Михајло Ломоносов (сателит)
_DSC_0071.JPG) Макета на сателитот „Михајло Ломоносов“ | |
| Вид задача | астрономска |
|---|---|
| Стопанисувач | МДУ „Ломоносов“ |
| COSPAR-ознака | 2016-026A |
| SATCAT-бр. | 41464 |
| Траење на задачата | предвидено: 3 години[1] |
| Особини на леталото | |
| Произведувач | ВНИИЕМ |
| Маса | 620 кг[1] |
| Товар | 170 кг[1] |
| Моќност | ~300 W[1] |
| Почеток на задачата | |
| Датум на лансирање | 28 април 2016, 02:01 ч. UTC |
| Ракета | Сојуз-2.1а/Волга |
| Место | Восточни, платф. 1С |
| Изведувач | Роскосмос |
| Орбитални параметри | |
| Појдовен систем | околуземска |
| Режим | сонцеусогласена |
| Голема полуоска | 6.856 км[2] |
| Периапсида | 478,2 км[2] |
| Апогеј | 492,9 км[2] |
| Наклон | 97,3 степени[2] |
| Период | 94,2 минути[2] |
| Инструменти | |
Список
| |
Михајло Ломоносов (руски: Михайло Ломоносов, озн. МВЛ-300) — астрономски сателит Московскиот државен универзитет, наречен по научникот Михаил Ломоносов (1711 - 1765).[3]
Задача[уреди | уреди извор]
Сателитот има за задача да набљудува гама-распрснувања, високоенергетски космички зраци и минливи појави во горната атмосфера на Земјата.[3]
Пуштање[уреди | уреди извор]
Мисијата била првично предвидена за 2011 г. по повод тристагодишнината од раѓањето на Ломоносов.[4] По неколкукратно одложување, леталото е конечно пуштено на 28 април 2016 г. од космодромот „Восточни“ со ракетата Сојуз 2.1а.[5]
Научни инструменти[уреди | уреди извор]
Леталото е опремено со седум научни инструменти:[6][7]
- Орбитален пронаоѓач (ТУС) — наменет за мерење на флуоресцентната светлина која ја зрачат широките воздушни опсипувања на ултрависокоенергетски космички зраци во Земјианта амотсфера како и изучување на минливите појави во ултравиолетов опсег;
- Блок за пронаоѓање на рендгенско и гама-зрачење (БДРГ) — наменет за пронаоѓање нагледување на гама-распрснувања и давање на сигнал за камерите на ШОК (подолу);
- Ултрабрза болскотна опсерваторија (УФФО) — се состои од рендгенски и ултравиолетов телескоп (10 см) за изучување на гама-распрснувања;
- Оптички камери со супершироко видно поле (ШОК) — пар широковидни оптички камери за забележување на оптичкото зрачење на гама-распрснувањата по примениот сигнал од БДРГ;
- Дозиметар за електрони, протони и неутрони (ДЕПРОН) — мери впиени дози и спектри на електрони, протони, неутрони и тешки јадра;
- Иследувач на електронска загуба и полиња (ЕЛФИН-Л) — се состои од пронаоѓач на енергетски честички (ЕПДЕ), друг за јони (ЕПДИ) и магнетомер со порта за тек (ФГМ). Има задача да ги изучува енергетските честички во Земјината атмосфера;
- ИМИСС-1 — уред за успробување на микроелектромеханички инерцијални модули;
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Космический аппарат "Ломоносов"“ (руски). Посетено на 21 March 2016.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 „MVL 300 Satellite details 2016-026A NORAD 41464“. N2YO. 4 May 2016. Посетено на 4 May 2016.
- ↑ 3,0 3,1 „Soyuz prepared for first flight from Siberian cosmodrome“. Spaceflight Now. Посетено на 21 March 2016.
- ↑ „Садовничий: спутник «Михайло Ломоносов» будет запущен в 2011 году“. Риа Новости. 26 January 2010. Посетено на 5 February 2017.
- ↑ „Первый пуск с Восточного прошёл успешно!“ (руски). Роскосмос. 28 April 2016. Посетено на 2017-02-05.
- ↑ „MVL-300 (Mikhailo Lomonosov)“. Gunter's Space Page. Посетено на 21 March 2016.
- ↑ „Космический аппарат Ломомносов“. ВНИИЕМ. Посетено на 5 February 2017.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Вселенско летало „Ломоносов“ — ВНИИЕМ (руски)
- „Михајло Ломоносов“ — Russianspaceweb.com (англиски)
| ||||||||||||||