Луис Деланд
Луис Деланд (шведски: Louis Deland, полно име Луис Џозеф Мари Деланд; 1772 - 1823) - шведски оперски пејач и кореограф.
Биографија[уреди | уреди извор]
Роден на 25 април 1772 година во Стокхолм. Неговиот татко Луј -Антоан Делан, роден во Луксембург, бил лакеј - фризер и парфимер на кралицата Софија Магдалена. Самиот Луис бил вујко на глумците Пјер Делан.
Луј го направил своето деби во Стокхолм во Кралската шведска опера на десетгодишна возраст во 1783 година со операта Орфеј. Кралот Густав III, кој го привлекол вниманието кон него, го испратил младиот човек да студира балет во Париз, каде Луис студирал со самиот Пјер Гардел. Враќајќи се во Шведска во 1792 година, ДеЛенд работел како глумец, пејач и врвен танчер. Работел во Кралската шведска опера и Кралскиот драмски театар. Тој бил водечки танчер во земјата, имал прекрасен пејачки глас и бил совршен за комични улоги. Луис Де Ленд се сметал за природен талент кој станувал едно со улогата која ја играл.
Откако ја завршил кариерата како танчер, во 1803 година бил назначен за втор кореограф, а во 1809 година - прв мајстор за танцување на Кралскиот шведски балет, и ја одржал оваа позиција до 1820 година. Тој го наследил Федерико Тераде , кој бил во балетот од 1795 година и станал директор на Кралскиот балет. Луис Деланд има компонирано многу балетски пантомими, танци на ликови и забавни нумери. Тој бил автор на балетот Ен комиск балет кој бил изведен 127 пати во текот на 1796-1809 година и станал најпопуларниот од сите балети изведени во Шведската опера во текот на 19 век. Вториот по бројот на изведби бил балетот „Залудна претпазливост“.
Кариерата на Луис Де Ленд завршила кога почнал да ја губи меморијата, а многу од неговите улоги ги презел Пер Севелин.
Умрел на 15 април 1823 година во Стокхолм.
Личен живот[уреди | уреди извор]
Луис Деланд се оженил двапати: прво со глумицата Каролин Кулман, а потоа и со глумицата Марија Ридберг. Во првиот брак, тој имал син, Ото , кој станал глумец. Во вториот брак, ќерката Џосефина, која станала писател. Семејството Деланд било многу познато во културниот живот на Шведска.