Прејди на содржината

Ламбда Едро

Од Википедија — слободната енциклопедија

Ламбда Едро ( λ Velorum, скратено Ламбда Вел, λ Вел ), официјално наречена Сухаил /ˈshl/, е ѕвезда во јужното соѕвездие Едро . Со средна привидна ѕвездена величина од 2,21, ова е третата најсветла ѕвезда во соѕвездието и една од посветлите ѕвезди на небото. Растојанието до оваа ѕвезда може да се мери директно со помош на употреба на паралакса, давајќи околу 545 светлосни години (167 парсеци) од Сонцето .

λ Едро
(Suhail)
Локацијата на λ Едро (заокружено)
Податоци од набљудување
Епоха J2000.0      Рамноденица J2000.0
Соѕвездие Едро
Ректасцензија 09ч 07м &1000000000597578700000059,75787с[1]
Деклинација −43° 25′ &1000000000057327300000057,3273″[1]
Прив. величина (V) 2.21[2] (2.14–2.30[3])
Особености
Спектрален тип K4 Ib[4]
U−B Боен показател +1.80[2]
B−V Боен показател +1.65[2]
Променлив тип LC[3]
Астрометрија
Радијална брзина (Rv)+18.4 name=gcsrv/> км/с
Сопствено движење (μ) Рект: −24.01[5] млс/г
Дек.:  млс/г
Податоци name="Ayres2023"/>
Маса8 M
Полупречник184.5 R
Површ. грав. (log g)0.81
Сјајност7,925 L
Температура4.007 ± 148 K
Вртежна брзина (v sin i)6.7[5] км/с
Други ознаки
Alsuhail, Al Suhail al Wazn, Suhail, Al' Sukhal', CD−42°4990, FK5 345, HD 78647, HIP 44816, HR 3634, SAO 220878
Наводи во бази
SIMBAD— податоци

Номенклатура

[уреди | уреди извор]

λ Едро ( латински Ламба Велорум ) е име добиено според Бајеровото означување .

Традиционалното арапско име на ѕвездата е سهيل الوزن Сухаил ал Вазн, но денес тоа е скратено на Сухаил . „ Сухаил “ (често арапско машко име) традиционално се користело за именување на најмалку три други ѕвезди: Канопус ; Гама Едро (Сухаил ал Мухлиф); и Зета Крма (Сухаил Хадар). Во 2016 година, Меѓународната астрономска унија организираше Работна група за имиња на ѕвезди (WGSN) за да ги каталогизира и стандардизира соодветните имиња за ѕвездите. WGSN го одобрила името Сухаил за оваа ѕвезда на 21 август 2016 година и сега е внесено во Каталогот на имиња на ѕвезди на IAU ( за Канопус било прифатено своето име како што е, а Зета Пупис го добила името Наос ).

Во кинеската астрономија, Сухаил се нарекува 天記 ( Пинјин : Tiānjì), што значи судија за проценка на возраста на животните, бидејќи оваа ѕвезда се означува себеси и стои сама во астеризмот на Судијата за проценка на возраста на животните .

Својства

[уреди | уреди извор]
Светлосна крива за Ламбда Едро , добиена спорд податоците на Хипаркос

Има спектрална класификација од K4 Ib, со класата на сјајност Ib што значи дека е црвен суперџин ѕвезда со помала сјајност. Надворешната обвивка на Ламбда Едро има делотворна температура од околу 4.000 келвини, давајќи ѝ студена портокалова нијанса на ѕвезда од типот К. Таа е бавна неправилна променлива ѕвезда од типот Lc, со светлина што варира помеѓу привидните величини +2,14 до +2,30.

λ Едро е еволуирана ѕвезда која го исцрпила водородот во своето јадро. Има околу седум пати поголема маса од Сонцето. И покрај тоа што ја има класата на сјајност на ѕвездата на црвениот суперџин, веројатно е дека е на, или се приближува до асимптотичната џиновска гранка (AGB), иако нејзините својства не исклучуваат таа да биде малку помасивна ѕвезда на гранката на црвениот гигант (RGB). Како AGB ѕвезда има инертно јадро од јаглерод и кислород и наизменично спојува хелиум и водород во две обвивки надвор од јадрото. Надворешната обвивка на ѕвездата се прошири за да формира длабок, конвективен слој што гори водород, кој генерира магнетно поле . Јачината на површината на ова поле е измерена на 1.72 ± 0.33 G Масивните ѕвезди го користат своето водородно „гориво“ многу побрзо отколку помалите ѕвезди и се проценува дека оваа ѕвезда е стара само околу 32 милиони години.

Ламбда Едро е блиску до горниот крај на опсегот на маса за средни ѕвезди, кои го завршуваат својот живот со производство на планетарна маглина и бело џуџест остаток. Можеби е доволно масивен за да се произведе супернова за електронски зафат (како суперновата што ја формираше маглината Рак ), а оттука и неутронска ѕвезда .

  1. 1,0 1,1 Грешка во Lua: bad argument #1 to 'match' (string expected, got nil)
  2. 2,0 2,1 2,2 Johnson, H. L.; и др. (1966), „UBVRIJKL photometry of the bright stars“, Communications of the Lunar and Planetary Laboratory, 4 (99): 99, Bibcode:1966CoLPL...4...99J
  3. 3,0 3,1 Грешка во Lua: bad argument #1 to 'match' (string expected, got nil). See the J/PAZh/32/672 VizieR catalogue entry.
  4. Грешка во Lua: bad argument #1 to 'match' (string expected, got nil)
  5. 5,0 5,1 Грешка во Lua: bad argument #1 to 'match' (string expected, got nil)