Мала Ремета (манастир)

Од Википедија — слободната енциклопедија
Манастирот Мала Ремета

Манастирот Мала Ремета или Реметица[1] припаѓа на Сремската епархија на Српската православна црква, која се наоѓа на Фрушка Гора, веднаш до истоименото село. Претставува недвижно културно добро како споменик на културата од исклучително значење.

Положба и минато[уреди | уреди извор]

Се наоѓа во јужниот централен дел на Фрушка Гора, веднаш до манастирското село Мала Ремета. Името на манастирот значи Мала пустина.[2]

Манастирската црква е посветена на Покровот на Богородица. Традицијата го поврзува основањето на манастирот со српскиот крал Драгутин. Во протоколот на манастирот Беочин, во 1844 година е наведено дека манастирот Мала Ремета е стар „601 година“, што би можело да значи - 1243 години.[2] Кратка историја на манастирот Мала Ремета е напишана на 23 ноември 1738 година од игуменот на Хоп, Иринеј Радиќ,[3] во манастирот Беочин. Веродостојни податоци даваат само турски документи, во кои манастирот за прв пат е евидентиран во 1546 година, но многу брзо потоа бил запален.[4] Кон крајот на 17 век, манастирот бил обновен од монаси бегалци од манастирот Рача на Дрина. Манастирскиот печат потекнува од тоа време и оттогаш[4] до 1920 година, манастирот бил воден како метох на манастирот Беоцин. На местото на старата црква, во 1739 година била изградена нова, трета зграда.[2]

Манастирската црква била изградена (според договорот од 1738 година) на „почвата на Беочин“ од мајсторите Тодор и Никола, а ктитор бил Станко Милинковиќ од Шумља.[1][4] Од истата година потекнува и заштитната повелба издадена од генерал Валис на манастирот Беочин, во која се споменува и заштитува Мала Ремета.[1] Јован Јовановиќ, Оберлеутанот на Петроварадинскиот полк, ја поправил манастирската црква одвнатре,[2] а под камените ќелии од северната страна изградил визба во 1754 година. По волја на покојникот, вдовицата на поручникот Ружица изградила уште три монашки ќелии со мала кујна во средината. На чело на манастирот од 1749 година е игуменот Атанасија. Престолните икони за оваа црква ги изработил иконописецот Јанко Халкозовиќ во 1759 година.

Во 1845 г. јеромонах и надгледник на манастирот бил Венимијан Бороцки.[5]

Во Втората светска војна уништени се пансионот и манастирската библиотека.

Денеска манастирот се состои од црква, еднокрилен конак, нова дрвена камбанарија и параклис.[6]

Во манастирот биле напишани и чувани два вредни ракописи од 17 век.[7]

Старешини на манастирот[уреди | уреди извор]

  • Рафаила Марковиќ, игуманија на манастирот (1969-2020).
  • Февронија Јовановиќ, игумен на манастирот (2021 — денес).

Галерија[уреди | уреди извор]

Извори[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 1,2 Манастири: Манастир Мала Ремета Архивирано на 7 август 2016 г., Посетено на 18. фебруар 2013.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 „Србски народни лист”, Будим 1844. године
  3. "Гласник Историјског друштва у Новом Саду", Нови Сад 1938.
  4. 4,0 4,1 4,2 Епархија Сремска: Мала Ремета Архивирано на 14 јуни 2014 г., Посетено на 18. фебруар 2013.
  5. „Србски народни лист”, Будим 1845. године
  6. Две сестре — цело сестринство („Вечерње новости”, 16. јун 2014)
  7. Православље бр. 1099—1100: Библиотека манастира Велика Ремета, Весна Петровић[мртва врска][мртва врска], Посетено на 18. фебруар 2013.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]