Луѓето од Селдвила

Од Википедија — слободната енциклопедија

Луѓето од Селдвила (германски): Die Leute von Seldwyla) - збирка раскази на швајцарскиот писател Готфрид Келер.

Содржина[уреди | уреди извор]

Првиот дел од „Луѓето од Селвила“, објавен во 1856 година, содржи пет раскази:

Вториот дел од збирката, објавен во 1873-1874 година, исто така, се состои од пет раскази:

  • „Облеката ги прави луѓето“ (Kleider machen Leute)
  • „Ковачот на својата судбина“ (Der Schmied seines Glückes)
  • „Злоупотребените љубовни писма“ (Die mißbrauchten Liebesbriefe)
  • (Dietegen)
  • „Изгубените насмевки“ (Das verlorne Lachen)

Осврт кон книгата[уреди | уреди извор]

Во книгата се прикажани бројни варијации на карактери и судбини на луѓето од Селдвила (измислено име на едно типично место во Швајцарија. Од расказите во збирката особено се истакнуваат трагично монументалната приказна „Ромео и Јулија од село“ (класична според дејството и обработката) и сатирично-ироничната приказна за тројцата чешларски калфи во која Келер ја претставил малограѓанската средина до космички димензии.[1]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. B. P., „Beleška o piscu“, во: Gotfrid Keler, Ljudi iz Seldvile. Beograd: Rad, 1964, стр. 162.