Насока на пристигнување

Од Википедија — слободната енциклопедија

Насока на пристигнување ― насоката од која обично бранот што се шири пристигнува до точка, каде што обично се наоѓаат збир на сензори, во рамките на обработката на сигналот. Овие збир на сензори го образуваат она што се нарекува низа на сензори. Често постои поврзана техника на образување на зрак која е проценка на сигналот од дадена насока.[1][2] Различни инженерски проблеми опфатени во поврзаната книжевност се:

  • Најдете ја насоката во однос на низата каде што се наоѓа изворот на звук
  • Насоката на различни извори на звук околу вас е исто така сместена од вас користејќи постапка слична на оние што ги користат алгоритмите во книжевноста
  • Радиотелескопите ги користат овие техники за да гледаат одредена местоположба на небото
  • Образувањето на зрак исто така било користено во примените за радиофреквенција, како што е безжичното општење. Во споредба со техниките на просторна разновидност, се претпочита образување на зрак во однос на сложеноста. Од друга страна, образувањето на зрак воглавно има многу помали стапки на податоци. Во каналите за повеќекратен пристап (повеќебројно пристапен поделен код, повеќебројно пристапна поделена честота, повеќебројно пристапно поделено време), образувањето на зрак е неопходно и доволно
  • Различни техники за пресметување на насоката на пристигнување, како што се агол на пристигнување, временска разлика на пристигнување, честотна разлика на пристигнување или други слични поврзани техники.
  • Ограничувањата на точноста на проценката на насоката на пристигнувањето сигнали во низите на дигиталните антени се поврзани со џитниот аналогно во дигитално претворач и дигитално во аналогно претворач.[3]

Вообичаени методи за проценка на насока на пристигнување[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Zhang, Qilin; Abeida, Habti; Xue, Ming; Rowe, William; Li, Jian (2012). „Fast implementation of sparse iterative covariance-based estimation for source localization“. The Journal of the Acoustical Society of America. 131 (2): 1249–1259. Bibcode:2012ASAJ..131.1249Z. doi:10.1121/1.3672656. PMID 22352499.
  2. Abeida, Habti; Zhang, Qilin; Li, Jian; Merabtine, Nadjim (2013). „Iterative Sparse Asymptotic Minimum Variance Based Approaches for Array Processing“. IEEE Transactions on Signal Processing. Institute of Electrical and Electronics Engineers (IEEE). 61 (4): 933–944. arXiv:1802.03070. Bibcode:2013ITSP...61..933A. doi:10.1109/tsp.2012.2231676. ISSN 1053-587X.
  3. M. Bondarenko and V.I. Slyusar. „Influence of jitter in ADC on precision of direction-finding by digital antenna arrays. // Radioelectronics and Communications Systems. - Volume 54, Number 8, 2011.- Pp. 436 - 445.-“ (PDF). doi:10.3103/S0735272711080061.