Мекдоналдс

Од Википедија — слободната енциклопедија

МекДоналдс корпорацијата е најголемиот синџир на ресторани за брза храна во светот, опслужувајќи повеќе од 58 милиони клиенти дневно. Во прилог на потпишување на синџир на ресторани, МекДоналдс корпорацијата имала мало учество во „Прет Ејменџер’’ (Pret A Manger) до 2008 година, била главен инвеститор во „Чипотле’’ мексиканска скара (Chipotle Mexican Grill) до 2006 година, и поседувала синџир ресторани „Бостон Маркет’’ (Boston Market) до 2007 година. Ресторан на „Мекдоналд’’ е управуван од франшиза, партнер, или од самата корпорација. Приходите на корпорацијата доаѓаат од киријата, приходи од авторски права и надоместоци платени за франшизи, како и продажбата на ресторани управувани од компанијата. Приходите на „Мекдоналдс’’ се зголемија за 27% во текот на три години заокружувајќи ја 2007 година со 22.8 милијарди американски долари, а 9% раст на оперативните приходи со 3.9 милијарди американски долари. „Мекдоналдс’’ првенствено продава хамбургери, чизбургери, пилешки производи, помфрит, доручек, безалкохолни пијалаци, милкшејк и десерти. Како одговор на проблемите со дебелината во западните земји и критиките за хранливоста на своите производи, компанијата го изменила своето мени, вклучувајќи поздрави алтернативи, како што се салатите, врапови и овошје.

Историја[уреди | уреди извор]

Бизнисот почна во 1940 година, со ресторан отворен од браќата Ричард и Морис Мекдоналд во Сан Бернардино, Калифорнија. Нивното воведување на „Системот на услуги Спиди’’ во 1948 година ги основа принципите на модерниот ресторан за брза храна. Оригиналната маскота на „Мекдоналдс’’ е човек со глава како хамбургер и готвачка капа, чие име е Спиди (Speedee). Спиди на крајот беше заменет со Роналд Мекдоналд од 1967 година кога компанијата првпат донесе заштитен знак за САД, човек во костим на кловн. „Мекдоналдс’’ прв поднесе барање за заштитен знак на САД за името „Мекдоналдс’’ на 4 мај 1961 година, со опис „драјв-ин ресторан’’, кое треба да се обнови до крајот на декември 2009 година. Во истата година, на 13 септември беше донесено логото на преклопеното, двојно свиено „М’’. Преклопеното двојно свиено „М’’ лого не беше одобрено сè до 6 септември 1962 година. Симболот на модерната двојно свиена „М’’, кој продолжува да биде во употреба и денес во рестораните на „Мекдоналдс’’, не се појавил сè до 18 Ноември 1968, кога компанијата го донесе како заштитен симбол во САД, кој продолжува да биде во употреба до крајот на 2009 година. Првите ресторани „Мекдоналдс’’ се отворија во САД, Канада, Костарика, Панама, Јапонија, Холандија, Германија, Австралија, Франција, Ел Салвадор и Шведска, со редоследот на отворањата. Во моментов корпорација како датум на нејзиното основање го смета франшизното отворање на ресторан од Реј Крок, во Дес Плеинс, Илиноис (Des Plaines, Illinois), на 15 април 1955, деветтиот ресторанот „Мекдоналдс’’ во целина. Kрок подоцна го набавил капиталот на браќата Мекдоналд во компанијата и ја доведе до светска експанзија, со што во 1965 година компанијата котираше на јавните пазари на акции. Kрок исто така се обидувал со агресивни деловни практики, привлечни за браќата Мекдоналд да ја напуштат индустријата за брза храна. Браќата Мекдоналд и Крок се расправале околу контролата на бизнисот, како што е документирано во автобиографијата на Крок и во „Автобиографијата на браќата Мекдоналд’’. Мрежната страница на оригиналниот ресторан на браќата Мекдоналд сега е споменик. Со проширувањето на „Мекдоналдс’’ во многу меѓународни пазари, компанијата стана симбол на глобализацијата и на ширењето на американскиот начин на живот. Нивната слава, исто така, ги доведе до честа тема на јавни дебати за дебелината, корпоративната етика и одговорност на потрошувачите.

Кратко претставување[уреди | уреди извор]

Факти и бројки[уреди | уреди извор]

Рестораните „Мекдоналдс’’ се наоѓаат во 119 земји и територии во светот и служат 58 милиони корисници секој ден. „Мекдоналдс’’ има повеќе од 31.000 ресторани во целиот свет, кои вработуваат повеќе од 1,5 милиони луѓе. Компанијата исто така управува и други брендови, како на пример „Пајлс Кафе’’ (Piles Café). Фокусирајќи се на својот основен бренд, „Мекдоналдс’’ во 1990-тите почна да се одвојува од другите синџири. Компанијата поседувала голем дел во „Чиплоте’’ мексиканска скара (Chipotle Mexican Grill) до октомври 2006 година. До декември 2003 година ја поседувала и „Донатос пица’’ (Donatos Pizza). На 27 август 2007 година, „Мекдоналдс’’ го продал „Бостон Маркет’’ (Boston Market) на Сан Капитал Партнерс (Sun Capital Partners).

Видови на рестораните[уреди | уреди извор]

Повеќето самостојни ресторани „Мекдоналдс’’ нудат како порачки на каса, така и порачки преку автомобил. „Драјв Тру’’, „Авто-Мек’’, плаќаат и драјв, или „Мек Драјв’’, како што е познат во многу земји. Често има одделни места за поставување, плаќање, и подигање на нарачки, иако последните два чекори често се комбинираат. Тој начин на работа беше првпат е воведен во Аризона во 1975 година, по примерот на другите синџирите за брза храна. Првиот таков ресторан во Британија, беше отворена во трговскиот центар „Мери Хил’’ (Merry Hill Shopping Centre) во Вест Мидландс (West Midlands), во ноември 1986 година. Во некои земји, рестораните сместени во близина на автопатите не нудат порачки на каса или седење, само „Мек Драјв’’. Спротивно на тоа, во локации со густина на градски населби често се пропушта услугата со возење. Исто така, постојат неколку локации, главно сместени во центарот на окрузи, кои нудат порачка со прошетка на местото на „Драјв Тру’’. Исто така постојат и специјално опремени ресторани, како што е „Мекдоналдс’’ од чисто злато, Рок Ен Рол ресторан опремен како од 1950те години. Во Викторија, Британска Колумбија, исто така има и „Мекдоналдс’’ со лустер од 24-каратно (100%) злато и слични предмети. Да се приспособат на сегашниот тренд за висок квалитет на кафе и популарноста на продавниците за кафе, воопшто, „Мекдоналдс’’ го претстави „Мек Кафе’’ (McCafé), кафе-стил придружба на рестораните „Мекдоналдс’’ во стилот на „Старбакс’’. „McCafé’’ е концепт создаден од „Мекдоналдс’’ од Австралија, почнувајќи од Мелбурн во 1993 година. Денес, повеќето „Мекдоналдс’’ во Австралија имаат „McCafés’’ во рамките на постојниот ресторан „Мекдоналдс’’. Во Тасманија, постојат „McCafés’’ во секоја продавница. По надградба на новиот „McCafe’’ некои австралиски продавници имаат забележано до 60% зголемување во продажбата. На крајот на 2003 година имало над 600 „McCafés’’ распространети низ светот. Некои локации на „Мекдоналдс’’ се поврзани со бензински пумпи / продавници, додека други се нарекуваат „Мек Еспрес’’ (McExpress) и имаат ограничени места и / или мени или можеби се наоѓаат само во еден трговски центар. Други „Мекдоналдс’’се наоѓаат во продавници „Вал Март’’(Wal-Mart). „Мек Стоп’’ (McStop) е локација наменета за камионџии и патниците каде што можат да нарачаат застанувајќи со камион.

Игралишта[уреди | уреди извор]

Некои Мекдоналдс во одредени градови и приградските населби имаат големи внатрешни или надворешни игралишта. Првото место за играње со познатата цевка за ползење, дизајн со топки,јами и слајдови е воведен во 1987 година во САД. Некои од тие места за играње се реновирани во „Р сала’’ ("R Gym) игротеки.

Редизајнирање[уреди | уреди извор]

Во 2006 година, „Мекдоналдс’’ го претстави својот „вечно млад’’ бренд со редизајнирање на сите свои ресторани. Тоа е првиот поголем редизајн од 1970. Дизајнот вклучува жолти и црвени бои на традиционалниот „Мекдоналдс’’, но црвената е променета во теракота, жолтата преминува во златна за „посончев изглед’’, и се додадени и маслинеста и сивозелена боја. За потопол изглед, рестораните имаат помалку пластика а повеќе цигла и дрво, со модерни висечки светла за да се добие помек сјај. На ѕидовите има современа уметност или врамени фотографии.

Бизнис модел[уреди | уреди извор]

„Мекдоналдс’’ корпорацијата заработува приход како инвеститор во имотот, франшизер на ресторани, и оператор на ресторани. Околу 15% од рестораните „Мекдоналдс’’ се во сопственост и управувани од корпорација „Мекдоналдс’’ директно. Остатокот се управувани од страна на други, преку различни договори за франшизи и заеднички вложувања. Бизнис моделот на корпорацијата „Мекдоналдс’’ е малку поинаков од оној на повеќето други синџири за брза храна. Во прилог на обичните такси за франшизата и трошоците за маркетинг, кои се пресметуваат како процент од продажбата, „Мекдоналдс’’, исто така, може да собира кирија, која исто така може да се пресметува врз основа на продажбата. Како услов за многуте договори за франшиза, кои варираат со договор, возраст, земја, и локација, корпорацијата може да го поседува местото на кое се наоѓа тој ресторан. Во повеќето, ако не и сите случаи, франшизата не го поседува местото на нивните ресторани. Бизнис моделот во Велика Британија е различен, со тоа што помалку од 30% од рестораните се франшизно, со мнозинство во сопственост на компанијата. Мекдоналдс ги тренира своите и другите франшизи во Хамбургер Универзитетот во Оак Брук, Илиноис(Hamburger University in Oak Brook, Illinois).

Во други земји, рестораните „Мекдоналдс’’ се управувани од страна на заедничките вложувања на корпорацијата и други локални субјекти или владата.

Како прашање на политика, „Мекдоналдс’’ не прави директна продажба на храна или материјали на франшизите, туку го организира снабдување на храна и материјали за ресторани преку трети оператори. Според „Нација на брза храна’’ од Ерик Шлосер (Eric Schlosser)(2001), скоро една осмина од работниците во САД имаат некое време работено во „Мекдоналдс’’. (според вестите на „Фокс Њуз’’(Fox News) оваа бројка е еден од десет.) Во книгата исто така се наведува дека„Мекдоналдс’’ е најголемиот приватен оператор на игралишта во САД, како и најголем купувач на говедско, свинско месо, компири и јаболка. Изборот на месо што го користи „Мекдоналдс’’ варира со културата на земјата домаќин.

Акционерски дивиденди[уреди | уреди извор]

„Мекдоналдс’’ ги зголеми акционерските дивиденди за 25 последователни години, што го прави „Мекдоналдс’’ еден од С и П 500 Дивиденда на аристократи.

Расправа[уреди | уреди извор]

Како истакнат пример на брза глобализација на американската индустрија за брза храна, „Мекдоналдс’’ е често мета на критики за неговото мени, неговата експанзија, и неговите бизнис практики. Судењето „Меклајбел’’ (McLibel Trial), исто така познат како„Мекдоналдс’’рестораните против Морис и Стил, е пример за оваа критика. Во 1990 година, активистите од една мала група позната како „Гринпис’’ во Лондон (нема врска со меѓународната група „Гринпис’’) дистрибуираа летоци под наслов „Што не е во ред со Мекдоналдс?’’, критикувајќи ја животната средина, здравството, трудот и евиденцијата. Корпорацијата им напиша писмо барајќи тие да се повлечат и извинат, но кога двајца од активистите одбиле да се повлечат, Мекдоналдс ги тужи за клевета, што е еден од најдолгите случаи во британското граѓанското право. Документарниот филм за судењето „Меклајбел’’ се покажа во неколку земји. И покрај противењето, терминот на Мекдоналдс "МекРабота"(McJob) е додаден во „Мериам Вебстер’’ колегиумскиот речник (Merriam-Webster) во 2003 година. Дефинира како „слабо платена работа, која бара малку вештина и дава мала можност за напредување’’. Во едно писмо до Мериам Вебстер, Џим Канталупо (Jim Cantalupo), поранешен извршен директор на „Мекдоналдс’’, ја осуди дефиницијата како „шлаканица’’ за сите вработени на Мекдоналдс и изјави дека „посоодветна дефиниција на „McJob ’’би можела да биде 'учење одговорност.’’ Мериам Вебстер на тоа одговори " Ние стоиме зад точноста и соодветноста на нашата дефиниција. " Во 1999 година, француски анти-глобалистички активист Жозе Бове (José Bové) вандализирал половина изграден Mекдоналдс во знак на протест против воведувањето на брза храна во регионот. Во 2001 година, во книгата на Ерик Шлосер „Нација на брза храна’’ се критикуваат бизнис практиките на Mекдоналдс. Меѓу критиките беа обвинувањата дека „Мекдоналдс’’ (заедно со другите компании во рамките на индустријата за брза храна) го користи своето политичко влијание за зголемување на својот профит на сметка на здравјето на луѓето и социјалните услови на работниците. Во книгата исто така доведени се во прашање рекламните техники на Мекдоналдс со кои ги привлекува децата. Иако во книгата се споменуваат други синџири за брза храна, тоа се фокусираше првенствено на „Мекдоналдс’’.

Мекдоналдс е најголемиот светски дистрибутер на играчки кои се составен дел од детските оброци. Наведено е дека користењето на популарните играчки ги поттикнува децата да јадат повеќе „Мекдоналдс’’ храна, што доведува до здравствени проблеми на многу деца, вклучувајќи го и порастот на дебелината.

Во 2002 година, вегетаријански групи, главно хинду и будисти, успешно го тужеле „Мекдоналдс’’ за погрешно претставување на нивниот помфрит како вегетаријански, кога тој содржи супа од месо.

Луѓето за етичко третирање на животните (ПЕТА), во меѓувреме, продолжуваат да вршат притисок врз „Мекдоналдс’’ да ги промени стандардите за доброто на животните, особено начинот на колење кокошки кој го користат нивните снабдувачи. Повеќето снабдувачи во САД живи птици, свртени наопаку, ги поминуваат преку када со електрично наелектризирана вода пред да ги сече нивните грла. ПЕТА тврди дека користењето на гас за убиство на птици (метод наречен „контролирана атмосфера за убивање’’ или САК) е помалку сурова. И двата CAK и „контролирана атмосфера за зашеметување’’ често се користат во Европа. Документарниот филм во 2004 година на Морган Спурлок (Morgan Spurlock) „Зголеми ме’’ [http://(Super%20Size%20Me) (Super Size Me)] вели дека храната на „Мекдоналдс’’ придонесува за епидемијата на дебелината во општеството, и дека компанијата не успеа да им обезбеди информации за хранливоста на нивната храна на своите клиенти. Шест недели по филмската премиера, „Мекдоналдс’’ објави дека тоа е елиминирање на опцијата „Супер големина’’, и беше заменета со создавањето на Среќен оброк за возрасни(happy meal). Сојата која им се дава на кокошките „Мекдоналдс’’ ја набавува од земјоделски гигант Каргил (Cargill) и доаѓа директно од Бразил. „Гринпис’’ тврди дека не само што сојата ги уништува дождливите амазонски шуми во Бразил, туку и земјоделците кои произведуваат соја се виновни за повеќе кривични дела, како ропство и инвазија на земјиште од домородните народи. „Мекдоналдс’’, како клиент на Каргил, е обвинет како соучесник во овие активности.

Аргументи за одбрана[уреди | уреди извор]

Како одговор на притисокот на јавноста, Мекдоналдс се обиде да вклучи повеќе здрави избори во неговото мени и воведe нов слоган за своите постери за вработување : „. Не е лошо за Мек Џоб’’. (Зборот „McJob’’, најпрвин се посведочил во средината на 1980, а подоцна и популаризиран од страна на канадскиот писател Даглас Коупленд во својата книга „Генерацијата Икс’’, каде стана звучен збор за ниско платенa, неквалификувана работа со неколку можности или бенефиции и мала сигурност.) „Мекдоналдс’’ спори на идејата. Во 2007 година, компанијата започна рекламна кампања со слоганот „Дали сакате кариера со тоа?’’ на ирската телевизија, со што сакаат да нагласат дека нивните работни места имаат многу можности. Во обид да се приклучи на растечкиот потрошувачки интерес за потеклото на храна, синџирот за брза храна неодамна ги промени своите снабдувачи на кафе и млеко. Главниот извршен директор од Велика Британија Стив Истербрук изјави: „Британските потрошувачи се повеќе се заинтересирани за квалитетот, изворите и етиката на храната и пијалаците што ги купуваат’’. Кафето Мекдоналдс е сега од резервите кои се сертифицирани од страна на здружението за заштита (Rainforest Alliance). Слично на тоа, резервите за млеко што се користат за топли пијалаци и милкшејковите се префрлени на органски извори кои може да се причина за 5% на излезното органското млеко од Велика Британија.

„Мекдоналдс’’ на 22 мај 2008 година, во САД и Канада, го објави воведувањето на масло за готвење за својот помфрит што не содржи транс масти. Компанијата ќе ги искористи маслата со пченка и маслата од соја до крајот на годинава за печените работи, пити и колачиња.

Во врска со снабдувачите на кокошки, кои користат CAК или САС методи на колење, „Мекдоналдс’’ вели дека тие треба да направат повеќе истражувања за да се утврди дали било кој систем CAС во тековната употреба е за општо добро од перспектива на животните.

Рекорд на животната средина[уреди | уреди извор]

Во април 2008 година, Мекдоналдс изјави дека 11 од неговите Шефилд (Sheffield) ресторани се со користење на биомаса со што го намали својот отпад и јаглерод диоксид за половина. Во овој судски процес, отпадоците од ресторани кои се собрани од услугите за животна средина Виолиа (Veolia Environmental Services) се користат за производство на енергија во електраната. Недостатокот на биомаса електрани во САД ќе ги спречи плановите на „Мекдоналдс’’ да се прошири овој проект и да стане национален стандард во скоро време. Освен тоа, во Европа, „Мекдоналдс’’ ја рециклира маста од зеленчукот со претворање во гориво за нивните дизел камиони.

Исто така, „Мекдоналдс’’ користи биопластика заснована на пченка за производство на садови за некои од нивните производи. Иако други индустрии кои го користат овој производ тврдат дека заштедата на јаглерод е од 30% до 80%, една студија на Гардијан (Guardian) покажува поинаку. Резултатите покажуваат дека овој вид на пластика не се распаѓа толку ефикасно во депониите како како другите конвенционални пластики. Дополнителната енергија потребна за рециклирање оваа пластика резултира со повисок излез на стакленички гасови. Исто така, пластиката може да ги загади отпадните води.

Американската агенцијата за заштита на животната средина го призна континуираниот напор на „Мекдоналдс’’ за да се намали цврстиот отпад преку дизајнирање на поефикасни пакувања и со промовирање на употребата на материјали кои можат да се рециклираат. „Мекдоналдс’’ се заложиле за животната средина со ефикасно управување на електричната енергија, со заштедата на природните ресурси, преку рециклирање и реупотреба на материјали и со решавање на управувањето со водите во ресторанот.

Во обид да го намали користењето на енергија за 25% во рестораните, „Мекдоналдс’’ отвори ресторан прототип во Чикаго во 2009 година со намера да служи како модел за сите ресторани низ целиот свет. Претходно бил изграден ресторан во Шведска во 2000 година, кој беше прв со намерно вклучување зелени идеи. Мекдоналдс е дизајниран во Чикаго за да се заштеди енергија со инкорпорирање на стари и нови идеи како што е управување со атмосферски води, користење на прозорци за повеќе природна светлина и воведување на некои делови и површини на маси направени од рециклирани производи.

Кога „Мекдоналдс’’ во 1970-тите доби критика за својата политика за животната средина тој почна значително да се подобрува. На пример,на „просечен оброк’’ во 1970-та помфрит, Биг Мек и пијалак му биле потребни 46 грама на пакување. Денес, тој бара само 25 грама, дозволувајќи им на 46% да се редуцираат. Исто, „Мекдоналдс’’ ја елиминира потребата за средните садови за кока кола со еден систем кој пумпа сируп директно од камионот во садовите за складирање,што претставува заштеда на 2.000.000 фунти на пакување на годишно ниво. Генерално, намалувањето на тежината на пакувањето на производите, како и на зголемената употреба на рефус пакувања на крајот намалува со 24.000.000 фунти на годишно ниво.

Правни случаи[уреди | уреди извор]

Мекдоналдс е вклучен во голем број судски спорови и други правни случаи, од кои повеќето се за заштитниот знак. Компанијата правно им се закани на многу бизниси со храна, освен ако не се испушти Мек од нивното трговско име. Во еден забележлив случај, Мекдоналдс го тужеше шкотскиот сопственик на кафуле наречено Мекдоналд, иако бизнисот датирал повеќе од еден век. На 8 септември 2009 година во Малезија Мекдоналдс изгуби тужба за да се спречи уште еден ресторан себеси да се нарекуваМеккари (McCurry). „Мекдоналдс’’ ја изгуби жалбата до највисокиот суд во Малезија, Сојузниот суд.

Исто така биле поднесени и бројни клевети. На пример, во случајот „Меклајбел’’ (McLibel), Мекдоналдс тужеше двајца активисти за дистрибуција на памфлети за напаѓање на Медоналдс во врска со прашањето за животната средина. По долгите судски процеси во Велика Британија, „Мекдоналдс’’ доби техничка победа поради тоа што некои наводи беа неточни. Но случајот „Меклајбел’’ беше, исто така, голема јавна катастрофа за „Мекдоналдс’’, затоа што судијата, исто така, откри дека додека повеќе од половина од она што беше на памфлетите е вистинито. Многу од информациите се едноставно мислењето на активистите и затоа не се гонат.

„Мекдоналдс’’ се бранеше во неколку случаи што ги вклучуваат правата на работниците. Во 2001 година компанијата беше казнета со 12.400 фунти од страна на британските судии за нелегално вработување на малолетници во еден од неговите ресторани во Лондон. Ова се смета за една од најголемите парични казни за кршење на правата на децата. Во април 2007 година во Перт, Западна Австралија, „Мекдоналдс’’ се изјасни за виновен по пет обвиненија кои се однесуваат на вработување на деца помлади од 15 години и беше казнет 8.000 австралиски долари.

Најверојатно најнеславниот правен случај за Мекдоналдс во 1994 година беше одлуката во случајот со „Мекдоналдс’’ Кафе.

Производи[уреди | уреди извор]

Видете уште: производи Мекдоналдс (меѓународна) (McDonald's products (international) Мекдоналдс претежно продава хамбургери, разни видови на пилешки сендвичи и производи, помфрит, безалкохолни пијалаци, доручек и десерти. Во повеќето пазари, Мекдоналдс нуди салати и вегетаријанска храна, Врапови и друго. Португалија е единствената земја каде Мекдоналдс служи супа. Оваа локална девијација од стандардното мени е карактеристична за места каде постојат регионални табуа на храна (како на пример верска забрана на говедско месо во Индија), или да се направи достапна храната која на регионалниот пазар е повеќе позната (како што се продажба на МекОриз во Индонезија).

Седиште[уреди | уреди извор]

Седиштето комплекс „Мекдоналдс’’, „Мекдоналдс’’ Плаза, се наоѓа во Оак Брук, Илиноис. Тоа се наоѓа на местото на некогашното седиште и основачката област на Пол Батлер, основачот на "Оак Брук. „Мекдоналдс’’ се пресели во објектот во Oaк Брук од канцеларија во Чикаго во 1971 година.

Реклама[уреди | уреди извор]

„Мекдоналдс’’ со децении одржува голема рекламна кампања. Во прилог на вообичаените медиуми (ТВ, радио и весник), компанијата значително ги користи билбордите и знаците, спонзорство на спортски настани кои се движат од Малата лига до Олимписките игри, и прави освежителни пијалаци од портокал што се пијат со нивното лого на локални настани од сите видови. Сепак, телевизијата секогаш ја игра централната улога во рекламната стратегија на компанијата.

До денес, „Мекдоналдс’’ користи 23 различни слогани за рекламирање во САД, како и неколку други слогани за одредени земји и региони. Од време на време, тоа наидува на проблеми со своите кампањи.

Глобални активности[уреди | уреди извор]

„Мекдоналдс“ стана парадигматична на глобализацијата, а понекогаш се нарекува „Мекдоналдизирање’’ на општеството. Весникот „Економист’’ го користи „Биг Мек Индекс’’: споредба на цената на Биг Мек во различни светски валути со што може да се користи како неформален судија за куповната моќ на таа земја. Скандинавските земји водат со Биг Мек означувач со четири од петте најскапи Биг Мека. Норвешка го има најскапиот Биг Мек во светот во јули 2008 година, додека најевтин е во Малезија.

Некои набљудувачи велат дека треба на компанијата да и се даде заслуга за зголемување на стандардот на услугите во пазарите во кои тој влегува. Една група на антрополози во една студија под наслов „Златен Лак’’ посочи на влијанието на „Мекдоналдс’’ на Источна Азија, и особено во Хонгконг. Кога таа се отвори во Хонгконг во 1975 година, Мекдоналдс претставуваше првиот ресторан што постојано нуди чисти тоалети, возење на клиентите да ги бараат истите на други ресторани и институции. „Мекдоналдс’’ неодамна земале партнерство со Синопек, втората по големина нафтена компанија во Народна Република Кина, со што почнуваат да се искористуваат предностите од зголемената употреба на земјата за лични возила со отворање голем број на Драјв Ин ресторани. „Мекдоналдс’’ достигна договор со францускиот ликовен музеј Лувр, да се отвори ресторан „Мекдоналдс’’ и MекКафе во своите простории, од страна на нивните подземни влезови, во ноември 2009 година.

Поврзано[уреди | уреди извор]

  • Нација на брза храна (Fast Food Nation), книгата на Ерик Шлосер (Eric Schlosser)
  • McDonal[мртва врска], ресторан ударна работа во северен Ирак.
  • Maxime[мртва врска], McDuff & McDo, документарен филм за обединувачкиот карактер на „Мекдоналдс’’ во Монтреал, Квебек, Канада.
  • McDonaldization[мртва врска], термин кој се користи од страна на социологот Џорџ Ритцер (George Ritzer) да се опише процесот со кој на општеството добива одлики на ресторан за брза храна.
  • Мекдоналдс видео игра (McDonald's Video Game) и тоа игра со сатирично пласирање на играчот во улога на управување со Мекдоналдс.
  • Don Gorske, вљубеник во "Мекдоналдс", потроши повеќе од 20.000 Биг Мек хамбургери. Тој се појави на Супер Зголеми ме, и е наведен во Гинисовата книга на рекорди, и има филмнаречен МекТатичко(.
  • Super Size Me, документарен филм со Морган Спурлок (Morgan Spurlock).
  • MекСреќен Ден (McHappy Day)

Конкуренција[уреди | уреди извор]

  • Бургер Кинг- Втор поголемина синџир за бургери
  • Subway - најголем бренд на синџир со ресторани
  • Yum! - Најголем мулти бренд синџир на ресторани

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

  1. McDonald's
  2. McDonald's Canada (англиски)
  3. Photographs of McDonald's storefronts from around the world.
  4. [http://"Big%20Mac's%20Makeover:%20McDonald's%20Turned%20Around" "Big Mac's Makeover: McDonald's Turned Around"]. The Economist. 2004-10-14. http://www.economist.com/business/displaystory.cfm?story_id=E1_PNRVRJR Архивирано на 24 септември 2009 г.. Retrieved 2008-04-08.