Прејди на содржината

Мисија за набљудување во Грузија на Обединетите нации

Од Википедија — слободната енциклопедија
Мапа што ја прикажува безбедносната зона.

Мисијата за набљудување во Грузија на Обединетите нации (UNOMIG) била основана со резолуцијата 858 на Советот за безбедност на Обединетите нации во август 1993 година[1] за да се потврди усогласеноста со договорот за прекин на огнот од 27 јули 1993 година помеѓу Република Грузија и силите во Абхазија со посебно внимание посветено на ситуација во градот Сухуми, Грузија.[2] Исто така, требало да се истражат извештаите за непочитување на прекинот на огнот, обидот за решавање на вакви инциденти со инволвираните страни и да се известува до Генералниот секретар на Обединетите нации за спроведувањето на нејзиниот мандат. 88 воени советници биле овластени да бидат распоредени во регионот. Завршила на 15 јуни 2009 година, кога Русија ставила вето на продолжување на мисијата.[3] Последните набљудувачи го напуштиле регионот на 15 јули 2009 година.[4]

Првичниот мандат на мисијата бил поништен откако започнале нови борби во областа во септември 1993 година.[5][6]

Последователно, на УНОМИГ им бил доделен привремен мандат од Советот за безбедност во ноември 1993 година да одржува контакти со вклучените страни и да ја следи и известува за состојбата.[7] Имале за цел да работат кон постигнување на сеопфатно политичко решение.

Во мај 1994 година, обете страни го потпишале Договорот за прекин на огнот и поделба на силите. Во јули 1994 година, Советот за безбедност одобрил зголемување на набљудувачите (на вкупно 136 лица) и проширување на мисијата.[8]

Новата мисија била значително поширока од првичната. Оригиналните одговорности на УНОМИГ при проверка на спроведувањето на примирјето биле задржани. Сепак, УНОМИГ сега биле одговорни за набљудување на работата на новите мировни сили што биле распоредени од Заедницата на независни држави. Тие, исто така, требало да проверат, преку набљудување и патролирање, дека војниците од двете страни не остануваат во или не влегуваат повторно во безбедносната зона и дека тешката воена опрема не останува или повторно се внесува.

УНОМИГ требало да го надгледува повлекувањето на грузиските трупи од долината Кодори и на тој начин, надвор од територијата на Абхазија. Патролите ги замениле оние на Грузија во долината. Тие беа одговорни за истрагата, на барање на која било страна или мировни сили, или по сопствена иницијатива, околу прекршување на договорот за прекин на огнот и за решавање на нови спорови. Конечно, тие требало да работат на правење услови безбедни за уредно враќање на бегалците и раселените лица.

На 10 декември 1996 година била основана канцеларијата на Обединетите нации за заштита на човековите права во Абхазија во Тбилиси, Грузија, во согласност со резолуцијата 1077 на Советот за безбедност од 22 октомври.[9] Взаемно била администрирана со Кабинетот на високиот комесар за човекови права (OHCHR) и Организацијата за безбедност и соработка во Европа (ОБСЕ). Канцеларијата била дел од УНОМИГ и поднесувала извештај до Високиот комесар за човекови права на Обединетите нации, преку шефот на Мисијата. Иако тие имале политичка канцеларија во Тбилиси, нивните воени штабови биле во Сухуми, Абхазија.

На 8 октомври 2001 година, хеликоптер на УНОМИГ бил соборен во Абхазија.[10] Сторителите никогаш не биле пронајдени, и покрај постојаните барања од Советот за безбедност. Во 2002 година, УНОМИГ енергично се спротивставил на продолжувањето на железничките услуги помеѓу Сухуми, Абхазија и градот Сочи во Русија. [ потребно е цитирање ]

Советот за безбедност донел друга резолуција на 30 јули 2003 година, по препорака на генералниот секретар Кофи Анан, со која се овластува цивилна полициска компонента од 20 офицери да бидат додадени на Мисијата, со цел да ги зајакне своите капацитети за извршување на својот мандат и да помогне во враќање на бегалците и внатрешно раселените лица.

На 30 јануари 2004 година, повторно на барање на генералниот секретар Анан, била изгласана Резолуцијата 1524 на Советот за безбедност, со која бил продолжен мандатот до 31 јули 2004 година.

Тогаш, Мисијата се грижела за безбедноста, помагајќи во враќањето на раселените и поправањето на клучната инфраструктура, како што се патиштата и мостовите. Од 2003 година, 21 проект бил во напредна или средна фаза и уште 10 други чекале одобрување од средства на дарители. Мисијата продолжила да се залага за политичко решавање на конфликтот, иако генералниот секретар Анан се пожалил на бавната стапка на напредок. Кон крајот на 2003 година, УНОМИГ биле загрижени за зголемувањето на киднапирањата, убиствата и грабежите, особено во регионот Гори. Тие исто така изразиле загриженост за потенцијалната нестабилност околу десетгодишнината од крајот на војната.

На 20 септември 2008 година, главен воен набудувач бил Генерал-мајор Анвар Хусеин од Бангладеш, а силата на УНОМИГ изнесувала 134 воени набудувачи (вклучително и 12 лица медицински персонал) и 17 полициски советници.[11]

Во мисијата, овие возила се користеле за време на патролите од невооружените воени набудувачи:

  • Toyota 4Runner
  • Nissan Patrol (наместо Toyota 4Runner)
  • NYALA RG-31 (возило заштитено од мини, долж линијата за прекин на огнот и на областите за обука)

Nissan Patrol се користел главно во зоната со ограничено оружје (RWZ) и во безбедносната зона (SZ) на мисијата. Во секоја патрола имало 2 возила со 4 невооружени воени набудувачи и еден преведувач. Патролите биле секогаш во радиоврска со секторот (Главниот штаб на секторот Гали во Абхазија или со седиштето на секторот Зугдиди во Грузија; и седиштето на Сухуми во Абхазија). Секој набудувач поседувал радио уред за и во возилата поради безбедноста. По должината на линијата за прекин на огнот (CFL) имало многу безбедносни (SP) и набљудувачки стражарници (OP) и од двете страни.

За време на патролата, во тимот за патролирање можело да има само една личност од една нација. На пример: 4 невооружени воени набљудувачи биле на патрола од следните нации: Унгарија, Индонезија, Германија, Аргентина. Ова било правило.

Мисијата завршила во 2009 година поради руското вето во Советот за безбедност на Обединетите нации. Како резултат на руското вето, УНОМИГ, која била активна во регионот од 1993 година, и имаше 150 вработени на теренот за време на ветото, составена од 131 воен набљудувач и 20 полицајци, и истекол мандатот на 16 Јуни 2009 година во 4 часот по GMT.[12][13][14][15] Подоцна била објавено дека повлекувањето на Мисијата од Абхазија ќе заврши на 15 јули 2009 година, во согласност со практиката на Обединетите нации околу мисиите да можат да траат до два месеци накнадно за да се финализира нејзиното повлекување.[16]

  1. Resolution {{{date}}}.
  2. Document {{{date}}}.
  3. „Russia vetoes extension of UN mission in Georgia“. 15 June 2009.
  4. Esslemont, Tom (15 July 2009). „UN monitors to leave Georgia“. BBC News. Посетено на 26 May 2010.
  5. Security Council на ООН Resolution 881. S/RES/881(1993) page 1. 4 November 1993. посет. 17 август 2008 г.
  6. Security Council на ООН Document S/26551 7 October 1993. посет. 17 август 2008 г.
  7. Security Council на ООН Resolution 881. S/RES/881(1993) 4 November 1993. посет. 17 август 2008 г.
  8. Security Council на ООН Resolution 937. S/RES/937(1994) 21 July 1994. посет. 17 август 2008 г.
  9. Security Council на ООН Resolution 1077. S/RES/1077(1996) {{{date}}}. (1996) посет. 15 август 2008 г.
  10. United Nations Observer Mission in Georgia. „Background: 11. Current Situation – Shooting Down of UN Helicopter“. Архивирано од изворникот на 11 May 2008. Посетено на 15 August 2008.
  11. Report of the Secretary-General on the situation in Abkhazia, Georgia (S/2008/631) (3 October 2008). ReliefWeb.
  12. „Russia sends the UN mission packing from Georgia-Abkhazia“. RT. 16 June 2009. Посетено на 21 February 2010.
  13. Lynch, Colum (15 June 2009). „Russia Vetoes Resolution on U.N. Peacekeepers in Georgia“. The Washington Post. United Nations. Посетено на 21 February 2010.
  14. „Russian MP blames Georgia for end of UN mission in Abkhazia“. Moscow: RIA Novosti. 16 June 2009. Посетено на 21 February 2010.
  15. Krastev, Nikolai (16 June 2009). „Georgia Slams Russia For Shutting Down UN Mission“. United Nations: RFE/RL. Посетено на 21 February 2010.
  16. „UN mission to withdraw from Abkhazia by July 15“. Sukhum: RIA Novosti. 29 June 2009. Посетено на 21 February 2010.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]