Марија Мајерова
| Марија Мајерова | |
|---|---|
 | |
| Роден/а | Марија Бартошова[1] 1 февруари 1882 Ували, Кралство Бохемија, Австро-Унгарија |
| Починат/а | 16 јануари 1967 (возр. 84) Прага, Чехословачка Социјалистичка Република |
| Националност | Чехиња |
| Жанр | раскази, романи |
Марија Мајерова (1 февруари 1882 - 16 јануари 1967) — чешка писателка и преведувачка.[1]
Биографија
[уреди | уреди извор]Мајерова била родена во Ували и пораснала во Кладно, како ќерка на родители од работничката класа. Кога имала шеснаесет години, почнала да работи како слугинка во Будимпешта. Своето образование го завршила во Прага, Париз и Виена. Таа била член на Чехословачката комунистичка партија од нејзиното основање, а била вклучена и во феминистичкото движење.[2]
Во 1907 година, таа објавила збирка раскази Povídky z pekla a jiné (Приказни од пеколот и други приказни) и роман Panenství (Моминство). Во нејзиното творештво таа се занимавала со угнетувањето на работничката класа и на жените. Пишувала и литература за деца.[2]
Мајерова била во брак двапати: прво со новинарот Јозеф Стивин, а потоа со графичарот Славобој Тусар.[3]
Таа починала во Прага на 84-годишна возраст.[2] По кремирањето, нејзините останки биле погребани кај националниот споменик на Јан Жижка во Витков. Во 1990 година, нејзината пепел била преместена на Олшанските гробишта, заедно со пепелта на околу 20 други комунистички лидери, кои исто така првично биле поставени кај Националниот споменик на Јан Жижка.[4]
Влијание
[уреди | уреди извор]Филмот Невиност од 1937 година, во режија на Отакар Вавра, бил заснован на нејзиниот роман Panenství. Нејзиниот роман „Сирена“ бил основа за сценариото на истоимениот филм од 1947 година со англиски наслов „Штрајк“, во режија на Карел Стекли. Филмот од 1947 година добил Златен лав на Венецијанскиот филмски фестивал.[5]
Чешко-канадскиот автор Јозеф Шкворецки изјавил дека неговиот лик Мари Бурдичова во „Играта на чуда“ физички бил базиран на Марија Мајерова.[6]
Избрани дела
[уреди | уреди извор]Некои од нејзините најпознати дела се:[2]
- Náměstí republiky (Републичкиот плоштад), роман (1914)
- Nejkrásnější svět (Најубавиот свет), роман (1920)
- Mučenky (Пасифлори), раскази (1924)
- Přehrada (Браната), роман (1932)
- Siréna (Сирена), роман (1935), преведен во 1953 година
- Havířská balada (Балада за рудар) (1938)
- Spisy, собрани дела во 19 тома (1962)
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ 1,0 1,1 „Marie Majerová (1.2. 1882 – 16. 1. 1967)“. SocietyMAG (чешки).
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Wilson, Katharina M (1881). An Encyclopedia of Continental Women Writers. 1. Taylor & Francis. стр. 759–60. ISBN 0824085477.
- ↑ „Marie Majerová (1882-1967)“. Bibliothèque nationale de France.
- ↑ „Radio Prague: Exhibition at Vitkov Memorial highlights the Klement Gottwald personality cult“. 8 March 2012. Посетено на 19 September 2012.
- ↑ Liehm, Mira; Liehm, Antonín J (1977). The Most Important Art: Eastern European Film After 1945. University of California Press. стр. 25, 99. ISBN 0520031571.
- ↑ Busby, Brian (2010). Character Parts: Who's Really Who in CanLit. Knopf Canada. стр. 739. ISBN 978-0307368584.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
Марија Мајерова на Ризницата ?- Марија Мајерова на
Семрежната филмска база на податоци (англиски)
