Лапити
Лапити (грчки јазик|Λαπίθες) во старогрчката митологија било племе кое во прво време се населило на север на Тесалија, а потоа се проширило кон југ до Пелопонез и на исток до Родос и Крит.
Потекло на поимот[уреди | уреди извор]
Името Лапити можеби потекнува од зборот lapicidae што значело „парче кремен“.[1]
Митологија[уреди | уреди извор]
Лапити се споменуваат како јунаци кои учествувале во кентауромахија, ловот на Калидонскиотвепар и походот на Аргонаутите. Главни јунаци биле Кенеј и Пиритој, а многу подоцнежни хероји и членови на угледни семејства потекнувле токму од оваа племе.[2] Според Диодор и Хомеровата „Илијада“, предок на Лапити бил Лапит, синот на Аполон и Стилба, брат на кентаурите. Бил оженет со Орсинома, со која ги имал синовите Форбант, Триоп и Перифант.[3]
У уметности[уреди | уреди извор]
Најчесто се прикажувани во кентауромахија. Една од најзначајните градби во Алтис, храмот на богот Зевс има мермерни украси, кои помеѓу останатото ја прикажуваат и борбата на Лапитите и Кентаурите во присуство на богот Аполон.[4]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Роберт Гревс. 1995. Грчки митови. 6. издање. Нолит. Београд.
- ↑ Цермановић-Кузмановић, А. & Срејовић, Д. 1992. Лексикон религија и митова. Савремена администрација. Београд.
- ↑ -{Greek Myth Index: Lapithes}- Архивирано на 27 април 2011 г., Посетено на 10. 4. 2013.
- ↑ Срејовић, Д. 1997. Археолошки лексикон. Савремена администрација. Београд.