Неферкауре

Од Википедија — слободната енциклопедија
Неферкауре
Неферкавре, Ка[бау?]
Картуш на Неферкауре од Кралскиот список од Абидос.
Фараон на Египет
Владеел4 години, 2 месеца, околу 2160 г. п.н.е., Осма династија
ПретходникКакаре Иби
НаследникНеферкаухор

Неферкауре — фараон на Стар Египет за време на првиот среден период. Според Кралскиот список од Абидос и најновата реконструкција на Торинскиот канон од страна на Ким Рихолт, тој бил 15-ти крал на Осмата династија.[1] Ова мислење го делат египтолозите Јирген фон Бекерат, Томас Шнајдер и Дарел Бејкер.[2][3] Како фараон на Осмата династија, седиштето на Неферкауре бил градот Мемфис[4] и тој можеби немал власт над целиот Египет.

Потврди[уреди | уреди извор]

Неферкауре е именуван на 54-от влез на Кралскиот список од Абидос, кој потекнува од околу 900 години по Првиот среден период за време на владеењето на Сети I. Името на Неферкауре е изгубено во лакуната од Торинскиот канон што влијае врз колоната 5, алинеја 11 од документот. Должината на владеењето на Неферкауре е запишана „4 години, 2 месеци и 0 дена“.[1][3][5]

Неферкауре е исто така познат од натпис од негово време, фрагментарна уредба испишана на варовничка плоча позната како „Уредба Коптос h“ и во врска со придонеси за храмот Мин во Коптос.[3] Еден од двата постојни фрагменти од овој декрет Едвард Харкнес му го дал на Метрополитенскиот музеј на уметност, каде што сега е изложен во Галеријата 103.[6] Указот е датиран во четвртата регуларна година на Неферкауре, што е највисок докажан датум од кој било друг крал на Осмата династија.[7] Првиот знак на името на кралот Хоровото име е јасно присутен додека се расправа за вториот знак. Фон Бекерат се посветил само на првиот знак и го чита Ка [...], додека Бејкер и Вилијам С. Хејс го читаат Кабау. Указот е упатен до тогашниот гувернер на Горниот Египет, Шемај, и бара фиксни количества на придонеси да се даваат во редовни интервали на богот Мин, а потоа и на статуата на кралот.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ 1,0 1,1 Kim Ryholt: The Late Old Kingdom in the Turin King-list and the Identity of Nitocris, Zeitschrift für ägyptische, 127, 2000, p. 99
  2. ↑ Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen. Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3, p. 174.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Darrell D. Baker: The Encyclopedia of the Pharaohs: Volume I - Predynastic to the Twentieth Dynasty 3300–1069 BC, Stacey International, ISBN 978-1-905299-37-9, 2008, p. 272-273
  4. ↑ Ian Shaw: The Oxford History of Ancient Egypt, ISBN 978-0192804587
  5. ↑ Jürgen von Beckerath: The Date of the End of the Old Kingdom of Egypt, JNES 21 (1962), p.143
  6. ↑ The decree on the catalog of the MET
  7. ↑ William C. Hayes: The Scepter of Egypt: A Background for the Study of the Egyptian Antiquities in The Metropolitan Museum of Art. Vol. 1, From the Earliest Times to the End of the Middle Kingdom , MetPublications, 1978, pp.136-138, available online
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Неферкауре&oldid=4640006“