Прејди на содржината

Леонид Хабаров

Од Википедија — слободната енциклопедија
Леонид Хабаров
Леонид Васильевич Хабаров
Леонид Хабаров во неговата секојдневна унуформа.
Држава СССР
 Русија
РодSoviet Airborne Troops Советски воени авиони
Служба1966–1991 (активна должност)
1991–2010 (Обука за резервни офицери во Русија)
ЧинSoviet Airborne Troops Colonel Полковник (ret.)
Единица56та Бригада за воздушен напад на стражарите
Заповедал со4 ти Баталјон за воздушен напад
Битки/војниРуско-Авганистанска војна
Потпис
Мреж. место“Free Colonel Khabarov!”–movement
Official website (руски)

Леонид Васиљевич Хабаров (руски: Леонид Васильевич Хабаров; Схадринск, 8 мај 1947) е бивш советски и руски воен офицер, учесник во советска војна во Авганистан кој до своето пензионирање достигнал чин на полковник, главен критичар на рускиот министер за одбрана Анатолиј Сердјуков. Познат е како припадник на падобранство, бил прв кој од 40 армии ја прешол границата со Демократска Република Авганистан, и после 450 km од долгиот марш без губиток го зазел стратешкиот важен премин Саланг.[1]

Воена служба

[уреди | уреди извор]

На крајот на декември 1979 година, баталјонот под команда на капетанот Хабаров зазел исклучително важно стратешко место - преминот Саланг, кој го поврзува Кабул со Советскиот Сојуз. Војниците под негова команда стигнале до Саланг за 22 часа без ниту една загуба. Непријателот едноставно не ги видел додека го поминувале поголемиот дел од времето под закрила на темнината. Благодарение на правилниот тактички потег, тој тивко ја презел контролата над преминот и ја презеле заштитата на тунелот. Неговите падобранци го држеле преминот Саланг осумнаесет месеци, а потоа го предале на моторизираниот пешадиски полк и продолжиле понатаму. На 13 април 1980 година, Хабаров бил ранет за првпат во раката во која подоцна повторно ќе биде ранет. За време на таа друга сериозна рана, му биле извршени 7 операции во обид да се спаси неговата рака.[2]

По заздравувањето, тој бил испратен во Авганистан по вторпат, и останал таму од октомври 1984 до септември 1985 година. Леонид стана началник на штабот на 56-та бригада на специјалната единица за воздух. Осум месеци подоцна, за време на борбената мисија кога тој водел одред, бил нападнат од заседа. Леонид бил сериозно повреден (скршена клучна коска, три ребра и повторно десната рака) и бил лечен првин во Кабул, а потоа и во Ташкент. Хабаров бил награден со Орден на црвеното знаме за храброст и херојство за време на неговата служба во Авганистан.[2]

Општествена дејност и апсење

[уреди | уреди извор]

По отпуштањето од Вооружените сили на Руската Федерација во 1991 година, Хабаров бил назначен за шеф на Институтот за воено техничко образование УДТУ (Државен технички универзитет Урал) и бил избран за потпретседател на Свердловска област за организација на РСВА (Руски сојуз на авганистански борци). Полковникот Хабаров бил уапсен на 19 јули 2011 година и бил задржан под истрага во истражниот затвор во Екатеринбург под сомнение за „вооружен бунт и вклучување во други терористички активности“. Беа одржани митинзи за поддршка во различни градови во Русија, а слично нешто се случи и од руските дипломатски мисии и конзуларни претставништва во Заедница на независни држави.

Галерија

[уреди | уреди извор]
  1. Антонов, Александр. (1999). „«Шторм-333». Как штурмовали дворец Амина (руски)[[Категорија:Статии со надворешни врски на руски]]“. Журнал “Родина”. Москва: “Правда” (2). Архивирано од изворникот на 20 јуни 2012. Посетено на 20 јули 2012. URL–wikilink conflict (help)
  2. 2,0 2,1 Штепо, Валерий. (2011). Дневник «убитого» офицера (руски)[[Категорија:Статии со надворешни врски на руски]]. Самара: с. и. Архивирано од изворникот на 2023-11-01. Посетено на 2021-02-14. URL–wikilink conflict (help)

Литература

[уреди | уреди извор]

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]