Мешари
Мешари (албански: Meshari, што значи молитвеник на албански јазик) – име на книгата која ја напишал Ѓон Бузуку во 1555 година и која е прва книга во која се наоѓаат зборови на албанскиот јазик (дијалект на Гегите) со буквите на латинскиот јазика и една буква (ћ) од српската кирилица[1]. Книгата содржи 188 страници напишани во две колони и претставува испис на изговорот на најважниот дел на католичка литургија на албански јазик. Оригиналот се чува во библиотеката во Ватикан.
Месхари бил откриен од Јован Никола Казази во 1740 година. Потоа бил изгубен и повторно откриен во 1909 година. Отецот Јустин Рота прв го фотокопирал Месхари во 1930 година и донел копија во Албанија. Фототипско издание било издадено во 1968 година со транслитерации и лингвистички коментари.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Stanišić, Vanja (1990) [publisher = Baština], Из историје примене словенске писмености за албански језик (PDF), 1, Priština,
а пет ћириличких знакова за особене албанске гласове у првој албанској штампаној књизи, Мисалу Ђона Бузукуа из 1555... То су:: 1) ƹ /z, zh/... 2) c̨̨̨ /c/ ... 3) ћ /q, gj/... 4)ξ /th, dh/ – ...5) ɣ /u, у/ –....од ових знакова само је један (3) искључиво ћирилички ("ђерв“ који је одлика само српске ћирилице
Недостасува права црта во:|origyear=
(help)
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Месхари и Ѓон Бузуку (албански)
- Биографија на Ѓон Бузуку (англиски)
- Биографија (албански)
- Цел текст на изворен дијалект (албански)