Мртва природа

Од Википедија — слободната енциклопедија
Винсент ван Гог (1853–1890), Сончогледи (1888)

Мртва природа е уметничко дело кое прикажува претежно нежива материја, вообичаени предмети кои потекнуваат од природата (храна, цвеќиња, мртви животни, растенија, карпи, школки, итн.) или вештачки (чаши, книги, вазни, накит, монети, лулиња и сл.).[1]

Најстарите дела со мртва природа потекнуваат од ѕидните слики од Помпеја и Херкуланеум, а подоцна се појавуваат на мозаиците во стариот Рим. Во текот на средниот век овие мотиви згаснуваат и не се појавуваат до 15 век во време на ренесансата и тоа најнапред кај холандските сликари Јан ван Ајк, Рохир ван дер Вејден, Конрад Виц и други.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Langmuir, 6
  • Langmuir, Erica, Still Life, 2001, National Gallery (London), ISBN 1857099613