Кристина од Данска (кралица на Шведска)

Од Википедија — слободната енциклопедија

Кристина од Данска ( дански: Kirstine Björnsdatter , шведски: Kristina Björnsdotter  ; ок. 1120/25 – ок. 1160/70), била кралица на Шведска како сопруга на кралот Ерик „IX“ (р. 1156–1160), и мајка на шведскиот крал Кануте I.

Живот[уреди | уреди извор]

Според сагата Книтлинга, Кристина била ќерка на Бјорн Харалдсен Ајронсајд, син на данскиот принц Харалд Кесја, и неговата сопруга, шведската принцеза Катарина Ингесдотер, ќерка на шведскиот крал Инге I. Пресметано е дека е родена не порано од в. 1122 година, што одговара на приближниот датум на раѓање на нејзиниот иден сопруг Ерик (околу 1120-25).[1] Таа останала без татко во 1134 година, кога нејзиниот татко, принцот Бјорн, бил убиен по наредба на неговиот вујко, кралот Ерик II од Данска . Нејзиниот единствен преживеан близок роднина, братот на Бјорн, Олуф Харалдсен, побарал помош во Шведска и успеал да се постави како крал во Скане во 1140–1143 година.[2]

Речиси во исто време Кристина се омажила во Шведска со човек со некралско потекло, Ерик Џедвардсон, подоцна познат како Ерик Светиот. Веројатно дошол од провинцијата Вестергетланд која граничи со Данска.[3] Бидејќи нивниот син Канут бил свршен до 1160 година, бракот на Кристина и Ерик веројатно се случил во раните 1140-ти.[4] Бракот му дал на Ерик средства да бара шведски престол; Куќата на Стенкил, на која Кристина припаѓала од страната на нејзината мајка, исчезнала во машка линија во 1120-тите. Новиот крал Сверкер I немал кралски предци. Според подоцнежната традиција, Ерик земал кралски титули во 1150 година.[5] Шест години подоцна, тој станал крал по атентатот на Сверкер, а Кристина станала кралица на Шведска. Нејзиното кралско владеење веројатно траело четири години, од 1156 до 1160 година.

Кралицата[уреди | уреди извор]

Кралицата Кристина станала позната по нејзиниот конфликт со опатија Варнем, Вестерјетланд . Таа била во расправија со монасите за сопственоста на земјиштето на кое бил основан манастирот, бидејќи го сметала за наследство по нејзината роднина, госпоѓата Сигрид. Се тврди дека ги малтретирала монасите: една хроника ја обвинува дека испраќала жени во манастирот да танцуваат голи пред монасите.[6] Ова ги принудило монасите да ја напуштат земјата и да побараат засолниште во Данска, каде што ја основале опатија Витскол (1158), конфликт поради кој папата размислувал да ја екскомуницира. По ова, сепак, Кристина и Ерик станале сè подобро наклонети кон монасите од Варнем, кои можеле да се вратат и да го реорганизираат монашкиот живот.[4]

Подоцнежниот живот[уреди | уреди извор]

Нема експлицитно спомнување на кралицата Кристина по настаните во в. 1158 година. Ако сè уште била жива, таа останала вдовица при убиството на кралот пред катедралата во Упсала во 1160 година. Нејзиниот син и неговите следбеници можеби побегнале со Кристина, со крунисаната глава на нејзиниот сопруг во нивна сопственост.[7] Можеби следните години ги поминала во Данска каде владеел нејзиниот роднина Валдемар Велики.

Во 1167 година, нејзиниот син бил прогласен за крал како Канут I. Тој го промовирал почитувањето на Ерик како светец. Се претпоставува дека кралицата Давагер Кристина починала на почетокот на владеењето на Кануте, околу 1170 година,[8] но ниту датумот на нејзиното раѓање или смрт не е всушност познат.

Проблем[уреди | уреди извор]

  1. Кануте I од Шведска, крал на Шведска 1167–1196 година.
  2. Filip Eriksson [sv]
  3. Катарина Ериксдотер, мажена за Нилс Блејк .
  4. Маргарета Ериксдотер, омажена во 1185 година, Свер I од Норвешка, починала во 1202 година.

Белешки[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Natanael Beckman, "Kungagravar och medeltidshistoria", Fornvännen 1921, p. 31 Архивирано на 9 август 2017 г.,
  2. ↑ Hans Olrik, "Oluf (Haraldsen)", Dansk Biografisk Leksikon, pp. 426-7
  3. ↑ Sabine Sten et al., "Erik den heliges skelett", Fornvännen 111, 2016, p. 28, 33
  4. ↑ 4,0 4,1 Hans Gillingstam, "Kristina", Svenskt biografiskt lexikon
  5. ↑ A.M. Strinnholm, Svenska folkrts historia, Vol. IV. Stockholm: Hörbergska Boktryckeriet, 1852, p. 120
  6. ↑ Christer Öhman (Swedish): Helgon, bönder och krigare. Berättelser ur den svenska historien (Saints, farmers and warriors. Stories from the history of Sweden)
  7. ↑ Sveriges hundra konungar. Stockholm: Biblioteksförlaget, 1956, p. 146.
  8. ↑ Åke Ohlmarks, Alla Sveriges drottningar. Stockholm: Gebers, 1973, p. 44.

Наводи[уреди | уреди извор]

  • Hagerman, Maja, Spåren av kungens män (Траги по луѓето на кралот). Rabén Prisma (1996).ISBN 91-518-2927-4
  • Nationalencyklopedin, Bokförlaget Bra Böcker AB, Höganäs (1992)
  • Nordisk familjebok
  • Åke Ohlmarks: Alla Sveriges drottningar (Сите кралици на Шведска). Стокхолм: Геберс (1973).
  • Кристер Охман: „Helgon, bönder och krigare. Berättelser ur den svenska historien“ (Светци, селани и воини. Приказни од шведската историја) (1994).
Кристина од Данска (кралица на Шведска)
Роден(а): 1120s Починал(а): 1170

Предлошка:S-roy

Претходник
Rikissa of Poland 		Queen consort of Sweden
1156–1160 		Наследник
Brigida Haraldsdotter
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Кристина_од_Данска_(кралица_на_Шведска)&oldid=4852003“