Марино Поле
| Марино Поле | |
|---|---|
 Поглед кон селото | |
  Марино Поле | |
|
Местоположба во областа   Марино Поле | |
| Координати: 41°24′N 23°20′E / 41.400° СГШ; 23.333° ИГД | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Благоевградска област |
| Општина | Петрич |
| Површина | |
| • Вкупна | 5.515 км2 (2,129 ми2) |
| Надм. вис. | 92 м |
| Население (2015) | |
| • Вкупно | 290 |
| • Густина | 0,053/км2 (0,14/ми2) |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| Пошт. бр. | 2867 |
| Повик. бр. | 07425 |
Марино Поле — село во Петричко, Пиринска Македонија, денес во општината Петрич на Благоевградската област, југозападна Бугарија.
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото Марино Поле се наоѓа на 20 километри североисточно од Петрич, и е расположено во Светиврачко-петричката Котлина, на легиот брег од реката Струма. Селото се наоѓа на 13 километри источно од Петрич, надморска висина од 92 метри. Атарот на селото зафаќа површина од 5.515 км2, а лево од него поминува Европскиот пат Е79.
Историја[уреди | уреди извор]
Османлиско Царство[уреди | уреди извор]
Постои легенда според која селото го носи името на една девојка Марија, која избегала со својот љубовник, но била фатена и убиена од нејзиниот татко. Таа била погребана во областа на денешното село. Коските подоцна биле расфрлени на местото каде денеска се наоѓа соседното село Марикостиново[1].
Во текот на 19 век, селото било чисто македонско и било во составот на Демирхисарската каза. Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Марино Поле (Marino-polé) е село со 50 семејства и 180 Македонци[2][3].
Во 1891 година Георги Стрезов за селото напишал:
Марино поле, чифлик на север од Кулата 1⁄2 час. Пат - тешкопрооден; среде селото е патот. 9 куќи Бугари.[2][4]
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 90 жители, сите Македонци[2][5]. Селото било под влијание на Бугарската егзархија. Според податоците на секретарот на егзархијата Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото живееле 80 Македонци под врховенството на Бугарската егзархија[2][6].
По избувнувањето на Балканските војни во 1912 година, едно лице од селото било доброволец во Македонско-одринските доброволни чети[7].
Бугарија[уреди | уреди извор]
По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија. Во 1913-1916 година, во селото се населиле бегалци, главно од селата Кумлија, Сенгелово и Спатово - Демирхисарско, Кула и Хазнатар - Серско[1].
Во октомври 1925 година, за време на грчко-бугарскиот граничен конфликт познат како Петрички инцидент, селото било окупирано од грчката армија.
За време на Втората светска војна, во селото имало германски воени гробишта[8].
Население[2][9][уреди | уреди извор]
| Година | 1934 | 1946 | 1956 | 1965 | 1975 | 1985 | 1992 | 2001 | 2011 | 2015 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Жители | 269 | 569 | 435 | 483 | 414 | 387 | 350 | 359 | 301 | 290 |
 |
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 Енциклопедия "Пирински край". Том 1, Благоевград, 1995, стр.548.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 138-139.
- ↑ Стрезов, Г. Два санджака от Източна Македония. Периодично списание на Българското книжовно дружество в Средец, кн.XXXVI, 1891, стр. 856.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 185.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 192-193.
- ↑ „Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 862
- ↑ „Писмо от кмета на с. Марино поле, Петричко до Отделението за военните музеи, паметници и гробове при Министерството на войната със сведения за германското военно гробище до селото. с. Марино поле, Благоевградско, 22 авг. 1941 г. ДА – Благоевград, ф. 41К, оп. 1, а.е. 40, л. 10“. Архивирано од изворникот на 2019-08-12. Посетено на 2020-02-05.
- ↑ 9,0 9,1 „Справка за населението на с. Марино Поле, общ. Петрич, обл. Благоевград“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2018-02-04.
- ↑ „Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и възраст към 01.02.2011 г.“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2013-08-14. Посетено на 2012-03-18.
| ||||||||||