 мај 2016 г. by Matthew Westphal, Playbill, 20 June 2006
- ↑ „Spielplan Detail – Nächster Spielplan“. Wiener-Staatsoper.at. March 2013. Посетено на 2013-07-26.[мртва врска]
- ↑ Raskauskas, Stephen (1 November 2014). „The Met's Aida offers stunning singing and spectacle“. bachtrack.
- ↑ Holland, Bernard (1998-09-30). „OPERA REVIEW; Revelry Onstage and Off at the Met“. The New York Times (англиски). ISSN 0362-4331. Посетено на 2019-05-20.
- ↑ Blyth, Alan (2013-01-09). „Saint-Saëns Samson & Dalila“. www.gramophone.co.uk (англиски). Посетено на 2019-05-20.
- ↑ William (2017-10-27). „Review: A Power House Dallas Opera "Samson" with Borodina, Forbis, Fink – October 25, 2017“. Opera Warhorses (англиски). Посетено на 2019-05-20.