Прејди на содржината

Наум Торбов

Од Википедија — слободната енциклопедија
Наум Торбов
Роден 18 ноември 1880
Гопеш
Починал 2 јуни 1952
Софија
Занимање архитект

Наум Торбов (Гопеш, 18 ноември 1880 - Софија, 2 јуни 1952) — виден бугарски архитект, ја проектирал зградата на Централните хали во главниот град на Бугарија, Софија.

Животопис

[уреди | уреди извор]
Спомен-плоча на Торбов на Влезот во Халите во Софија

Наум Торбов - роден во големото македонско влашко село Гопеш, Битола, тогаш во Отоманското Царство. Татко му на проф. Цеко Торбов му бил прв братучед. Неговото семејство емигрирало во Бугарија и се населило во градот Орјахово, а Наум бил испратен да студира архитектура во Романија, на Институтот за ликовни уметности во Букурешт. По дипломирањето во 1904 година, Торбов се враќа во Бугарија и започнува да работи во Софија во Министерството за јавни згради, патишта и јавни работи. Во 1906 година бил назначен за раководител на отсекот „Архитектура“ при општина Софија, а во 1908 година започнал приватна архитектонска пракса.[1] Бил член на Бугарското инженерско-архитектонско друштво.[2]

Творештво

[уреди | уреди извор]

Торбов бил приврзаник на национално-романтичниот тренд во архитектурата. Автор е на над 100 јавни, индустриски и станбени објекти во Софија, Орјахово, Силистра, Ботевград, Дупница, Мездра. Меѓу неговите најпознати градби се:

  • Хотел Континентал
  • Хотел Париз
  • Куќата на Хентови на улица Књаз Борис I бр. 135 во Софија (1906)
  • Градска уметничка галерија Софија (поранешното казино – 1908)
  • Куќата на Станишеви, подоцна Главно муфтиство, на улицата Браќа Миладинови бр. 27 во Софија (1909)
  • Столарска зграда на булеварот Христо Ботев бр. 71 во Софија (1910)
  • Централни софиски хали на булеварот „ Принцеза Марија-Луиза“ во Софија (1911)
  • Зградата на Димитар Костов на улица „Алабин“ бр. 36 во Софија (1914)
  • Романски институт на улицата Егзарх Јосиф во Софија (1933)

Галерија

[уреди | уреди извор]
Централните хали во Софија
  1. Енциклопедия България, т.7, Академично издателство „Проф. Марин Дринов“, София, 1996, стр. 37.
  2. Цонев, Младен (2001). Дейци на Българското инженерно-архитектурно дружество 1893-1949. София: Академично издателство „Проф. Марин Дринов“. стр. 199.

Надворешни препратки

[уреди | уреди извор]