Надворешни односи на Србија

Од Википедија — слободната енциклопедија

Надворешните односи на Србија се остваруваат со напори на Министерството за надворешни работи. Србија го наследила Министерството за надворешни работи, заедно со сите свои сопствености, по распаѓањето на претходната државна унија со Црна Гора. Српските министерства за надворешни работи продолжуваат да им служат на граѓаните на Црна Гора во земјите кои немаат црногорско дипломатско присуство. Владите на Србија и Црна Гора изразиле интерес за водење заедничка надворешна политика. Поранешниот претседател на Србија, Борис Тадиќ се осврнал на односите со Европската Унија (ЕУ), Русија, Соединетите Американски Држави и Кина како четири столба на надворешната политика.[1] Србија се приклучила на Обединетите нации на 1 ноември 2000 година.

Историја[уреди | уреди извор]

Српска револуција и автономно кнежевство (1804–1878)[уреди | уреди извор]

Својата делумна независност Србија ја добила од Отоманското Царство во две востанија во 1804 година (предводено од Караѓорѓе Петровиќ) и 1815 година (предводено од Милош Обреновиќ ), иако турските трупи продолжиле да гарнизорираат во главниот град Белград, до 1867 година. Во 1817 година Кнежевството Србија добило фактичка независност од Отоманското Царство.[2] Високи функционери во Австроунгарија лобирале за османлиско одобрување на либералниот устав за Србија од 1869 година, кој зависел од Портата за конечно одобрување. Стратегијата на Виена била дека либералниот политички систем во Србија ќе го пренасочи својот импулс кон поттикнување на националистички немири кај нејзините соседи, а исто така ќе ги одложат нејзините напори да добие територија на штета на Отоманското Царство.[3]

Кнежевство / Кралство Србија (1878–1918)[уреди | уреди извор]

Автономното кнежевство станало меѓународно призната независна земја по Руско-турската војна во 1878 година. Србија останала кнежевство или кнежевина (књажевина), сè до 1882 година кога станало Кралство, при што внатрешната политика се вртела главно околу династичкото соперништво меѓу семејствата Обреновиќ и Караѓорѓевиќ.

Јужна и Северна Србија (Војводина) во 1848 година

Во 1885 година, Србија протестирала против обединувањето на Бугарија и Источна Румелија. Српскиот крал, Милан Обреновиќ (1854–1901), кој требало да го сврти вниманието од неговите домашни проблеми, побарал Бугарија да и отстапи дел од својата територија на Србија. Големите сили го обесхрабриле, но тој и објавил војна на Бугарија на 13 ноември 1885 година. Српско-бугарската војна завршила на 3 март 1886 година. Српската армија ја преминала лесно заштитената северозападна граница на Бугарија со цел да ја заземе Софија, главниот град на Бугарија. Бугарските бранители ги поразиле напаѓачите и потоа ја нападнале Србија. Виена посредувала во мирот што го вратил стариот статус кво. Српските жртви изнесувале вкупно 6.800, што е за тројно повеќе од вкупно 2.300 бугарски. Поразот го принудило Обреновиќ да абдицира во март 1889 година, а српската круна преминала во регентство во името на неговиот син Александар (1876–1903).[4]

Српски стратешки цели[уреди | уреди извор]

Србија имала повеќе национални цели.[5][6][7] Српските интелектуалци сонувале за јужнословенска држава - која во 1920-тите станала Југославија. Големиот број Срби што живееле во Босна ја гледале Србија како фокус на нивниот национализам, но со нив управувале Германците од Австриското Царство. Анексијата на Босна од Австрија во 1908 година длабоко ги отуѓил српските народи. Тие се заколнале на одмазда, што ја постигнале во 1914 година со атентат врз австрискиот наследник.[8] Србија била без излез на море и силно чувствувала потреба за пристап до Средоземното Море, по можност преку Јадранското Море. Австрија работела напорно за да го блокира српскиот пристап до морето, на пример, помагајќи при создавањето на Албанија во 1912 година. Црна Гора, главниот сојузник на Србија, имала мало пристаниште, но австриската територија интервенирала, блокирајќи го пристапот сè додека Србија не добила Нови Пазар и дел од Македонија од Отоманското Царство во 1913 година. На југ, Бугарија го блокирала српскиот пристап до Егејското Море.[9] Србија, Грција, Црна Гора и Бугарија ја формирале Балканската лига и влегле во војна со Османлиите во 1912–1913 година. Тие решително победиле и ја исфрлиле од скоро целиот Балкан.[10] Главен непријател останала Австрија, која силно го отфрлила панславизмот и српскиот национализам и била подготвена да војува за да ги прекине овие закани.[11] Етничкиот национализам би го уништил мултикултурното Австроунгарско царство. Проширувањето на Србија би ги блокирало австриските и германските аспирации за директни железнички врски со Цариград и Средниот Исток. Србија се потпирала првенствено на Русија за поддршка, но Русија првично се двоумела да го поддржи панславизмот и советувала на претпазливост. Сепак, во 1914 година ги сменила позициите и ветила воена поддршка на Србија.[12]

Прва светска војна[уреди | уреди извор]

Атентатот на австрискиот престолонаследник Франц Фердинанд на 28 јуни 1914 година во Сараево, од Гаврило Принцип, просрпски член на Млада Босна, послужел како основа за австриското објавување војна на Србија на 28 јули 1914 година. Виена постапила и покрај прифаќањето на Србија три дена порано од скоро сите барања на Виена. Виена била убедена дека Србија стои зад заговорот во обид да се дестабилизира Австроунгарија.[13] Австроунгарската армија ја нападнала Србија заземајќи го Белград на 2 декември 1914 година, сепак Српската армија успешно ја одбранила земјата, извојувајќи неколку победи и на 15 декември 1914 година го вратила Белград.[14]

На 28 јули 1914 година, Австроунгарија и објавила војна на Србија. За неколку дена, долгогодишните планови за мобилизација стапиле на сила за да започнат инвазии или да се заштитат од нив, а Русија, Франција и Велика Британија се спротивставиле на Австрија и Германија во она што во тоа време се нарекувало „Голема војна“, а подоцна било именувано како „ Светска војна“ Австрија размислувала за една мала ограничена војна во која биле вклучени само двете земји. Не планирала поширока војна, како што експлодирала за неколку дена.

Британскиот историчар Џон Заметица тврди дека Австроунгарија е првенствено одговорна за започнување на војната, бидејќи нејзините водачи сметале дека успешната војна против Србија е единствениот начин на кој таа може да остане Голема сила, да ги реши длабоките внатрешни спорови предизвикани од унгарските барања и да поврати влијание во балканските држави.[15] Другите, особено проф. Кристофер Кларк, тврдат дека Австроунгарија се соочила со Србија, која се чинела решена да поттикне континуирани немири и на крајот да ги стекне сите „српски“ населени земји на монархијата (кои, според гледиштето на пансрпското, ги вклучува Хрватска, Далмација, Босна, Херцеговина и некои од јужните окрузи на Унгарија (приближно одговарајќи на денешна Војводина) и чија војска и влада биле испреплетени со иредентистичката терористичка група позната како „Црна рака“, не гледале практична алтернатива на употреба на сила при ставање крај на она што претставувало субверзија од Србија насочена кон голем дел од нејзините територии. Во оваа перспектива, Австрија немала друг избор освен веродостојно да се закани со војна и да го присили српското покорување доколку сака да остане голема моќ.[16]

Билатерални односи[уреди | уреди извор]

Дипломатски односи на Србија

Србија воспоставила дипломатски односи со 191 од 193 земји-членки на ООН,[17] Светиот Престол и Палестина, Суверениот воен ред на Малта, и Европската Унија.

Србија нема воспоставено дипломатски односи со:[18]

Африка[уреди | уреди извор]

Уште од времето на Јосип Броз Тито и Движењето на неврзаните, Србија уживала во одлични односи со африканските нации. Ангола, Етиопија, Нигерија, Зимбабве и Јужна Африка се најблиските сојузници на Србија во Потсахарска Африка. Јужна Африка и Србија имаат одлични односи од потпишувањето на дипломатските односи во 1992 година по крајот на системот на Апартхејдот. Многу борци за отпор на АНЦ и Умконто ве сизве, тренирале во Србија за време на Апартхејдот. Во Јужна Африка живеат и околу 20 000 Срби, главно во областа Јоханесбург.[20] Јужна Африка исто така изразува поддршка за Србија во врска со косовското прашање.[21] Нелсон Мандела бил направен и како почесен граѓанин на Белград.[22] Србија е исто така активно вклучена во многу инвестиции во Ангола со која има одлични политички и економски односи.

Земја Започнување на формални односи Забелешка
 Алжир 1962 Погледни: Алжирско-српски односи
  • Формалните односи започнале во 1962
  • Алжир има отворено амбасада во Белград.[23]
  • Србија има отворено амбасада во Алжир од 1962.[24]
 Ангола 1975

Погледни: Анголско-српски односи

  • Србија има отворено амбасада во Луанда и Ангола има амбасада во Белград.
 Бенин 1962

Дипломатските односи помеѓу  Бенин и  Србија биле основани во 1962.[25]

 Боцвана 1970

Дипломатските односи помеѓу  Боцвана и  Србија биле основани во 1970.[26]

 Буркина Фасо 1968

Дипломатските односи помеѓу  Буркина Фасо и  Србија биле основани во 1968.[27]

 Бурунди 1962

Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1962.[28]

 Зелен ’Рт 1976
 Камерун 1960

Дипломатските односи помеѓу  Камерун и  Србија биле основани во 1960.[29]

 Централноафриканска Република 1960

Дипломатските односи помеѓу  Централноафриканска Република и  Србија биле основани во 1960.[30]

 Чад 1966

Дипломатските односи помеѓу  Чад и  Србија биле основани во 1966.[31]

 Комори 1976

Дипломатските односи помеѓу  Комори и  Србија биле основани во 1976.[32]

 Демократска Република Конго 1961
  • Србија има отворено амбасада во Киншаса и Конго има отворено амбасада во Белград.
  • Министерството за надворешни работи на ДР Конго го посетил Белград во 2011 година и Министерството за надворешни работи на Србија го посетил Киншаса во 2009 година.
 Република Конго 1964

Дипломатските односи помеѓу  Република Конго и  Србија биле основани во 1964.[33]

 Брег на Слоновата Коска 1968

Дипломатските односи помеѓу  Брег на Слоновата Коска и  Србија биле основани во 1968.[34]

 Џибути 1978

Дипломатските односи помеѓу  Џибути и  Србија биле основани во 1978.[35]

 Египет 1908 Погледни: Египетско-српски односи
 Еритреја 2012

Дипломатските односи помеѓу  Еритреја и  Србија биле основани во 2012.[36]

 Етиопија 1952[37] Погледни: Етиопско-српски односи
 Екваторска Гвинеја 1970

Дипломатските односи помеѓу  Екваторска Гвинеја и  Србија биле основани во 1978.[38]

 Габон 1960
 Гамбија 1965

Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1965.[39]

 Гана 1957
 Гвинеја
  • Гвинеја има отворено амбасада во Белград.
 Гвинеја-Бисао 1975

Дипломатските односи помеѓу  Гвинеја-Бисао и  Србија биле основани во 1975.[40] Гвинеја-Бисао го поддржува ставот на Србија во врска со Косово, а премиерот Умаро Сисоко Ембало го посетил Белград во ноември 2017 година за да ги прошири трговските односи и да ја потврди позицијата на неговата нација за Косово.

 Кенија 1963
  • Србија има отворено амбасада во Најроби, Кенија има почесен конзулат во Белград.
 Лесото 1972

Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1972.[41]

 Либерија 1959

Дипломатските односи помеѓу  Либерија и  Србија биле основани во 1959.[42]

 Либија 1955 Погледни: Либиско-српски односи
 Мадагаскар 1968
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1968.[45]
  • Склучени се голем број билатерални договори и се на сила меѓу двете земји.
 Малави 1998

Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1998.[46]

 Мали 1961
 Мавританија

Србија е претставена во  Мавританија преку амбасада во Рабат.[47]

 Маврициус 1969

Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1969.[48]

 Мароко 2 март 1957

Двете земји воспоставија формални билатерални односи на 2 март 1957.[49] Двете земји биле основачки членки на Движење на неврзаните.

 Мозамбик 1978

Дипломатските односи помеѓу  Мозамбик и  Србија биле основани во 1975.[50]

 Намибија 1990 Дипломатските односи помеѓу  Намибија и  Србија биле основани во 1990.[51]
 Нигерија 1960
  • Србија има отворено амбасада во Абуџа и хонорарен конзулат во Кано и Лагос. Нигерија има отворено амбасада во Белград.
 Руанда 1971

Дипломатските односи помеѓу  Руанда и  Србија биле основани во 1971.[52]

 САДР 1984

Југославија ја признала Арапската демократска република Сахрави на 28 ноември 1984 година.[53] Југославија била првата земја во Европа која формално ја признала независноста на Републиката откако некои нејзини сојузници од Движење на неврзаните извршиле притисок Белград да го следат за својата претходна политика кога Југославија била прва европска земја што го признала и соседниот Алжир.[54] Додека формалните односи биле ограничени, Југославија проширила одредена помош за развој преку обезбедување образование и за цивили и за Полисарио.[55]

 Сао Томе и Принсипе 1977

Дипломатските односи помеѓу  Сао Томе и Принсипе и  Србија биле основани во 1977.[56]

 Сенегал 1961

Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1961.[57]

 Сејшели 1977
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1977.[58]
  • Склучени се голем број билатерални договори и се на сила меѓу двете земји.
 Сиера Леоне 1961

Дипломатските односи помеѓу  Сиера Леоне и  Србија биле основани во 1961.[59]

 Сомалија 1960

Погледни: Сомалиско-српски односи

 ЈАР 2 април 1992

Погледни: Јужноафриканско-српски односи

 Судан 1956

Дипломатските односи помеѓу  Судан и  Србија биле основани во 1956.[61]

 Јужен Судан 4 January 2012[62]
 Есватини 1968
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1968.
  • Склучени се голем број билатерални договори и се на сила меѓу двете земји.
 Танзанија 1961

Дипломатските односи помеѓу  Танзанија и  Србија биле основани во 1961.[63]

 Того 1960

Дипломатските односи помеѓу  Того и  Србија биле основани во 1960.[64]

 Тунис 1957
  • Србија има отворено амбасада во Тунис.
  • Тунис има отворено амбасада во Белград.
 Уганда 1963

Дипломатските односи помеѓу  Уганда и  Србија биле основани во 1963.[65]

 Замбија 1964
  • Србија има отворено амбасада во Лусака
 Зимбабве 1980

Погледни: Зимбабве-српски односи

  • Србија има отворено амбасада во Хараре
  • Зимбабве има отворено амбасада во Белград
  • Роберт Мугабе ја опиша Србија како единствен странски сојузник на Зимбабве во 2014 година
  • За време на распадот на Југославија, Зимбабве застанал на страната на Србија. Ова било зацврстено при посетата на Мугабе на Белград во 1996 година.[66]
  • Билатералната трговија меѓу Србија и Зимбабве изнесува 1 милиони евра во 2011 година, исклучиво увоз од Зимбабве.

Америка[уреди | уреди извор]

Србија има силни, но затегнати односи со Соединетите Американски Држави и малку порелаксирани односи со Канада, поради нивното непријателско признавање на независноста на Косово и бомбардирањето на НАТО од 1999 година, чија цел била да се помогне во ова отцепување. На 25 февруари 2008 година, српскиот премиер Воислав Коштуница побарал од САД да го укинат признавањето на Косово, предупредувајќи дека „нема да има стабилност додека не се поништи лажната држава“.[67]

Србија има многу добри односи со Латинска Америка, освен Колумбија и Панама, која ја признале независноста на Косово. Бразил, најголемата земја во регионот, одлучил да не ја признава независноста на Косово сè додека не се постигне договор со Србија.[68]

Country Formal relations began Notes
 Аргентина 1928 Погледни: Аргентинско-српски односи
  • Дипломатските односи помеѓу  Аргентина и  Србија постоеле пред Втората светска војна и биле обновени во 1946.
  • Србија има отворено амбасада во Buenos Aires
  • Аргентина има отворено амбасада во Белград.
 Бахами 1988
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во јули 1988.[69]
  • Склучени се голем број билатерални договори и се на сила меѓу двете земји.
 Барбадос November 1977
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во ноември 1977.[70]
 Боливија 1952
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1952.[71]
 Бразил 1946 Погледни: Бразилско-српски односи
  • Бразил има отворено амбасада во Белград.
  • Србија има отворено амбасада во Бразилија.
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во декември 1966.[72]
  • * Склучени се голем број билатерални договори во различни области и се на сила меѓу двете земји.
 Канада 30 мај 1941[73] Погледни: Канадско-српски односи
 Чиле 1935
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1935 година. Тие биле обновени во 1946 година. Дипломатските односи биле прекинати во два наврати, во 1947 и 1973 година, а последното обновување било во март 1990 година.[76]
  • Склучени се голем број билатерални договори во различни области и се на сила меѓу двете земји.
 Колумбија 1966
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во декември 1966.
  • * Склучени се голем број билатерални договори во различни области и се на сила меѓу двете земји.
 Костарика 1952
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1952.[77]
  • Склучени се голем број билатерални договори и се на сила меѓу двете земји.
 Куба 1951 Погледни: Кубанско-српски односи

Куба и Србија имаат долга историја на дипломатски односи од периодот на Социјалистичка Федеративна Република Југославија кога обете земји биле членки на Движењето на неврзаните. Куба ја поддржува Србија во нејзиниот став кон Косово сметајќи дека независноста на Косово е нелегитимен чин и кршење на меѓународното право и принципите на Повелбата на Обединетите Нации.[78] Србија ја поддржува Куба во нејзините односи со САД и поставеното ембарго.[79]

 Доминика 2010[80]
 Доминиканска Република 1983
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1983.[81]
 Еквадор 1956
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1956.[82]
 Ел Салвадор 1956
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1956.[83]
 Гренада July 1978
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во јули 1978.[84]
 Гватемала 1987
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1987.[85]
 Гвајана 5 November 1968
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи на 5 ноември 1968 година.[86]
  • Србија е претставена во преку амбасада во Вашингтон.[87]
 Хаити 1984
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1984.[88]
 Хондурас 1953
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1953.[89]
 Јамајка 1968
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1968.[90]
 Мексико 24 мај 1946 Погледни: Мексиканско-српски односи
  • Мексико има отворено амбасада во Белград.
  • Србија има отворено амбасада во Мексико.
 Никарагва 1979
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1979.[91]
 Панама 1956
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1953.[92]
  • Склучени се голем број билатерални договори и се на сила меѓу двете земји.
 Парагвај 1950

Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1950.[93]

 Перу 1967
 Свети Винцент и Гренадини 2011[94]
 Суринам 1976
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1976.[95]
 Тринидад и Тобаго 1974
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1974.[96]
  • Двете земји имаат голем број билатерални договори .
 САД 14 October 1881[97] Погледни: Американско-српски односи

Пред Првата светска војна и создавањето на Југославија, Србија и САД имале одлични односи. Билатералните односи меѓу Србија и Соединетите држави биле воспоставени во 1881 година. На почетокот на непријателствата меѓу НАТО и Федерална Република Југославија во пролетта 1999 година, САД и Југославија ги прекинале дипломатските односи. По соборувањето на владата на Милошевиќ во октомври 2000 година, следниот месец САД повторно воспоставиле дипломатско присуство. Амбасадата на САД официјално повторно се отворила во мај 2001 година. Српската амбасада во Вашингтон и американската во Белград повторно ги воспоставиле билатералните односи и обезбедиле целосен опсег на конзуларни услуги. Во февруари 2008 година, Србија го повлекла својот амбасадор од Соединетите држави, по признавањето на еднострано прогласената независност на Косово од страна на САД. САД воспоставиле целосни дипломатски односи на ниво на амбасадор со Република Косово, која се отцепила од Србија во февруари 2008 година.[98]

 Уругвај 1950
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во септември 1950.[99]
  • * Склучени се голем број билатерални договори во различни области и се на сила меѓу двете земји.
 Венецуела 1951 Погледни: Венецуелско-српски односи
  • Србија е претставена во Венецуела преку амбасада во Бразилија (Бразил).
  • Венецуела е претставена во Србија преку амбасада во Белград.
  • Во 2007 година, Србија извезила стоки во вредност од 33 000 € во Венецуела, додека вкупниот извоз на Венецуела е €158,000.
  • По Декларацијата за независност на Косово, Претседателот на Венецуела Уго Чавез објавил дека Венецуела не ја признава независноста на Косово со образложение дека тоа е постигнато преку притисок на САД и го критикувала неодамнешното политичко движење кое повикува на поавтономна држава Зулија. Тој рекол: „Ова не може да се прифати. Тоа е многу опасен преседан за целиот свет“[100] На 24 март 2008 година, Чавез го обвинил Вашингтон дека се обидува да ја „ослаби Русија“ со поддршка на независноста на Косово. Тој го нарече новиот косовски лидер, премиерот Хашим Тачи, „терорист“ ставен на власт од САД.[101] Чавез силно се спротивставил на Интервенција на НАТО во Косово во 1999 година кога првпат станал претседател.
  • Министерството за надворешни работи на Србија за односите со Венецуела Архивирано на 5 март 2012 г.

Азија[уреди | уреди извор]

Србија има одлични односи со земји како Кина, Индонезија, Индија, Иран, Ирак, Јапонија, Казахстан, Либан, Јужна Кореја, Виетнам и Обединетите Арапски Емирати. Овие земји се важни економски партнери за Србија во Азија.

Земја Почеток на формални односи Забелешки
 Авганистан 1954
  • Авганистанскиот министер за надворешни работи го посетил Белград во септември 2011.
  • Билатералната трговија помеѓу Србија и Авганистан изнесувала 7.3 евра во текот на 2011.
 Ерменија 1994 Погледни: Ерменско-српски односи
  • Ерменија и Србија воспоставиле дипломатски односи во 1993.
 Азербејџан 1997 Погледни: Азербејџанско-српски односи
  • Азербејџан и Србија воспоставиле дипломатски односи во 1997.
  • Азербејџан има отворено амбасада во Белград.
  • Србија има отворено амбасада во Баку.
  • Двете земји се полноправни членки на Совет на Европа.
 Бахреин 1989
 Бангладеш 1971

Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1971.[102]

 Бутан 9 December 2011
 Брунеј 5 декември 2011
  • Pengiran Muda Mohamed Bolkiah paid a visit to Белград in September 2011.
 Камбоџа 1956

Погледни: Камбоџиско-српски односи

 Кина 2 јануари 1955 Погледни: Кинеско-српски односи
  • Србија има отворено амбасада во Пекинг и конзулат во Шангај.
  • Кина има отворено амбасада во Белград и Приштина.

Кина секогаш имала многу топли и блиски односи со Белград од воспоставувањето на дипломатските односи во 1955 година.

 Источен Тимор

Србија е претставена во Источен Тимор преку амбасада во Џакарта.[103]

 Грузија 26 јуни 1995 [104]
  • Србија е претставена во Грузија преку амбасада во Москва
  • Грузија е претставена во Србија преку амбасада во Атина
  • Грузија ја поддржува Србија во врска со Косово
  • Србија ја поддржува Грузија во врска со Јужна Осетија
 Индија 1948 Погледни: Индиско-српски односи
 Индонезија 1954 Погледни: Индонезиско-српски односи

Индонезија има многу блиски односи со Србија, особено во областа на трговијата, културата и туризмот. Индонезија исто така изрази поддршка за територијалниот интегритет на Србија во врска со косовското прашање.[105]

 Иран 1945

Погледни: Иранско-српски односи

  • Србија има отворено амбасада во Техеран и Иран има отворено амбасада во Белград.
  • Србија има силни односи со Иран.
  • Србија и Иран одржувале безвизен режим од 2 септември 2017 година до 17 октомври 2018 година. Ова довело до зголемување на патувањата на Иранците во Србија. Визниот режим бил вратен од Србија по поплаките од Европската унија откако голем број ирански посетители го искористиле безвизниот режим за да дојдат во Србија и илегално да преминат во земјите на Европската унија. Српските граѓани сè уште можат да влезат во Иран со добивање виза по пристигнувањето.
 Ирак 1958

Погледни: Ирачко-српски односи

  • Ирак има отворено амбасада во Белград.[106]
  • Србија има отворено амбасада во Багдад.[107]
 Израел 1992[108]

Погледнете: Израелско-српски односи

 Јапонија 1952[111] Погледнете: Српско-јапонски односи
 Казахстан 1996

Погледнете: Српско-казахстанско односи

 Кувајт 1963
  • Кувајт има отворено амбасада во Белград и Србија има отворено амбасада во Кувајт.
  • Српските компании веќе долго време имаат присуство во Кувајт. Иконските кули на Кувајт биле нарачани од Енергопроект, со седиште во Белград.
  • Кувајт неодамна одобрил заем од 25 милиони евра на Србија за финансирање на изградбата на железничката станица Прокоп.[118]
  • Кувајт доби поддршка и од Србија, под поранешна Југославија, за време на ирачката инвазија во 1990 година.
 Киргистан 1998
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1998.[119]
  • Во 2011 година, вкупната трговска вредност изнесува 3,5 милиони евра.
 Лаос 1962

Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1962.[120]

 Либан 1946

Формалните билатерални односи биле воспоставени во 1946 година.[121]

 Малезија 1967/2003
  • Малезија има отворено амбасада во Белград и Србија е претставена во Малезија.
  • Во периодот јануари 2012 година - септември 2012 година, билатералната трговија достигнала 27,5 милиони евра.
  • Дато Шри Анифах Хј. Аман бил во посета на Белград во септември 2011 година
  • Според амбасадата на Малезија во Белград, во Србија живеат 25 Малезијци .[122]
 Малдиви 1974
 Монголија 20 ноември 1956[123][124]
 Мјанмар 1950
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1950.[125]
  • * Склучени се голем број билатерални договори во различни области и се на сила меѓу двете земји.[126]
   Непал 1959
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1959.[127]
  • Склучени се голем број билатерални договори и се на сила меѓу двете земји.[128]
 Северна Кореја 30 октомври 1948

Србија одржува пријателски односи со Северна Кореја. Односите меѓу двете земји започнале во 1948 година под југословенскиот претседател Јосип Броз Тито. Односите меѓу двете земји сè уште се силни и во политичка и воена смисла. Севернокорејската амбасада во Србија е акредитирана во Софија, Бугарија.

 Оман 1974
  • Српскиот министер за надворешни работи Вук Јеремиќ бил во посета на Мускат во 2010 година.
 Пакистан 1948

Пакистан смета дека Србија е многу важна земја и дека односите меѓу двете држави се топли и пријателски .[129]

 Палестински територии 16 ноември 1988

Односите меѓу Србија и Палестина биле многу блиски и пријателски. Социјалистичка Федеративна Република Југославија била една од првите земји што ја признале Палестина на 16 ноември 1988 година и нејзиниот наследник Србија одржува блиски односи, фаворизирајќи двојно државно решение. Палестинските власти од своја страна, одбиле да ја признаат независноста на Косово.

 Филипини 1972
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1972.[130]
  • * Склучени се голем број билатерални договори во различни области и се на сила меѓу двете земји.[131]
  • Филипини има конзулат во Белград[132]
 Катар 1989
  • Катар има отворено амбасада во Белград.
  • Србија има отворено амбасада во Катар .
 Саудиска Арабија 17 април 2013[133]
  • Србија има отворено амбасада во Ријад.
 Сингапур 1967

Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1967.[134]

 Јужна Кореја 27 декември 1989[135]

Основањето на Дипломатските навики помеѓу Република Србија и Република Кореја започнало на 27 декември 1989 година.

  • Српска амбасада во Сеул.[136]
  • Корејска амбасада во Белград.[137]
 Шри Ланка 1956
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1956.[138]
  • * Склучени се голем број билатерални договори во различни области и се на сила меѓу двете земји.[139]
 Сирија 1946
 Таџикистан 1995
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи на 9 септември 1995.[141]
  • Во 2011 година, вкупната трговска вредност изнесувала 5,64 милиони евра.
 Тајланд 1954
 Турција 1879[143] Погледнете Турско-српски односи
 Туркменистан 1996
 ОАР 21 март 2007
 Узбекистан 18 January 1995

Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1995.[144]

 Виетнам 1957
 Јемен 1957 Формалните односи започнале во 1957[145]

Европа[уреди | уреди извор]

Србија го потпишала Договорот за стабилизација и асоцијација (ССА) со Европската унија на 29 април 2008 година и е во процес на прием на Република во рамките на Европската унија како полноправна земја-членка. Србија официјално аплицирала за членство во Европската унија на 22 декември 2009 година [146] а Европската комисија препорачала да стане нејзин официјален кандидат на 12 октомври 2011 година. По гласањето на 27-те министри за надворешни работи на ЕУ на 28 февруари 2012 година, каде со 26 гласа „за“ и 1 глас „против“, била издадена препорака за статус на кандидат, а Србија добила статус на целосен кандидат на 1 март. На 28 јуни 2013 година, Европскиот совет ги одобрил заклучоците и препораките на Советот на министри за отворање на пристапните преговори со Србија.[147][148] Во декември 2013 година, Советот на Европската унија ги одобрил отворањето на преговорите за пристапување на Србија во јануари 2014 година [149] а првата меѓувладина конференција се одржала на 21 јануари во Европскиот совет во Брисел.[150]

Поранешни југословенски републики и покраини[уреди | уреди извор]

Земја Почеток на формалните односи Белешки
 Босна и Херцеговина 2000 година Погледнете Босанскохерцеговински-српски односи

Босна и Херцеговина има амбасада во Белград. Србија има амбасада во Сараево и генерален конзулат во Бања Лука. Двете земји се полноправни членки на Советот на Европа, Организацијата за безбедност и соработка во Европа (ОБСЕ) и Договорот за слободна трговија на Средна Европа (ЦЕФТА). Србија е официјален кандидат и Босна и Херцеговина е призната како потенцијална земја кандидат од Европската унија.

 Хрватска 1996 година Погледнете Хрватско-српски односи

Двете земји воспоставиле дипломатски односи на 9 септември 1996 година. Хрватска има амбасада во Белград и генерален конзулат во Суботица. Србија има амбасада во Загреб и два генерални конзулати (во Риека и Вуковар). Во Хрватска живеат околу 200.000 лица со српско потекло и во Србија живеат околу 70.000 лица со хрватско потекло.

Косово Без дипломатски односи или признавање. На 17 февруари 2008 година, поранешната провинција Косово еднострано прогласила независност од Србија, формирајќи ја Република Косово. Србија, Русија, Кина, Индија, Алжир, Мароко, Грција, Мексико, Романија, Украина, Шпанија, Бразил, Нигерија, Јужна Африка, Аргентина, Белорусија, Палестина, Боливија и многу други не го признаваат Косово како независна држава. Србија ветила дека ќе се бори против приемот на Косово во меѓународните организации. Република Косово сè уште нема поднесено барање за членство во ООН. Од 4 септември 2020 година, 113 земји-членки на Обединетите нации и Република Кина, Суверениот воен ред на Малта, Ниуе и Кукските Острови го признале Косово како независна држава. Но, сепак, со силното и цврсто противење и на Русија и Кина и нивните сојузници, Косово нема моментални изгледи да стане членка на Обединетите нации.[151] Србија, како одговор на нациите кои го признале Косово како независна нација, постојано ги повикува своите амбасадори во овие нации со акт на протест. Овие земји вклучуваат САД, Албанија, Бугарија, Македонија, Колумбија, Хрватска, Франција, Германија, Унгарија, Турција, Словенија и Велика Британија.
Држави кои ја признаваат провинцијата Косово-Метохија како составен дел на Република Србија и држави кои го признаваат Косово како независна нација
  Serbia
 Македонија 1996 година Погледнете Македонско-српски односи

Сојузна Република Југославија, формирана во 1992 година од преостанатите југословенски републики, Црна Гора и Србија воспоставиле дипломатски односи со Република Македонија на 8 април 1996 година. Воспоставувањето билатерални односи е направено под поранешното уставно име на Северна Македонија - Република Македонија.[152] Затоа, Србија била една од 125-те земји во светот што ја признале Македонија под поранешното уставно име.[153] Македонија има амбасада во Белград, додека амбасадата на Србија се наоѓа во Скопје.

 Црна Гора 1897 година Погледнете Црногорско-српски односи

Црна Гора има амбасада во Белград. Србија има амбасада во Подгорица и генерален конзулат во Херцег Нови.

 Словенија 2000 година Погледнете Словенечко-српски односи

Други европски земји[уреди | уреди извор]

Земја Почеток на формалните односи Белешки
 Албанија 25 април 1914 Погледнете Албанско-српски односи
 Австрија 1874 Погледнете Австриско-српски односи
 Андора 2005

Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 2005.[161]

 Белорусија 15 ноември 1994 Погледнете Белоруско-српски односи
  • Србија ја признала Белорусија во декември 1991 година и двете земји воспоставиле дипломатски односи во ноември 1994 и на амбасадоско ниво во 1996 година.
  • Белорусија има отворено амбасада во Белград.
  • Србија има отворено амбасада во Минск.
 Белгија 1886
 Бугарија 18 јануари 1879 Погледнете Бугарско-српски односи
  • Бугарија има отворено амбасада во Белград.
  • Србија има отворено амбасада во Софија.
 Кипар 1960 Погледнете Кипарско-српски односи
 Чешка 1918 Погледнете Чешко-српски односи
 Данска 1917 Погледнете Данско-српски односи
 Естонија 9 февруари 2001
 Финска 1928 Погледнете Финско-српски односи
 Франција 18 јануари 1879 Погледнете Француско-српски односи
 Германија 18 јануари 1879 Погледнете Германско-српски односи
 Грција 18 јануари 1879 Погледнете Грчко-српски односи
  • Грција има отворено амбасада во Белград.
  • Србија има отворено амбасада во Атина.

Пријателските односи одиграле важна улога во билатералните односи меѓу двата народа, особено за време на војните во 90-тите и Балканската кампања во Првата светска војна. Заради силното историско пријателство и длабоките културни и религиозни врски меѓу двата народа, Грција и Србија уживаат историски, религиозно и културно блиски врски што се потврдуваат со редовен политички дијалог. Грција е најголем инвеститор во српската економија [171] и за време на НАТО бомбардирањето на Југославија, Грција отворено го изразила своето неодобрување и анкетите откриле дека 94% од грчкото население е целосно против бомбардирањето.[172] Подраматичниот настан бил Народниот трибунал со над 10.000 луѓе во Атина, Грција, каде што грчкиот Врховен суд ги прогласил претседателот Клинтон и лидерите на НАТО за виновни за воени злосторства .[173]

 Света Столица Погледнете Ватиканско-српски односи
 Унгарија Погледнете Унгарско-српски односи
 Исланд 2000
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 2000.[177]
  • Склучени се голем број билатерални договори и се на сила меѓу двете земји.[178]
 Ирска 1977
  • Дипломатските односи помеѓу Ирска и Југославија биле воспоставени во 1977.[179]
  • Односите продолжија со Србија од 2006.
 Италија 18 јануари 1879 Погледнете Италијанско-српски односи
 Латвија декември 2000
  • Двете земји воспоставиле дипломатски односи во декември 2000.[181]
  • Двете земји имаат договори за меѓународен патен транспорт и за избегнување на двојно оданочување во однос на даноците на доход и на капитал.[182]
 Литванија 14 декември 2000
 Малта 6 јануари 1969 Погледнете Малтешко-српски односи
 Молдавија март 1995
 Монако 2007

Двете земји воспоставиле дипломатски односи во ноември 2007.[185]

 Холандија 1899
 Норвешка 1942 Погледнете Норвешко-српски односи
 Полска 1919 Погледнете Полско-српски односи
 Португалија октомври 1917 Погледнете Португалско-српски односи
 Романија април 1879 See Romania–Србија relations
  • Romania има отворено амбасада во Белград, a general consulate in Vršac.
  • Србија има отворено амбасада во Bucharest, a general consulate in Timișoara.
 Русија 1838 Погледнете Романско-српски односи
  • Србија има отворено амбасада во Москва
  • Русија има отворено амбасада во Белград и канцеларија за врски со УНМИК во Приштина.

Дипломатските односи помеѓу Кралство Југославија и Советскиот Сојуз биле основани на 24 јуни 1940 година, а Србија и Руската Федерација го признаваат континуитетот на сите меѓудржавни документи потпишани меѓу двете земји. Има околу 70 билатерални договори, договори и протоколи потпишани во минатото. Србија и Руската Федерација досега потпишале и ратификувале 43 билатерални договори и договори во различни области на меѓусебна соработка.[191]

 Сан Марино 14 февруари 2002 Погледнете Санмаринско-српски односи
 Словачка 1993 Погледнете Словачко-српски односи
 Шпанија октомври 1916 Погледнете Шпанско-српски односи
 Шведска 1917 Погледнете Шведско-српски односи
 Швајцарија 1916 Погледнете Швајцарско-српски односи
 Украина 15 април 1994 Погледнете Украинско-српски односи
  • Србија ја признала Украина во декември 1991 година со одлука за признавање на поранешните републики на Советскиот Сојуз.
  • Украина има отворено амбасада во Белград.
  • Србија има отворено амбасада во Киев.
 Обединето Кралство 1837 Погледнете Британско-српски односи

Океанија[уреди | уреди извор]

Земја Почеток на формалните односи Белешки
 Австралија 1966 Погледнете Австралиско-српски односи
 Фиџи 1976
 Нов Зеланд 1951
  • Нов Зеланд е претставен во Србија преку својата амбасада во Хаг (Холандија).
  • Србија е претставена во Нов Зеланд преку нејзината амбасада во Канбера (Австралија).
  • Нов Зеланд и Србија имаат четири билатерални договори на сила, вклучувајќи го и најомилениот договор од 1960 година. Трговијата меѓу двете земји се заснова на многу скромна размена во вкупна вредност од 2,3 милиони долари во 2006 година, но значително се зголемила во 2007 година на 805 милиони евра.[203]
  • На пописот во 2006 година, над 1.000 жители на Нов Зеланд тврделе дека се од српска националност.
 Палау јануари 2019 Формалните билатерални односи меѓу двете држави биле воспоставени во јануари 2019 година при првата посета на претседателот на Палау на Белград.[204][205][206]
 Папуа Нова Гвинеја 1976 Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1976 година.[207]
 Соломони</img> Соломони 13 септември 2012 Двете земји воспоставиле дипломатски односи на 13 септември 2012 година.[208]
 Тонга 1 март 2013

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „B92 – Info – Tadi on Serbia's "four pillars of diplomacy"“. B92. Архивирано од изворникот на 19 February 2015. Посетено на 19 February 2015.
  2. ↑ Lawrence P. Meriage, "The First Serbian Uprising (1804-13) and the Nineteenth-Century Origins of the Eastern Question." Slavic Review (1978) 37#3 pp 421-439.
  3. ↑ Ian D. Armour, "Killing Nationalism with Liberalism? Austria–Hungary and the Serbian Constitution of 1869." Diplomacy & Statecraft 21.3 (2010): 343-367.
  4. ↑ Ferdinand Schevill, History of the Balkans (1922) pp. 411–413.
  5. ↑ Martin Gilbert, First World War Atlas (1970) p 8.
  6. ↑ Richard C. Hall, "Serbia," in Richard F. Hamilton, and Holger H. Herwig, eds. The Origins of World War I (Cambridge UP, 2003) pp 92–111.
  7. ↑ Christopher Clark, The Sleepwalkers: How Europe Went to War in 1914 (2012) pp 3–64 online.
  8. ↑ Bernadotte E. Schmitt (1937). The Annexation of Bosnia, 1908–1909. Cambridge UP. стр. vii.
  9. ↑ Gunnar Hering, "Serbian-Bulgarian relations on the eve of and during the Balkan Wars." Balkan Studies (1962) 4#2 pp 297-326.
  10. ↑ Richard C. Hall, "Balkan Wars," History Today (2012) 62#11 pp 36-42,
  11. ↑ Béla K. Király, and Gunther Erich Rothenberg, War and Society in East Central Europe: Planning for war against Russia and Serbia: Austro-Hungarian and German military strategies, 1871–1914 (1993).
  12. ↑ Gale Stokes, "The Serbian Documents from 1914: A Preview" Journal of Modern History 48#3 (1976), pp. 69-84 online
  13. ↑ Richard C. Hall, "Serbia," in Richard F. Hamilton, and Holger H. Herwig, eds. The Origins of World War I (Cambridge UP, 2003) pp 92–111.
  14. ↑ James B. Lyon, Србија and the Balkan Front, 1914: The Outbreak of the Great War (2015).
  15. ↑ John Zametica, In Folly and Malice (2017)
  16. ↑ Christopher Clark, "The Sleepwalkers: How Europe Went to War in 1914" 2012: Allen Lane, U.S. ed. 2013
  17. ↑ „Србија Diplomatic List 2012“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 3 October 2013. Посетено на 20 October 2012.
  18. ↑ „Србија Bilateral Relations“. Архивирано од изворникот на 2012-04-14. Посетено на 2021-04-20.
  19. ↑ Recognizes the Republic of Kosovo.
  20. ↑ „Ministry of Foreign Affairs, Serbia“. Архивирано од изворникот на 2012-02-20. Посетено на 2021-04-20.
  21. ↑ Thomson Reuters Foundation. „Thomson Reuters Foundation“. Посетено на 19 February 2015.
  22. ↑ „Nelson Mandela named Белград's honorary citizen“. Архивирано од изворникот 2007-09-27. Посетено на 16 May 2007.
  23. ↑ „Српско Министерство за надворешни работи: насока на Algerian амбасада во Белград“. Архивирано од изворникот на 2009-05-03. Посетено на 2021-04-20.
  24. ↑ „Ambasada Republike Srbije - Alžir“. www.ambserbie-alger.com. Посетено на 2017-10-26.
  25. ↑ „Benin“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  26. ↑ „Botswana“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  27. ↑ „Burkina Faso“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  28. ↑ „Burundi“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  29. ↑ „Cameroon“. www.mfa.gov.rs (англиски). Архивирано од изворникот на 2017-10-22. Посетено на 2017-10-26.
  30. ↑ „Central African Republic“. www.mfa.gov.rs (англиски). Архивирано од изворникот на 2017-10-22. Посетено на 2017-10-26.
  31. ↑ „Chad“. www.mfa.gov.rs (англиски). Архивирано од изворникот на 2017-10-22. Посетено на 2017-10-26.
  32. ↑ „Union of the Comoros“. www.mfa.gov.rs (англиски). Архивирано од изворникот на 2017-10-22. Посетено на 2017-10-26.
  33. ↑ „Congo, Republic“. www.mfa.gov.rs (англиски). Архивирано од изворникот на 2017-10-23. Посетено на 2017-10-26.
  34. ↑ „Côte D'Ivoire“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  35. ↑ „Djibouti“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  36. ↑ „Eritrea“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  37. ↑ „Ethiopia“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2018-04-21. Посетено на 2021-04-20.
  38. ↑ „Equatorial Guinea“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  39. ↑ „Gambia“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  40. ↑ „Guinea Bissau“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  41. ↑ „Lesotho“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2016-12-31. Посетено на 2021-04-20.
  42. ↑ „Liberia“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  43. ↑ „Српско Министерство за надворешни работи: насока на Libya амбасада во Белград“. Архивирано од изворникот на 2009-08-15. Посетено на 2021-04-20.
  44. ↑ „Српско Министерство за надворешни работи: насока на Српската амбасада во Триполи“. Архивирано од изворникот на 2012-03-19. Посетено на 2021-04-20.
  45. ↑ „Swaziland“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-25. Посетено на 2021-04-20.
  46. ↑ „Malawi“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2018-12-26. Посетено на 2021-04-20.
  47. ↑ „Other Countries RS- Mauritania“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-08-01. Посетено на 2021-04-20.
  48. ↑ „Mauritius“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  49. ↑ „Мароко“. Ministry of Foreign Affairs (Serbia). Архивирано од изворникот на 2014-09-15. Посетено на 13 November 2020.
  50. ↑ „Mozambique“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  51. ↑ „Namibia“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2018-04-21. Посетено на 2021-04-20.
  52. ↑ „Rwanda“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  53. ↑ „RECONOCIMIENTOS DE LA RASD - Reconnaissances de la RASD - Recognitions of the SADR“. Universidad de Santiago de Compostela. Посетено на 13 November 2020.
  54. ↑ Tvrtko Jakovina (2011). Treća strana Hladnog rata. Fraktura. ISBN 978-953-266-203-0.
  55. ↑ „U Zapadnoj Sahari otkrili smo gdje je Antoine de Saint-Exupéry dobio nadahnuće za Malog princa i našli ljude koji vole hrvatske knjige“. Tportal. 29 February 2020. Посетено на 25 November 2020.
  56. ↑ „Sao Tome and Principe“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  57. ↑ „Senegal“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2017-01-01. Посетено на 2021-04-20.
  58. ↑ „Seychelles“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  59. ↑ „Sierra Leone“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  60. ↑ „Српската амбасада во Pretoria“. Посетено на 19 February 2015.
  61. ↑ „Sudan“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  62. ↑ Ariath, Ater Garang (4 January 2012). „South Sudan: Govt, Србија Establish Bilateral Ties“.
  63. ↑ „Tanzania“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  64. ↑ „Togo“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  65. ↑ „Uganda“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-09. Посетено на 2021-04-20.
  66. ↑ „Zimbabwe“. www.upi.com.
  67. ↑ Kirka, Danica (26 February 2008). „Putin's Likely Successor, Pledging Support for Serbia, Signs Pipeline Deal“. The Washington Post. Associated Press. стр. A11.
  68. ↑ „Brasil não reconhece Kosovo sem acordo com Sérvia“. Diário Catarinense. Архивирано од изворникот на 2008-04-12. Посетено на 19 February 2015.
  69. ↑ „Bahamas“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  70. ↑ „Barbados“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  71. ↑ „Bolivia“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2018-07-27. Посетено на 2021-04-20.
  72. ↑ „Colombia“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2017-01-01. Посетено на 2021-04-20.
  73. ↑ „Canada“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  74. ↑ „Српската амбасада во Ottawa“. Serbianembassy.ca. Архивирано од изворникот на 6 July 2011. Посетено на 2011-06-03.
  75. ↑ „Serbian general consulate in Toronto“. Gktoronto.com. Посетено на 2011-06-03.
  76. ↑ „Chile“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2017-01-01. Посетено на 2021-04-20.
  77. ↑ „Costa Rica“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  78. ↑ „Spoljna politika“. Mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 17 June 2012. Посетено на 2012-07-26.
  79. ↑ Beta (20 March 2012). „Dobri odnosi Kube i Srbije | Aktuelno“. Novosti.rs. Посетено на 2012-07-26.
  80. ↑ „Dominica and Србија strengthen diplomatic ties“. Dominica News Online. Архивирано од изворникот на 2016-12-21. Посетено на 19 February 2015.
  81. ↑ „Dominican Republic“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  82. ↑ „Ecuador“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  83. ↑ „El Salvador“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  84. ↑ „Grenada“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  85. ↑ „Guatemala“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  86. ↑ „Guyana“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2016-11-19. Посетено на 2021-04-20.
  87. ↑ „Other Countries RS- Guyana“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2016-11-19. Посетено на 2021-04-20.
  88. ↑ „Haiti“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  89. ↑ „Honduras“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  90. ↑ „Jamaica“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  91. ↑ „Nicaragua“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  92. ↑ „Panama“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  93. ↑ „Paraguay“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  94. ↑ „i-witness-news.com“. Архивирано од изворникот на 29 June 2013. Посетено на 19 February 2015.
  95. ↑ „Suriname“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  96. ↑ „Trinidad and Tobago“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  97. ↑ „USA“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  98. ↑ „US Embassy Pristina“. Архивирано од изворникот на 2008-04-13. Посетено на 2008-04-17.
  99. ↑ „Uruguay“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2017-01-01. Посетено на 2021-04-20.
  100. ↑ „Venezuela's Chavez won't recognize independent Kosovo“. International Herald Tribune. February 21, 2008. Архивирано од изворникот на 20 February 2009.
  101. ↑ „Chavez: U.S. encouraging Tibet violence - USATODAY.com“. Посетено на 19 February 2015.
  102. ↑ „Bangladesh“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  103. ↑ „Other Countries RS- East Timor“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-11-14. Посетено на 2021-04-20.
  104. ↑ „Relations Between Georgia and the Republic of Serbia“. Ministry of Foreign Affairs (Georgia). Архивирано од изворникот на 16 November 2011. Посетено на 11 July 2011.
  105. ↑ „People's Daily Online – Indonesia voices support for Србија in Kosovo spat“. Посетено на 19 February 2015.
  106. ↑ „Embassy of Iraq in Белград, Serbia“. Посетено на 19 February 2015.
  107. ↑ „Embassy of Србија in Baghdad, Iraq“. Посетено на 19 February 2015.
  108. ↑ „Israel and Србија mark 20 years since renewal of diplomatic ties“. GxMSDev. Посетено на 19 February 2015.
  109. ↑ „Error-2010-f3“ Проверете ја вредноста |url= (help). Посетено на 19 February 2015.[мртва врска]
  110. ↑ „embassyserbia.co.il“. Архивирано од изворникот на 25 February 2012. Посетено на 19 February 2015.
  111. ↑ „Japan“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  112. ↑ „在セルビア日本国大使館“. Архивирано од изворникот на 2015-12-04. Посетено на 19 February 2015.
  113. ↑ „Welcome to the home page of the Embassy of the Republic of Србија in Japan“. Архивирано од изворникот на 2015-11-26. Посетено на 19 February 2015.
  114. ↑ „Untitled Document“. Посетено на 19 February 2015.
  115. ↑ „在セルビア日本国大使館“. www.yu.emb-japan.go.jp (јапонски). Архивирано од изворникот на 2018-08-12. Посетено на 2018-07-30.
  116. ↑ „Japan-Србија Relations“. Ministry of Foreign Affairs of Japan. Посетено на 19 February 2015.
  117. ↑ Urazova, DinaraU. "Kazakh Embassy Opens in Белград." Tengri News. Tengri News, 6 June 2015. Web. 4 April 2016.
  118. ↑ „Archived copy“. Архивирано од изворникот на 17 April 2013. Посетено на 2013-04-18.CS1-одржување: архивиран примерок како наслов (link)
  119. ↑ „Kyrgyzstan“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  120. ↑ „Laos“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2017-01-01. Посетено на 2021-04-20.
  121. ↑ „Либан“. Ministry of Foreign Affairs (Serbia). Архивирано од изворникот на 2015-02-08. Посетено на 12 February 2021.
  122. ↑ „Ministry of Foreign Affairs, Malaysia“. Посетено на 19 February 2015.[мртва врска]
  123. ↑ „Mongolia“. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2 May 2016.
  124. ↑ http://www.mfa.gov.mn/en/index.php?option=com_content&view=article&id=70%3A2009-12-21-02-02-12&catid=39%3A2009-12-20-21-53-08&Itemid=170&lang=en[мртва врска]
  125. ↑ „Myanmar“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2018-01-13. Посетено на 2021-04-20.
  126. ↑ „Archived copy“. Архивирано од изворникот на 31 December 2016. Посетено на 30 December 2016.CS1-одржување: архивиран примерок како наслов (link)
  127. ↑ „Nepal“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2016-12-31. Посетено на 2021-04-20.
  128. ↑ „архивска копија“. Архивирано од изворникот на 2016-12-31. Посетено на 2021-04-20.
  129. ↑ „Pakistan, Србија to strengthen bilateral ties“. Associated Press of Pakistan. 15 July 2009. Архивирано од изворникот на 9 August 2009.
  130. ↑ „Philippines“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  131. ↑ „архивска копија“. Архивирано од изворникот на 2016-12-31. Посетено на 2021-04-20.
  132. ↑ „архивска копија“. Архивирано од изворникот на 2021-04-20. Посетено на 2021-04-20.
  133. ↑ „Blic Online – Srbija i Saudijska Arabija uspostavili diplomatske odnose“. Blic Online. Посетено на 19 February 2015.
  134. ↑ „Singapore“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  135. ↑ Ministry of Foreign Affairs, Republic of Korea. „Ministry of Foreign Affairs, Republic of Korea-Europe“. Ministry of Foreign Affairs, Republic of Korea. Архивирано од изворникот на 24 December 2013. Посетено на 2 May 2016.
  136. ↑ http://www.seoul.mfa.gov.rs/cir/
  137. ↑ http://overseas.mofa.go.kr/rs-ko/index.do
  138. ↑ „Sri Lanka“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  139. ↑ „архивска копија“. Архивирано од изворникот на 2016-12-31. Посетено на 2021-04-20.
  140. ↑ „Official presentation of the Republic of Србија in Damascus – Syria“. Посетено на 19 February 2015.
  141. ↑ „Tajikistan“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  142. ↑ „Thai Consulate – Počasni Konzulat Kraljevine Tajland u Republici Srbiji“. www.thaiconsulate.rs.
  143. ↑ „Turkey“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  144. ↑ „Uzbekistan“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  145. ↑ „Yemen“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  146. ↑ „Србија applies for EU membership“. Swedish Presidency of the European Union. Архивирано од изворникот на 27 January 2010. Посетено на 25 December 2009.
  147. ↑ http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/en/ec/137634.pdf
  148. ↑ „EU set for Србија membership talks“. BBC News. 28 June 2013. Посетено на 28 June 2013.
  149. ↑ „Council conclusions on Enlargement and Stabilisation and Association Process“ (PDF). Council of the European Union. 17 December 2013. Посетено на 2013-12-17.
  150. ↑ „Србија starts negotiations to join EU“. B92. 21 January 2014. Посетено на 2014-01-21.
  151. ↑ „Rift Emerges at the United Nations Over Kosovo“. New York Sun. 19 February 2008. Архивирано од изворникот на 2021-02-24. Посетено на 2021-04-20.
  152. ↑ „Republic of Србија – Ministry of Foreign Affairs“. Архивирано од изворникот на 2012-08-05. Посетено на 2021-04-20.
  153. ↑ „FM Milososki: Name row a result of Greece's desire to protect its myth of pure nation“. Архивирано од изворникот на 3 August 2009. the fact that 125 countries in the world have recognised Macedonia's constitutional name is a clear signal that the country has international support
  154. ↑ „Embassy of the Republic of Slovenia Белград“ Проверете ја вредноста |url= (help). Посетено на 19 February 2015.[мртва врска]
  155. ↑ „Vandals damage Albanian амбасада во Белград“. BBC. 29 March 1999.
  156. ↑ „Serbian charge d'affaires prepares to quit Albania“. BBC. 20 February 2008.
  157. ↑ Austrian амбасада во Белград (in German and Serbian only)
  158. ↑ „Српската амбасада во Виена (in German and Serbian only)“.
  159. ↑ „Consulate General of The Republic of Србија in Salzburg“. Посетено на 19 February 2015.
  160. ↑ 20 Minuten Online: Serben-Demo eskaliert in Wien
  161. ↑ „Andorra“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2018-04-21. Посетено на 2021-04-20.
  162. ↑ „Belgian амбасада во Белград“. Посетено на 19 February 2015.
  163. ↑ „Министерството за надворешни работи на Србија за односите со Кипар“. Архивирано од изворникот на 2011-05-19. Посетено на 2021-04-20.
  164. ↑ „Czech амбасада во Белград (in Czech and Serbian only)“. Mzv.cz. 30 April 2010. Посетено на 14 April 2011.
  165. ↑ „Suomen suurlähetystö, Belgrad“. Посетено на 19 February 2015.
  166. ↑ „Embassy of the Republic of Србија in the Republic of Finland“. Посетено на 19 February 2015.
  167. ↑ „French амбасада во Белград (in French and Serbian only)“. Ambafrance-srb.org. Посетено на 2011-06-10.
  168. ↑ „Српската амбасада во Paris(in French and Serbian only)“. Amb-serbie.fr. Архивирано од изворникот на 2007-06-29. Посетено на 2011-06-10.
  169. ↑ „Српската амбасада во Berlin (in German and Serbian only)“. Embassy of Serbia, Berlin. Посетено на 2010-12-31.
  170. ↑ „Serbian general consulates in Germany (in German and Serbian only)“. Konzulati-rs.de. Посетено на 2010-12-31.
  171. ↑ „Grci spremni da ulože 3 mlrd. evra“. B92. Посетено на 19 February 2015.
  172. ↑ „NATO and Greece, Clinton's visit“. Архивирано од изворникот на 2017-04-11. Посетено на 19 February 2015.
  173. ↑ Phillips, Peter; ), Project Censored (U. S. (2000). Censored 2000. ISBN 9781583220238. Посетено на 19 February 2015.CS1-одржување: бројчени имиња: список на автори (link)
  174. ↑ „Hungarian амбасада во Белград“. Архивирано од изворникот на 2009-05-20. Посетено на 2021-04-20.
  175. ↑ „Hungarian general consulate in Subotica(in Hungarian and Serbian only)“. Архивирано од изворникот на 2009-07-22. Посетено на 2021-04-20.
  176. ↑ „Embassy of the Republic of Србија in Hungary“. Посетено на 19 February 2015.
  177. ↑ „Iceland“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  178. ↑ „архивска копија“. Архивирано од изворникот на 2016-12-31. Посетено на 2021-04-20.
  179. ↑ „Ирска“ (српски). Архивирано од изворникот на 5 March 2016. Посетено на 2 November 2020.
  180. ↑ „Ambasciata d'Italia – Belgrado“. Посетено на 2 May 2016.
  181. ↑ „Latvia“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  182. ↑ „Bilateral Agreements - MFA of Latvia“. www.mfa.gov.lv. Архивирано од изворникот на 2018-12-22. Посетено на 2021-04-20.
  183. ↑ Dizaino Kryptis. „Lietuvos Respublikos užsienio reikalų ministerija – Lietuvos Respublikos užsienio reikalų ministerija“. Архивирано од изворникот на 2013-05-22. Посетено на 19 February 2015.
  184. ↑ „Sorry. The page you are looking for does not exist“ (PDF). Посетено на 19 February 2015.
  185. ↑ „Monaco“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  186. ↑ „Netherlands Амбасада во Белград, Serbia“. Архивирано од изворникот на 22 July 2010. Посетено на 19 February 2015.
  187. ↑ „Index of /~yuambanl“. Посетено на 19 February 2015.
  188. ↑ „Norway – The official site in Serbia“. Посетено на 15 January 2016.
  189. ↑ „Embassy of Србија in Oslo“. Архивирано од изворникот на 12 August 2007. Посетено на 24 July 2009.
  190. ↑ „B92 – Info – Serbia, Norway boost military ties“. B92. Архивирано од изворникот на 19 February 2015. Посетено на 19 February 2015.
  191. ↑ Bilateral Political Relations with Russia Архивирано на 5 август 2012 г., Ministry of Foreign Affairs of Serbia
  192. ↑ „Embassy of the Republic of Србија in the Slovak Republic“. Посетено на 19 February 2015.
  193. ↑ „Veľvyslanectvo Slovenskej republiky v Belehrade“. Архивирано од изворникот на 19 February 2015. Посетено на 19 February 2015.
  194. ↑ „Home“. Архивирано од изворникот на 19 November 2014. Посетено на 19 February 2015.
  195. ↑ „Белград – SwedenAbroad“. Архивирано од изворникот на 15 April 2012. Посетено на 2 May 2016.
  196. ↑ „Embassy of Switzerland in Serbia“. Посетено на 19 February 2015.
  197. ↑ „Српската амбасада во Bern“. Посетено на 19 February 2015.
  198. ↑ „Generalni konzulat Republike Srbije u Cirihu“. Посетено на 19 February 2015.
  199. ↑ „Erstmals über eine Million EU- und EFTA Angehörige in der Schweiz“. Neue Zürcher Zeitung. 14 October 2008.
  200. ↑ „UK and Serbia“. Посетено на 19 February 2015.
  201. ↑ „Embassy of the Republic of Србија in Great Britain“. Посетено на 2 May 2016.
  202. ↑ „Home“. Посетено на 2 May 2016.
  203. ↑ „Министерството за надворешни работи на Србија за односите со New Zealand“. Архивирано од изворникот на 2011-06-23. Посетено на 2021-04-20.
  204. ↑ „Почиње сарадња Србије и Палауа, потписана три споразума“. Radio Television of Serbia. Посетено на 10 May 2020.
  205. ↑ „Palau povukao odluku o priznanju Kosova“. Radio Television of Vojvodina. Посетено на 16 April 2020.
  206. ↑ „Serbian president grateful for Palau's Kosovo decision“. B92. Посетено на 10 May 2020.
  207. ↑ „Papua New Guinea“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.
  208. ↑ „Solomon Islands“. www.mfa.gov.rs. Архивирано од изворникот на 2020-07-04. Посетено на 2021-04-20.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Надворешни_односи_на_Србија&oldid=4953644“