Прејди на содржината

Национален парк Вангануи

Координати: 39°35′0″S 175°5′0″E / 39.58333°S 175.08333°E / -39.58333; 175.08333
Од Википедија — слободната енциклопедија
Национален парк Вангануи
Whanganui National Park
МСЗП — Категорија II (национален парк)
Местоположба на Национален парк Вангануи Whanganui National Park
Местоположба на Национален парк Вангануи Whanganui National Park
Карта на Нов Зеланд
МестоВангануи
Најблизок градВангануи
Координати39°35′0″S 175°5′0″E / 39.58333°S 175.08333°E / -39.58333; 175.08333
Површина742 км2
Воспоставен(а)1986
Управно телоСлужба за заштита на природата
Реката Вангануи тече низ националниот парк Вангануи. Фотографирал: Џејмс Шук.

Националниот парк Вангануи (англ. Whanganui National Park) е национален парк на Северниот Остров на Нов Зеланд. Основан е во 1986, и зафаќа површина од 742 км2. Се граничи со реката Вангануи. Составен е од крунско земјиште, поранешна државна шума и разни поранешни резервати. Самата река технички не му припаѓа резерватот. Одделот за заштита на Нов Зеланд го истакнува Националниот парк Вангануи како национален парк кој е најтесно поврзан со човечкото населување.

Екологија

[уреди | уреди извор]

Националниот парк Вангануи штити голема површина низински шуми и е важно живеалиште за домородниот див свет.

Постојат бројни насади на тврдо дрво од подокарп, составени од видови, вклучувајќи ги Камахи и тава, со риму, миро и тотараус на поостри терени.[1] Во пониските области во близина на реката кахикатеа, може да се најдат палми Матаи и Никау. Голема северна рата расте низ паркот.

Низ паркот може да се најдат многу видови птици. Паркот го штити живеалиштето на неколку илјади загрозени кафеави киви од Северниот Остров и загрозената сина патка (whio). Други птици кои често го посетуваат паркот вклучуваат сива чорбала, какарики со жолто крунисување, новозеландски сокол (kārearea), новозеландски гулаб (kererū), пушкач (tītipounamu), сребрено око, томтит, туи и бела глава.

Многу видови на автохтони риби ја населуваат реката Вангануи која минува низ паркот, каде што се присутни и автохтони слатководни ракови (kōura), црна камбала, торбичка светилка и јагули.

Поврзано

[уреди | уреди извор]

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
  1. „Nature and conservation“. Department of Conservation (англиски). Посетено на 2024-01-05.