Окупирање на згради во Србија

Од Википедија — слободната енциклопедија
View of informal housing under a bridge
Станбени простории во градот Кардборд во 2007 година
Man stands outside entrance
Влез во Акција во 2006 година

Окупирање на згради во Србија се однесува на неовластено окупирање на земјиште или згради. По Првата светска војна, во претежно урнатиот главен град Белград се појавиле населби, а најзабележителен пример бил Јатаган Мала.[1] Населението на Белград се зголемило од 593.000 во 1953 година на 1.470.000 во 1981 година[2] Помеѓу 1961 и 1971 година, 52% од целата приватна градба на куќи во Белград била нелегална. Процентот бил висок и во другите градови како Нови Сад и Смедерево.[3] Причините за заземањето и дивоградбите беа недостатокот на поволни станови, лошото владеење и бирократијата вклучена во легализацијата на земјиштето. Исто така казните беа лесни.[4]

Голема ромска населба наречена Картон град била иселена во 2009 година.[5] Во Белград имало и експлицитно политички самоуправувани социјални центри како што се Бунтовнички дом, АКЦ Акција и Кудруц.[6] [7] Во 2014 година, запуштеното кино Ѕвезда било окупирано од активисти и повторно отворено.[8]

Властите во Белград во 2017 година објавиле дека сите мигранти кои се во центарот на градот ќе бидат преместени во официјалните центри. Поранешната воена касарна во која биле сместени околу 1.200 бегалци, главно од Авганистан и Пакистан, потоа била иселена за да се расчисти теренот за проектот „Белградски брег“.[9] [10] Во 2019 година, УНХЦР проценил дека имало 650 мигранти во Белград и во близина на границата со Хрватска и Унгарија.[11]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Vuksanović-Macura, Zlata; Macura, Vladimir (July 2018). „The Right to Housing: Squatter Settlements in Interwar Belgrade—The Defense and Demolition of Jatagan-mala“. Journal of Urban History. 44 (4): 755–774. doi:10.1177/0096144216632747.
  2. ↑ Pleskovic, Boris (1988). „Squatter Housing in Yugoslavia“. Во Patton, Carl V. (уред.). Spontaneous Shelter: International Perspectives and Prospects (англиски). Temple University Press. стр. 278. ISBN 978-0-87722-507-2.
  3. ↑ Pleskovic, Boris (1988). „Squatter Housing in Yugoslavia“. Во Patton, Carl V. (уред.). Spontaneous Shelter: International Perspectives and Prospects (англиски). Temple University Press. стр. 283. ISBN 978-0-87722-507-2.
  4. ↑ Pleskovic, Boris (1988). „Squatter Housing in Yugoslavia“. Во Patton, Carl V. (уред.). Spontaneous Shelter: International Perspectives and Prospects (англиски). Temple University Press. стр. 291–292. ISBN 978-0-87722-507-2.
  5. ↑ Glavonjić, Zoran (31 August 2009). „U Beogradu raseljen "Karton siti"“. Radio Slobodna Evropa (српскохрватски). Посетено на 12 March 2021.
  6. ↑ Vraneš, Aleksandra (2011). „Multiculturalism and Social Otherness“. Knjizenstvo. ISSN 2217-7809.
  7. ↑ Gološin, Nataša (11 September 2003). „Prazna velika kuća“. Nedeljnik Vreme. Архивирано од изворникот на 2021-05-23. Посетено на 5 March 2021.
  8. ↑ Druelle, Julia (30 January 2016). „The arthouse Belgrade cinema flickering back to life“. Guardian Weekly (англиски). Посетено на 5 March 2021.
  9. ↑ Goddard, Emily (12 May 2017). „Refugees in Serbia "sprayed with insecticide" before forceful eviction“. The Independent (англиски). Посетено на 5 March 2021.
  10. ↑ „The Aftermath of an Exodus: Afghans stuck in Serbia still trying to 'hit the game' - Serbia“. ReliefWeb (англиски). AAN. Посетено на 5 March 2021.
  11. ↑ „UNHCR Serbia Update, December 2019 - Serbia“. ReliefWeb (англиски). 2019. Посетено на 5 March 2021.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Окупирање_на_згради_во_Србија&oldid=5153526“