Прејди на содржината

Лорин Хил

Од Википедија — слободната енциклопедија
Лорин Хил
Лорин Хил на настап во 2019
Роден(а)Лорин Ноел Хил
26 мај 1975(1975-05-26) (49 г.)
Ист Оринџ, Њу Џерси, САД
Занимање
  • Раперка
  • пејачка
  • текстописец
  • музички продуцент
  • глумица
Активен период1988–денес

Музичка кариера
ПотеклоСаут Оринџ, Њу Џерси, САД
Жанрови
Инструменти
  • Глас
  • гитара
Издавачи
ПартнерРохан Марли (1996–2009)
Деца6
Страница
mslaurynhill.com

Лорин Ноел Хил (англ. Lauryn Noelle Hill; родена на 26 мај 1975 година) ― американскa раперкa, пејачка, текстописка, музичка продуцентка и глумица. Стекнала популарност како пејачка во хип-хоп групата Fugees, а врвот на славата го постигнала по објавувањето на нејзиниот досега единствен соло-албум The Miseducation of Lauryn Hill (1998). За овој албум Хил освоила пет Греми-награди, меѓу кои и наградата за најдобар нов изведувач и за албум на годината. Станала прв рапер воопшто кој освоил Греми-награда за албум на годината. The Miseducation станала прва снимка од раперка сертифицирана со дијамантски тираж од RIAA.

Често ѝ се припишува заслугата за пробивање на бариерите за раперките, популаризирање на мелодичниот рап и се смета за основоположник на нео-соул музиката. Хил се нашла на списокот од „200 најдобри пејачи на сите времиња“ објавен од списанието Ролинг стоун. Во 2015 година, Билборд ја прогласил за најдобра раперка. Добила осум Греми-награди ― најмногу меѓу раперките. Со продадени над 50 милиони снимки ширум светот, таа е една од најпродаваните раперки на сите времиња.[3]

Живот и кариера

[уреди | уреди извор]

Лорин Ноел Хил е родена на 26 мај 1975 година во Ист Оринџ, Њу Џерси.[4][5] Нејзината мајка била професорка по англиски јазик, а татко ѝ бил консултант на менаџери. Потекнува од баптистичко семејство.[5][6]

Нејзиниот татко пеел во месни ноќни клубови и на свадби.[7][8] Во детството, Хил често ги слушала Кертис Мејфилд, Стиви Вондер, Арета Френклин и Гледис Најт;[9] години подоцна, се присетила дека секогаш пред да заспие ја слушала „What's Going On“ од Марвин Геј.[5]

1991–1993: Почетоци во кариерата

[уреди | уреди извор]

Додека била прва година во средно училиште,[10] преку заеднички пријатели се запознала со Праказрел „Прас“ Мишел,[9][11] и заедно ја основале групата Translator Crew. Групата настапувала на месни изложби и шоуа за таленти во средно училиште.[10] Хил прво била само пејачка, но потоа научила и да рапува.

Во детството, Хил земала часови по глума на Менхетен.[8] Глумечката кариера ја започанала во 1991 година во хип-хоп верзија на Шекспировата претстава Спроти водици.[10] Иако претставата не била успешна, Хил била забележана од агент. Подоцна истата година, Хил имала повторлива улога на проблематична тинејџерка Кира Џонсон во сапунската опера „Додека светот се врти“ (англ. As the World Turns).[12][13] Подоцна глумела покрај Вупи Голдберг во филмот од 1993 „Чесни сестри во акција 2 (англ. Sister Act 2: Back in the Habit).[12][10]

Хил, исто така, се појавила во филмот од Стивен Содерберг од 1993 година, Крал на ридот, во мала, но клучна улога како оператор со лифтови од 1930-тите. Биографот на Содерберг, Џејсон Вуд, ја опишал како една од најтоплите сцени во филмот.[14] Хил матурирала во средното училиште „Колумбија“ во 1993 година.

1994–1996: Успех со групата Fugees и мајчинство

[уреди | уреди извор]

Прас, Хил и Жан ја преименувале нивната група во Fugees и во 1993 година потпишале договор со Columbia/Ruffhouse Records.[13] Групата станала позната по жанровскиот спој на реге, рок и соул-музика,[9] а во 1994 година бил издаден нивниот прв албум, Blunted on Reality. Албумот се продавал слабо[12] [13] и бил проследен со лоши критики.

Вториот албум на The Fugees, The Score (1996), се искачил на прво место на американската топ-листа за албуми Билборд 200.[15] Бил продаден во над 20 милиони примероци ширум светот.[16] Ја освоил наградата Греми за најдобар рап-албум,[17] а подоцна бил вклучен на списокот од 500 најдобри албуми на сите времиња од списанието Ролинг Стоун.[18]

Од албумот The Score биле објавени сингловите „Fu-Gee-La“, „Ready or Not“ (кои ги истакнале вокалните и раперските способности на Хил)[19] и преработката на песната од Боб Марли „No Woman, No Cry“. Песната „Killing Me Softly“ станала хит со кој групата се пробила на светската музичка сцена.[20] Песната станала најпродаван сингл во 1996 година во повеќе земји и региони, а освоила и Греми за најдобра R&B изведба на дуо или група со вокал.[17][21]

На 21 годишна возраст, Хил сè уште живеела со нејзините родители.[10] Во овој период се запишала на Универзитетот Колумбија,[10][7] но го напуштила по околу една година студии откако продажбата на The Score забележала милионски тираж.[12]

Во 1996 година, Хил основала непрофитна организација под името Refugee Project, која се обидувала да ги трансформира ставовите и однесувањето на младите од ризични групи.[22] Хил, исто така, собрала пари за бегалците од Хаити, поддржала проекти за изградба на бунари за чиста вода во Кенија и Уганда и одржала рап-концерт во Харлем за промоција на регистрацијата на гласачите. Во организацијата Refugee Project во 1997 година во одборот на доверители членувале: Шон Комбс, Мараја Кери, Баста Рајмс, Спајк Ли и други.[23]

Во 1997 година, членовите од групата Fugees се разделиле за да работат на соло-проекти.[24] Како причина за распаѓањето на групата, Жан подоцна ја навел неговата нестабилна врска со Хил и фактот дека се оженил со неговата сопруга Клодинет додека сè уште бил во врска со Хил.[24][25] Во меѓувреме, летото 1996 година Хил се запознала со Рохан Марли, син на Боб Марли и поранешен фудбалер на Универзитетот во Мајами.[26] Хил започнала врска со него, додека сè уште била во врска со Жан.[26] Хил забременила кон крајот на 1996 година, а на 3 август 1997 година се родило првото дете на Марли и Хил, Зион Дејвид.[6] Двојката живеела во куќата од детството на Хил во Саут Оринџ, откако таа на нејзините родители им купила нова куќа подолу во истата улица.[13]

Хил имала камео појавување во филмот Hav Plenty од 1997 година. Во 1998 година, Хил имала уште една мала, но важна улога во филмот Ресторан.[27]

1998–1999: Прв соло-албум

[уреди | уреди извор]

Нејзиниот прв соло-албум, The Miseducation of Lauryn Hill, бил објавен на 25 август 1998 година, дебитирал на прво место на Билборд 200 и добил одлични критики од современите музички критичари;[28] бил највисоко оценет албум od 1998 година.[29] Албумот содржел придонеси од Дианџело, Карлос Сантана, Мери Џеј Блајџ и тогаш непознатиот Џон Леџенд.[30]


Првиот објавен сингл од албумот бил „Doo Wop (That Thing)“. Дебитирал на прво место на американската топ-листа за синглови, Billboard Hot 100[31] и со тоа Хил санала прв изведувач кој со дебитантските записи дебитирал на прво место на двете американски топ-листи (за синглови и за албуми).[32] Во анкетата на критичарите на Pazz & Jop во 1998 година, Miseducation се нашла на второ место на листата на најдобри албуми, а „Doo Wop (That Thing)“ на второто место на списокот од најдобри синглови.[33]

Во ноември 1998 година, се родило второто дете на Марли и Хил, Села Луиз.[34]

Во пресрет на Греми наградите во 1999 година, Хил станала прва пејачка номинирана во десет категории во иста година. Покрај номинациите за Miseducation, била номинирана и за нејзината изведба на „Can't Take My Eyes Off You“ за филмот од 1997 година Теорија на заговор[35] и како текстописец и продуцент на песната „Rose Is Still a Rose“ од Арета Френклин.[36] Хил се појавила на неколку насловни страници на списанија, меѓу кои: Time, Esquire, Rolling Stone, Teen People и The New York Times Fashion Magazine.[19] За време на доделувањето на Греми-наградите, Хил соборила уште еден рекорд со тоа што станала прва жена која освоила пет награди во една вечер;[19] ги оосвоила наградите за албум на годината, најдобар R&B албум, најдобра R&B песна, најдобра женска R&B вокална изведба и најдобар нов изведувач.[37] За време на говорот за прифаќање на наградите, таа рекла: "Ова е лудо. Ова е хип-хоп!"[19] Хил донела ново, мејнстрим прифаќање на жанрот.[8][19]

Во февруари 1999 година, Хил добила четири награди на 30-тото доделување на NAACP Image Awards.[38] Во мај 1999 година, станала најмлада жена именувана на листата на 100+ највлијателни црни Американци од списанието <i id="mwA1k">Ebony</i>;[39] во ноември истата година, истата публикација ја именувала како една од „10 за утре“ во „Abony 2000: Special Millennium Issue“.[40] Во мај 1999 година, таа се нашла на списокот од 50 најубави луѓе според списанието <i id="mwA2M">People</i>.[34] Во јуни 1999 година, ја добила наградата Essence.[41] На почетокот од 2000 година, Хил била еден од продуцентите кои ја споделиле наградата „Греми за албум на годината“, доделена за албумот „Supernatural“ (1999) од групата Сантана. Таа исто така била номинирана за најдобра R&B песна за „All That I Can Say“, која ја напишала и ја продуцирала за Мери Џеј Блајџ. Исто така, нејзиниот дует со Боб Марли на „Turn Your Lights Down Low“ за ремикс-албумот „Chant Down Babylon“ од 1999 година добил номинација за Греми за најдобра поп соработка со вокал.

2000–2003: Самонаметнат егзил и MTV Unplugged No. 2.0

[уреди | уреди извор]

Хил почнала да пишува сценарио за животот на Боб Марли, а во филмот планирала да ја глуми неговата сопруга Рита.[26] Таа, исто така, почнала да продуцира романтична комедија под работен наслов Сос и прифатила главна улога во филмската адаптација на романот од Тони Морисон „Љубена“;[26] подоцна се откажала од двата проекта поради бременост.[26] Таа, наводно, ги одбила и улогите во римејкот за Ѕвездата е родена (филмот подоцна бил објавен во 2018 година, а улогата ја толкувала Лејди Гага),[42][43] <i id="mwA9g">Dreamgirls</i> (за улогата на Дина, подоцна одглумена од Бијонсе),[44] Чарлиевите ангели (улогата што ја толкува Луси Ли), Мексиканец, Борновиот идентитет, Matrix Reloaded и The Matrix Revolutions.[26]

Во 2000 година, Хил ја снемало од очите на јавноста. Притисокот на славата почнал да ја надвладува.[26][45] Не ѝ се допаѓало што не можела да излезе од нејзината куќа за да извршува едноставни работи без да се грижи за својот физички изглед.[26][46] Таа го отпуштила нејзиниот менаџерски тим и почнала пет дена во неделата да посетува часови за проучување на Библијата; таа исто така престанала да дава интервјуа, да гледа телевизија и да слуша музика.[46] Почнала да се дружи со „духовен советник“ по име брат Ентони.[26] Некои луѓе, блиски до Хил, сметале дека Ентони повеќе личел на водач на култ отколку на духовен советник,[26][47] и мислеле дека контроверзното јавно однесување на Хил во голема мера е негова заслуга.[47]

Во јули 2001 година, додека била бремена со нејзиното трето дете, Хил пред мала група луѓе го открила нејзиниот нов материјал за снимање на специјална емисија на MTV Unplugged.[26][48] Албумот во живо од концертот, насловен MTV Unplugged No. 2.0, бил издаден во мај 2002 година.[48] За разлика од речиси едногласните пофалби за Miseducation, 2.0 ги поделило критичарите. AllMusic му дал 4 од 5 ѕвезди на албумот,[49] Ролинг Стоун го нарекол албумот „јавен дефект“,[26] а Роберт Хилбурн од Лос Анџелес Тајмс рекол дека насловот на албумот од Хил бил предмет на подбив и дека таа станала уништена.[50] Со мешани критики и без значително радио-емитување, 2.0 дебитирал на трето место на Билборд 200.[51] [50] Албумот подоцна бил сертифициран со платина во САД од RIAA.[52]

Нејзината песна „Mystery of Iniquity“ од албумот била номинирана за Греми награда за најдобра женска рап соло изведба[53] и била искористена како интерполација од Канје Вест за неговиот сингл „All Falls Down“.[54]

Во 2001 година се родило третото дете на Марли и Хил, Џошуа Омару. Една година подоцна се родило нивното четврто дете, Џон Неста.

До 2002 година, Хил ја затворила нејзината непрофитна организација за бегалци.[55]

2004–Денес: Подоцнежна кариера и проекти

[уреди | уреди извор]
Хил на настап во 2005 година

Во 2004 година, Хил придонела со нова песна, „The Passion“, за саудтракот од филмот Пасија. Ремикс верзијата со Џон Леџенд на нејзината песна „So High“ била номинирана за „Греми награда за најдобра R&B изведба на дуо или група со вокал“.

The Fugees тргнале на европска турнеја кон крајот на 2005 година.[56] Старите несогласувања меѓу Хил и другите членови од групата набрзо повторно избиле на површина, а групата повторно се распаднала пред да снимат албум; Жан и Мишел ја обвиниле Хил за распаѓањето. [45] Хил наводно барала сите, вклучително и членовите од групата, да ѝ се обраќаат со „Госпоѓа Хил“.[45]

Хил почнала со соло-турнеи, но била често критикувана; често пристигнувала доцна на концерти (понекогаш и повеќе од два часа), изведувала непопуларни реконфигурации на нејзините песни итн.[45][57] Во некои наврати обожавателите ја исвиркувале и рано си заминувале.[58] Во 2007 година, издала албум насловен Ms. Hill, кој содржел исечоци од Miseducation, различни придонеси за саундтрак-албуми и други „необјавени“ песни.

На почетокот од 2008 година, се родило петтото дете на Марли и Хил, Сара.[45] Двојката не живеела заедно,[59] во август 2008 година, Хил живеела со нејзината мајка и децата во нејзиниот роден град Саут Оринџ во Њу Џерси.[45]

Во периодот од 2010 до 2012 година Хил настапила на многу фестивали и ТВ емисии, а кон крајот на 2012 година била на турнеја со раперот Нас.[60]

Во јуни 2012 година, Хил била обвинета за даночна измама или за непријавување даноци во износ од 1,8 милиони долари за приходи остварени помеѓу 2005 и 2007 година.[61]

Во јуни 2012 година, Хил се појавила во Окружниот суд на САД за округот Њу Џерси во Њуарк и се изјаснила за виновна по обвиненијата. Нејзиниот адвокат рекол дека таа ќе ги врати заостанатите даноци што ги должи.[61] До април 2013 година, Хил вратила само 50 000 долари од 554 000 долари кои ги должела веднаш.

На 4 мај 2013 година, Хил го издала нејзиниот прв официјален сингл по повеќе од една деценија, „Neurotic Society (Compulsory Mix)“.[62] Според договорот со Sony Music, кој предвидувал Хил да основа нова издавачка куќа во рамките на компанијата, Хил требало да го издаде нејзиниот прв албум по петнаесет години во текот на 2013 година.[62]

На 6 мај 2013 година, Хил била осудена на три месеци затвор за непријавување данокданочни измами и потоа три месеци домашен притвор како дел од едногодишната надгледувана условна казна.[63][64] Таа се соочила со можна казна од дури 36 месеци [65], а изречената казна го земала предвид нејзиниот недостаток на претходно криминално досие и нејзините шест малолетни деца.[64][66] До тој момент, Хил целосно вратила 970 000 долари за заостанати даноци и пенали кои ги должела, кои исто така ги земале предвид дополнителните 500 000 долари што Хил ги имала во непријавен приход за 2008 и 2009 година.[66] Хил се пријавила во Сојузната поправна институција со минимална безбедност, Данбери на 8 јули 2013 година, за да започне со издржување на казната.[67]

Хил била ослободена од затвор на 4 октомври 2013 година, неколку дена порано поради добро поведение и го започнала нејзиниот домашен затвор и условниот период.[68] Судијата ѝ дозволил да одложи дел од затворот за да оди на турнеја кон крајот на 2013 година под строги услови.[69]

Во текот на 2014 година, Хил била раскажувач на Concerning Violence, наградуван шведски документарец за африканските ослободителни борби од 1960-тите и 1970-тите.[70]

Хил придонела за саундтракот за Што се случи, госпоѓице Симон?, документарен филм од 2015 година за животот на Нина Симон, американска пејачка, пијанистка и активистка за граѓански права. Хил прво требало да сними само две песни за саундтрак-албумот, но на крајот снимила шест.

Хил настапува на џез-фестивалот Конгсберг во 2019 година

Хил снимила студиска верзија на нејзината песна „Guarding the Gates“ за филмот „Queen &amp; Slim“, кој бил објавен на 27 ноември 2019 година. Оваа песна се појавува на албумот Queen &amp; Slim: The Soundtrack.[71]

На 14 април 2024 година, Лорин Хил се вратила на сцената во Коачела. Хил извела неколку песни од нејзината соло-кариера, но исто така придружувана од поранешниот колега од групата Fugees, Вајклиф Џин, извела многу омилени хит-песни.[72]

Fugees требало да започнат со повторна турнеја во август 2024 година, но концертите во САД биле тивко откажани три дена пред првиот концерт, без да се наведе причина за тоа.[73] Сепак, Хил како причина ги навела „насловите кои измамуваат кликање“ и ниската продажба на билети.[74] Во октомври 2024 година, Прас ја тужел Хил за прекршување на договорот и измама, обвинувајќи ја за погрешно управување со буџетот на нивната турнеја во „прикриен и лукав обид да заработи повеќе пари за себе“.[75] Хил на Инстаграм одговорила на обвинувањата и рекла дека тужбата „е полна со лажни тврдења и неоправдани напади“.[76]

Дискографија

[уреди | уреди извор]
  • The Miseducation of Lauryn Hill (1998)

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ Luckett, Sharrell (2013). „Lauryn Hill“. Во Edmondson, Jacqueline (уред.). Music in American Life: An Encyclopedia of the Songs, Styles, Stars, and Stories that Shaped Our Culture. ABC-CLIO. стр. 550. ISBN 9780313393488. Hill's sound fuses hip-hop, soul, and reggae with socially conscious lyrics and helped to usher in the neo-soul movement.
  2. ↑ Powell, Jon (September 9, 2024). „13 times Lauryn Hill rapped some of the best bars imaginable“. Revolt.TV. Посетено на December 30, 2024.
  3. ↑ Празен навод (help)
  4. ↑ Nickson, Chris (1999). Lauryn Hill: She's Got That Thing. St Martin's Press. стр. 13, 148. ISBN 0-312-97210-5.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 „Lauryn Hill Biography and Interview“. achievement.org. American Academy of Achievement. Архивирано од изворникот на February 20, 2019. Посетено на April 3, 2019.
  6. ↑ 6,0 6,1 Kot, Greg (January 21, 1999). „The Rolling Stone Music Awards: Lauryn Hill“. Rolling Stone. Архивирано од изворникот на December 27, 2013. Посетено на June 30, 2013. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „rs-kot“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  7. ↑ 7,0 7,1 Samuels, Allison (April 15, 1996). „Fugees Are the New Conscience of Rap“. Newsweek. Архивирано од изворникот на February 20, 2014. Посетено на June 30, 2013.(бара претплата) Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „nw-allison“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Jacobs, Andrew (February 26, 1999). „Pop Superstar's Vote for Her Town: Lauryn Hill and 5 Grammys Are Firmly in South Orange“. The New York Times. Архивирано од изворникот на March 4, 2014. Посетено на July 7, 2013. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „nyt-so“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 George-Warren, Holly; Ramanowski, Patricia, уред. (2001). The Rolling Stone Encyclopedia of Rock & Roll (3rd. изд.). New York: Fireside Books. стр. 358–359. ISBN 0-7432-0120-5. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „encyclopedia358“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 Foege, Alec (September 5, 1996). „Fugees: Leaders of the New Cool [cover story]“. Rolling Stone. стр. 40–47. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „Foege“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  11. ↑ „Lauryn Hill In Pictures – The Story So Far“. NME. May 7, 2013. Архивирано од изворникот на February 2, 2014. Посетено на June 7, 2013.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 Farley, Christopher John (February 8, 1999). „Hip-Hop Nation: Lauryn Hill“. Time. Архивирано од изворникот на March 26, 2022. Посетено на March 26, 2022. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „time-Farley“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 Brown, Ethan (May 1999). „Queen of the Hill“. Teen People. стр. 65–70. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „teen“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  14. ↑ Wood, Jason (2002). Steven Soderbergh. Harpenden, Hertfordshire: Pocket Essentials. стр. 35. ISBN 1-903047-82-X.
  15. ↑ Празен навод (help)
  16. ↑ Празен навод (help)
  17. ↑ 17,0 17,1 „The Score – Fugees: Awards“. AllMusic. Архивирано од изворникот на August 4, 2013. Посетено на June 7, 2013. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „fugeesawards“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  18. ↑ Празен навод (help)
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 19,3 19,4 Lewis, Andrea (April 1999). „The Missed Message of Lauryn Hill“. The Progressive. Архивирано од изворникот на February 1, 2014. Посетено на July 6, 2013. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „prog“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  20. ↑ „Killing Me Softly by the Fugees“. Rolling Stone. Архивирано од изворникот на April 7, 2014. Посетено на June 18, 2013.
  21. ↑ „The Score – Fugees“. AllMusic. Архивирано од изворникот на August 6, 2013. Посетено на June 7, 2013.
  22. ↑ Muro, Matt (September 12, 1999). „On the Cover, and Not Just for Looks“. The New York Times. Архивирано од изворникот на March 4, 2014. Посетено на July 6, 2013.
  23. ↑ „Fugees' Lauryn To Get Help From Puffy, Mariah, Busta On Project“. MTV News. October 27, 1997. Архивирано од изворникот на February 2, 2014. Посетено на July 5, 2013.
  24. ↑ 24,0 24,1 Sieczkowski, Cavan (September 18, 2012). „Wyclef Jean Says Lauryn Hill Affair, Paternity Lie Broke Up Fugees“. The Huffington Post. Архивирано од изворникот на July 8, 2013. Посетено на June 8, 2013.
  25. ↑ Connelly, Sheryl (September 18, 2012). „Taking the rap: Wyclef Jean admits explosive affair with Lauryn Hill caused the Fugees to flame out“. New York Daily News. Архивирано од изворникот на June 23, 2013. Посетено на June 8, 2013.
  26. ↑ 26,00 26,01 26,02 26,03 26,04 26,05 26,06 26,07 26,08 26,09 26,10 26,11 Празен навод (help) Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „rollingstone“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  27. ↑ Sisario, Ben (January 23, 2000). „Jersey Footlights: Manhattan Dreams in Hoboken“. The New York Times. Архивирано од изворникот на March 4, 2014. Посетено на June 29, 2013.
  28. ↑ Strauss, Neil (February 25, 1999). „5 Grammys to Lauryn Hill; 3 to Madonna“. The New York Times. Архивирано од изворникот на June 15, 2013. Посетено на March 31, 2013.
  29. ↑ Boucher, Geoff (December 19, 1998). „The Legal Tangle of 'Miseducation'“. Los Angeles Times. Архивирано од изворникот на February 8, 2013. Посетено на March 31, 2013.
  30. ↑ „The Miseducation of Lauryn Hill (Credits)“. AllMusic. Архивирано од изворникот на September 11, 2015. Посетено на June 8, 2013.
  31. ↑ Празен навод (help)
  32. ↑ Trust, Gary (2016-04-04). „'Work' Week: Rihanna Tops Hot 100 for Seventh Week, Fifth Harmony Earns First Top 10 Hit“. Billboard (англиски). Посетено на 2025-02-01.
  33. ↑ Christgau, Robert. „Pazz & Jop 1998 Critics Poll“. The Village Voice. Архивирано од изворникот на February 28, 2015. Посетено на June 18, 2013.
  34. ↑ 34,0 34,1 „Most Beautiful: Lauryn Hill: Musician“. People. May 10, 1999. Архивирано од изворникот на February 2, 2014. Посетено на June 30, 2013. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „people-mostbeaut“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  35. ↑ „Lauryn Hill: Awards“. AllMusic. Архивирано од изворникот на August 4, 2013. Посетено на August 11, 2013.
  36. ↑ Britton, Wesley (January 30, 2012). „Music Review: Aretha Franklin – Knew You Were Waiting: The Best of Aretha Franklin 1980–1998“. Seattle Post-Intelligencer. Архивирано од изворникот на February 1, 2014. Посетено на July 14, 2013.
  37. ↑ „Past Winners Search: 'Lauryn Hill'“. National Academy of Recording Arts and Sciences. Архивирано од изворникот на February 3, 2014. Посетено на August 11, 2013.
  38. ↑ „Lauryn Hill Wins Four NAACP Awards“. MTV News. February 17, 1999. Архивирано од изворникот на February 2, 2014. Посетено на June 8, 2013.
  39. ↑ „100+ Most Influential Black Americans“. Ebony. May 1999. Архивирано од изворникот на June 11, 2014. Посетено на July 9, 2013.
  40. ↑ „Jesse Jackson Jr., Lauryn Hill, Serena, Puff Daddy Are Among The Super Leaders Of The Future“. Jet. November 15, 1999. Архивирано од изворникот на June 11, 2014. Посетено на July 9, 2013.
  41. ↑ „Lauryn Hill Gets Emotional At "Essence" Awards“. MTV News. March 27, 1999. Архивирано од изворникот на February 2, 2014. Посетено на June 8, 2013.
  42. ↑ Setoodeh, Ramin (November 13, 2018). „Lady Gaga Will Never Be the Same After 'A Star Is Born'“. Variety (англиски). Архивирано од изворникот на November 16, 2018. Посетено на April 1, 2022.
  43. ↑ S; September 15, ra P. Angulo Updated; EDT, 2000 at 04:00 AM. „Jamie Foxx is planning to remake A Star Is Born“. EW.com (англиски). Архивирано од изворникот на April 1, 2022. Посетено на April 1, 2022.
  44. ↑ Ulmer, James (September 10, 2006). „After Conquering 'Chicago,' It's On to Motown“. The New York Times (англиски). ISSN 0362-4331. Архивирано од изворникот на March 22, 2013. Посетено на April 6, 2022.
  45. ↑ 45,0 45,1 45,2 45,3 45,4 45,5 McGee, Tiffany (August 18, 2008). „Whatever Happened to ... Lauryn Hill?“. People. Архивирано од изворникот на April 19, 2013. Посетено на June 12, 2013. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „people“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  46. ↑ 46,0 46,1 Checkoway, Laura (August 26, 2008). „Inside 'The Miseducation of Lauryn Hill'“. Rolling Stone. Архивирано од изворникот на February 2, 2013. Посетено на June 25, 2013.
  47. ↑ 47,0 47,1 Walls, Jeannette; Pearson, Ashley (December 17, 2003). „Was Hill influenced to attack Catholic Church?“. MSNBC. Архивирано од изворникот на February 2, 2014. Посетено на August 11, 2013.
  48. ↑ 48,0 48,1 Needham, Alex (April 21, 2002). „Hill, Lauryn: MTV Unplugged No. 2.0“. NME. Архивирано од изворникот на May 24, 2013. Посетено на June 8, 2013.
  49. ↑ „MTV Unplugged No. 2.0“. AllMusic. Архивирано од изворникот на June 4, 2013. Посетено на June 18, 2013.
  50. ↑ 50,0 50,1 Hilburn, Robert (July 15, 2002). „Hill Continues Her Lofty Course“. Los Angeles Times. Архивирано од изворникот на February 22, 2014. Посетено на July 10, 2013.
  51. ↑ „Musiq, Lauryn Hill Storm The Charts“. Billboard. May 16, 2002. Архивирано од изворникот на October 6, 2014. Посетено на July 11, 2013.
  52. ↑ „Lauryn Hill: MTV Unplugged 2.0“. riaa.com. Архивирано од изворникот на August 3, 2020. Посетено на January 31, 2019.
  53. ↑ Cinquemani, Sal (January 21, 2003). „The 45th Annual Grammy Awards: Winner Predictions“. Slant. Архивирано од изворникот на February 3, 2014. Посетено на June 10, 2013.
  54. ↑ Hall, Rashaun (January 21, 2005). „Kanye West Collaborating With Lauryn Hill On New LP“. MTV News. Архивирано од изворникот на January 14, 2009. Посетено на June 8, 2013.
  55. ↑ Friedman, Roger (June 11, 2002). „Lauryn Hill: Brainwashed?“. Fox News. Архивирано од изворникот на February 23, 2014. Посетено на July 5, 2013.
  56. ↑ Празен навод (help)
  57. ↑ „Lauryn Hill Plays Bizarre Show in NYC“. MTV News. August 7, 2007. Архивирано од изворникот на January 14, 2009. Посетено на November 13, 2011.
  58. ↑ „Label Source Says Lauryn Hill 'On Hiatus', Rohan Marley Says 'She's Always Working'“. XXL Magazine. August 5, 2008. Архивирано од изворникот на June 15, 2013. Посетено на August 11, 2013.
  59. ↑ „Lauryn Hill: Rohan Marley Is Not the Father of My Sixth Child“. Rolling Stone. Us Weekly. July 28, 2011. Архивирано од изворникот на August 19, 2013. Посетено на June 11, 2013.
  60. ↑ „Nas and Ms. Lauryn Hill Announce Tour“. Billboard. September 19, 2012. Архивирано од изворникот May 28, 2013. Посетено на June 9, 2013.
  61. ↑ 61,0 61,1 Porter, David (June 29, 2012). „Lauryn Hill Tax Charges: Singer Pleads Guilty In NJ, Faces Jail Time“. The Huffington Post. Associated Press. Архивирано од изворникот на June 13, 2013. Посетено на June 28, 2013. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „ap-jun12“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  62. ↑ 62,0 62,1 Boardman, Madeline (May 5, 2013). „'Neurotic Society (Compulsory Mix),' Lauryn Hill's New Track, Released By Singer“. The Huffington Post. Архивирано од изворникот на May 27, 2013. Посетено на May 25, 2013.
  63. ↑ „Lauryn Hill jailed for tax evasion“. BBC News. May 6, 2013. Архивирано од изворникот на June 5, 2013. Посетено на May 25, 2013.
  64. ↑ 64,0 64,1 Duke, Alan (May 7, 2013). „The tax education of Lauryn Hill: Prison“. CNN. Архивирано од изворникот на July 3, 2013. Посетено на June 30, 2013.
  65. ↑ Porter, David (April 22, 2013). „Lauryn Hill Faces Sentencing In NJ For Tax Evasion“. The Huffington Post. Associated Press. Архивирано од изворникот на June 13, 2013. Посетено на June 28, 2013.
  66. ↑ 66,0 66,1 Frank, Robert (May 7, 2013). „Is Lauryn Hill Being Singled Out Among Tax Evaders?“. CNBC. Архивирано од изворникот на July 20, 2013. Посетено на June 30, 2013.
  67. ↑ „Lauryn Hill starts prison sentence“. USA Today. Associated Press. July 8, 2013. Архивирано од изворникот на July 9, 2013. Посетено на July 8, 2013.
  68. ↑ „Lauryn Hill is released from federal prison“. USA Today. Associated Press. October 4, 2013. Архивирано од изворникот на October 6, 2013. Посетено на October 4, 2013.
  69. ↑ „Judge allows Lauryn Hill to go on tour“. USA Today. Associated Press. October 9, 2013. Архивирано од изворникот на October 13, 2013. Посетено на October 12, 2013.
  70. ↑ „Concerning Violence: watch a clip from the documentary about colonialisation, narrated by Lauryn Hill“. The Guardian. London. November 4, 2014. Архивирано од изворникот на October 8, 2016. Посетено на December 12, 2016.
  71. ↑ Giacomazzo, Bernadette (November 27, 2019). „Review: The 'Queen & Slim' Soundtrack Is Inconsistent But Brutally Beautiful“. HipHopDX. Архивирано од изворникот на April 3, 2020. Посетено на March 9, 2020.
  72. ↑ Horowitz, Steven J. (2024-04-15). „Lauryn Hill Stages Mini-Fugees Reunion With Wyclef Jean During Her Son YG Marley's Coachella 2024 Set“. Variety (англиски). Архивирано од изворникот на April 19, 2024. Посетено на 2024-04-22.
  73. ↑ Willman, Chris (6 August 2024). „Lauryn Hill and the Fugees' 2024 Tour Is Quietly Canceled, Three Days Before First Date“ (англиски). Variety. Посетено на 7 August 2024.
  74. ↑ Beaumont-Thomas, Ben (8 August 2024). „Lauryn Hill blames 'clickbait headlines' for low ticket sales and cancelled US tour“. The Guardian. Посетено на 2024-10-01.
  75. ↑ Siegel, Tatiana (2024-10-01). „Lauryn Hill Sued for Fraud, Breach of Contract by Fugees Co-Founder Pras Michel (EXCLUSIVE)“. Variety (англиски). Посетено на 2024-10-01.
  76. ↑ Sisario, Ben (October 1, 2024). „Pras Sues Lauryn Hill Over Canceled Fugees Tour, Alleging Fraud“. The New York Times. Посетено на October 1, 2024.

Kaufman, Gil (2024-04-15), Lauryn Hill Joined By Wyclef For Mini Fugees Reunion During Coachella Set By Son YG Marley, billboard

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Лорин_Хил&oldid=5333153“