Ломоносова струја
Ломоносова струја (исто така и Ломоносова подземна струја или Екваторска потструја) е длабока струја во Атлантскиот Океан[1].
Ломоносовата струјата била откриена во 1959 година за време на 5-тото крстарење на истражувачкиот брод Михаил Ломоносов од страна на експедиција на Морскиот хидрофизички институт на Академијата на науките Украинска ССР, со седиште во Севастопол. Истражувачите на бродот поставија четири станици со плови кои содржат струја снимач на графикони на 30°W. Еден од нив, кој беше поставен на пресекот на овој меридијан со екваторот под тенкиот слој на Јужна екваторска струја ја забележа силната струја кон исток. Неговата просечна брзина на проток беше 96 cm во секунда, а максималната брзина — 119 cm во секунда. Името го носи по Михаил Ломоносов. Струјата Ломоносов е широка 200 километри, дебела 150 метри и тече на исток. Започнува во близина на брегот на Бразил на околу 5°С, го преминува екваторот и завршува на околу 5°С во Гвинејанскиот Залив. Неговата брзина се движи од 60 до 130 cm во секунда, а максималната брзина се постигнува на длабочини помеѓу 50 и 125 метри.
Ломоносовата струјата е широка 200 км, дебела 150 метри и тече на исток. Започнува во близина на брегот на Бразил на околу 5°СИ, го преминува екваторот и завршува на некои 5°С во Гвинејскиот Залив. Неговата брзина се движи од 60 до 130 cm во секунда, максималната брзина се постигнува на длабочини помеѓу 50 m и 125 m. Транспортот на струјата Ломоносов се движи од 22,5 до 28,3.
Литература[уреди | уреди извор]
- Предлошка:БСЭ3
- Колесников А. Г., Пономаренко Г. П., Ханайченко Н. К., Шапкина В. Ф. Подповерхностное течение Ломоносова // Течение Ломоносова». — Киев: Наукова думка, 1966.
- Колесников А. Г., Пономаренко Г. П., Богуславский С. Г. Глубинные течения в Атлантике. — Океанология, 1964, № 1, вып. 2.
- Колесников А. Г., Богуславский С. Г., Григорьев Г. Н. и др. Открытие, экспериментальное исследование и разработка теории течения Ломоносова / Отв. ред. акад. А. Г. Колесников. — Севастополь: МГИ АН УССР, 1968.
- Reid, J.L., JR., 1964: Evidence of a South Equatortal Counter Current in the Atlantic Ocean in July l963, Nature, 203, 182.
- Пономаренко Г. П. Глубинное противотечение Ломоносова на экваторе в Атлантическом океане // Доклады Академии наук СССР. 1963. Т. 149. № 5. С. 1178—1181.
- Пономаренко Г. П. История открытия на экваторе Атлантического океана мощного подповерхностного течения, названного именем великого русского ученого М. В. Ломоносова // Труды Морского гидрофизического института. Вопросы физики моря. Т. 37. Киев: Наукова думка, 1966. С. 134—140.
- Дерюгин К. К. Советские океанографические экспедиции / Под ред. В. В. Шулейкина. Л.: Гидрометеоиздат, 1968.
Поврзано[уреди | уреди извор]
- Струја на Кромвел, длабока струја во Тихиот Океан
- Океанска струја
- Океански жици
- Физичка океанографија