Новозеландски Подантарктички Острови

Од Википедија — слободната енциклопедија
Карта на Новозеландските Подантарктички Острови

Новозеландски Подантарктички Острови (англиски: New Zealand Subantarctic Islands) — петте најјужни групи на оддалечените острови на Нов Зеланд, заштитени како светско наследство на УНЕСКО.[1] Расположени се по јужниот раб на стариот потопен континент Зеландија, раседен од Австралија пред 60–85 и од Антарктикот пред 130-85 милиони години.

Сè до 1995 г. во метеоролошката станица на Кемпбеловиот Остров трајно престојуваленаучни истражувачи, но оттогаш островите ги посетуваат само повремени научни екипи и туристи. Островите се следниве:

Делат извесни особености со австралискиот остров Маквори на запад.

Нов Зеланд воено се повикува, over several на неколку острови недалеку од антарктичкото копно, чија сопственост е во задршка согласно Антарктичкиот договор:

Од сите нив, само Росовиот Остров има научен кадар распореден во неколку истражувачки станици, од кои попознати се Макмердовиот Теснец и базата „Скот“.

Заштитата на резерватот е зајакната во 2014 г. со што островите станале најголемото природно прибежиште во земјата.[2]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. New Zealand Sub-Antarctic Islands - UNESCO World Heritage Centre
  2. „New Subantarctic marine reserves established“. Television New Zealand. 2 March 2014.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]