Лопово
| Лопово Лопово | |
|---|---|
  Лопово | |
| Координати: 41°35′55″N 23°29′15″E / 41.59874331008854°N 23.487610936363932°E | |
| Земја | Бугарија |
| Општина | Свети Врач |
| Надм. вис. | 1.480 м |
| Население | |
| • Вкупно | 0 |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Лопово — поранешно село во Светиврачко, Пиринска Македонија, на територијата на денешната општина Свети Врач на Благоевградската област, Бугарија.
Географија и местоположба
[уреди | уреди извор]Селото Лопово се наоѓало на западните падини од Пирин Планина, на надморска висонича од 1.480 метри. Од градот Свети Врач било оддалечено 17 километри североисточно.
Историја
[уреди | уреди извор]Во XIX век Лопово било влашко село во Мелничката каза на Серскиот Санџак. Во 1894 г. Густав Вајганд („Аромани“) напишал: „На север од Мелник, во планината Алабурун, влашките села Буждова и Лупова имаат 300 колиби.“[1]
Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 г., во селото Лопово имало 200 жители Власи.[2]
Според спомените на Јане Сандански, во 1902 г. во селото функционирал местен комитет на ВМРО под раководство на Васил Инџето.[3]
По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. во Лопово (Lopovo) имало 630 Власи.[4]
На 1–2 септември 1924 г. во Лопово е оддржан конгрес на Серскиот револуционерен округ.
Личности
[уреди | уреди извор]Починати во Лопово
- Тодор Александров (1881–1924) — револуционер и водач на ВМРО, убиен во близина на селото Лопово;
- Крсто Захариев (1860–1899) — ајдутин и револуционер, убиен исто така во близина на ова село;
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Вайгандъ, Густавъ (1899). Аромѫне: Етнографическо-филологическо-историческо издирвания на тъй наречения народъ македоно-ромѫне или цинцаре. Варна: Издание на П. Хр. Генковъ. стр. 221.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 189. ISBN 954430424X.
- ↑ Милетич, Любомир. Движението отсамъ Вардара и борбата съ върховиститѣ, Македонскиятъ Наученъ Институтъ, София, 1927, стр.30
- ↑ Brancoff, D. M (1905). La Macédoine et sa Population Chrétienne : Avec deux cartes etnographiques (PDF). Paris: Librarie Plon, Plon-Nourrit et Cie, Imprimeurs-Éditeurs. стр. 192–193. no-break space character во
|pages=во положба 4 (help)
| |||||||||||||||||||||||||
