Прејди на содржината

Леонтес

Од Википедија — слободната енциклопедија
Цртеж со мастило од чин II, сцена III од Зимска приказна : Паулина го моли Леонтес да се смилува на неговата ќерка Пердита. Илустрацијата била дизајнирана за издание на Лембовите приказни, заштитено со авторски права во 1918 година.

Кралот Леонтес ― измислен лик во драмата на Шекспир, Зимска приказна. Тој е татко на Мамилиј и сопруг на кралицата Хермиона. Тој станува опседнат со верувањето дека неговата сопруга имала афера со Поликсен, неговиот пријател од детството и крал на Бохемија. Поради тоа, тој се обидува да го отруе својот пријател, ја затвора неговата сопруга и наредува да ја исфрлат неговата ќерка. Ќерката Пердита сепак преживува кога во нејзината корпа на брегот на Бохемија ја откријат овчари кои ја посвојуваат и воспитуваат.[1] Неговиот млад син умира од тага поради маката на неговата мајка, а Хермиона се онесвестила кога ја слушнала веста и е пријавена за мртва. Леонтес ги разбира неговите грешки и е исполнет со каење за неговото лошо постапување со неговата кралица. На крајот од претставата, тој повторно се спојува со ќерката и неговата сопруга, која се враќа од смртта во мистериозното финале на претставата.

Книжевниот критичар Харолд Блум го нарекол Леонтес, Шекспировата најдобра претстава за љубомората на машкото срце. Приказот на Шекспир е дискутабилен, бидејќи тој се смета за љубоморен тиранин, на многу начини како вистински негативец, иако постои и општоприфатено мислење дека Шекспир намерно сакал да претстави детски, неспособен човек.[2]

Глумците кои дале забележителни изведби како Леонтес се Џонстон Форбс-Робертсон, Хенри Ајнли, Џон Гилгад, Џереми Ајронс, Патрик Стјуарт и Антони Шер.