Никиски мир

Никиски мир

Договорот бил именуван по Никија, атинскиот политичар и генерал
Тип	Мировен договор
Потпишан	март 421 г.п.н.е
Потписници	Никија Крал Плеистоанакс
Странки	Атина Спарта
Јазик	Старогрчки јазик

Никиски мир

Јазик	Старогрчки јазик

Никискиот мир бил мировен договор потпишан меѓу старогрчките градови-држави Атина и Спарта во март 421 година п.н.е., со кој завршила првата половина на Пелопонеската војна.

Во 425 година п.н.е., Спартанците ги загубиле битките кај Пилос и Сфактерија, тежок пораз што резултирал со тоа што Атињаните држеле 292 затвореници. Најмалку 120 биле Спартијати, кои се опоравиле до 424 година п.н.е., кога спартанскиот генерал Брасидас го зазел Амфипол. Истата година, Атињаните претрпеле голем пораз во Беотија во битката кај Делиум, а во 422 година п.н.е., повторно биле поразени во битката кај Амфипол во обидот да го вратат тој град. И Брасидас, водечкиот спартански генерал, и Клеон, водечкиот атински политичар, биле убиени во Амфипол. Дотогаш и двете страни биле исцрпени и подготвени за мир.

Преговорите ги започнале Плеистоанакс, кралот на Спарта и Никија, атински генерал. Најпријателски предлог беше да се врати сè во предвоената состојба, освен Нисаја и Платеја. Атина требало да ја задржи контролата над Нисаја, а Теба ќе ја задржала контролата над Платеја. Амфиполис би бил вратен во Атина, а Пилос би бил вратен во Спарта. Атињаните ќе ги ослободат спартанските затвореници земени во Сфактерија, а Спарта заедно со Теба ќе ги врати атинските затвореници. Храмовите низ Грција би биле отворени за верниците од сите градови, а пророштвото во Делфи би ја вратило својата автономија. Атина ќе продолжела да собира данок од државите од кои го добивала уште од времето на Аристид, но Атина не можела да ги натера да станат сојузници. И Атина се согласила да и помогне на Спарта доколку хелотите се побунат. Неколку од сојузниците на Спарта се согласиле да го потпишат договорот. Беотија, Коринт, Елис, Мегара и Амфипол се спротивставиле на договорот.

Седумнаесет претставници од секоја страна се заколнале дека ќе го одржат договорот, кој требаше да трае педесет години. Спартанските претставници биле кралевите Плеистоанакс и Агис II, Плестола, Дамагет, Хионис, Метаген, Акант, Даитус, Исхагора, Филохарид, Зеуксидас, Антиф, Телис, Алкинда, Емпедија, Менас и Лафил. Атинските претставници биле Лампон, Истмоник, Никија, Лахес, Ефтидем, Прокле, Питодор, Хагнон, Миртил, Трасикли, Теаген, Аристократ, Јолкиј, Тимократ, Леон, Ламах и Демостен. Меѓутоа, главната цел на Атина, обновувањето на Амфипол, била одбиена кога Клеаридас добил од Спартанците клаузула во договорот со која се негирал трансферот. Договорот бил прекинат од самиот почеток и, по уште неколку неуспеси, бил формално напуштен во 414 година п.н.е. Пелопонеската војна продолжила во втората фаза.

Надворешни врски

• Текст на Никискиот мир