Корупција во Турција

Од Википедија — слободната енциклопедија

Корупцијата во Турција е прашање што влијае на пристапувањето на Турција во Европската унија. [1] [2] Индексот на перцепција на корупцијата во 2016 година на Транспаренси Интернешнл ја рангира земјата на 75-то место од 176 земји, додека индексот во 2017 година Турција паднал на 87-то место. [3] Турција се нашла на 78 -то место од испитаните 180 земји како дел од Индексот на перцепција на корупцијата на Транспаренси Интернешнл во 2018 годин. Овој податок ја прави земјата споредлива со Тунис (73-та), Бугарија (77-та) и Кина (87-та). [4]

Скандалот со Туркбанк во 1998 година довел до гласање за недоверба и оставка од премиерот Месут Јилмаз. Иако Парламентот го испитувал Јилмаз, застареноста од пет години спречило понатамошно постапување. На 17 декември 2013 година, синовите на тројца турски министри и многу истакнати деловни лица биле уапсени и обвинети за корупција.

Закон за борба против корупција[уреди | уреди извор]

Законодавството за борба против корупција го вклучува Кривичниот законик на Турција кој криминализира различни форми на коруптивна активност, вклучително активно и пасивно мито, обид за корупција, изнуда, мито на странски службеник, перење пари и злоупотреба на службената положба. Како и да е, антикорупциските закони се слабо спроведени, а антикорупциските власти се сметаат за неефикасни. [5]

Потенцијални економски ефекти[уреди | уреди извор]

Корупцијата ја забавила деловната активност и растот на турската економија. Практики индикативни за корупција вклучуваат мито, проневера, кражба и измама.

Раст[уреди | уреди извор]

Корупцијата влијае на институционалните структури кои го промовираат растот во Турција:

  • Права на сопственост: Доколку се поткупат владини службеници за да запленат имот од луѓе, инвестициите се намалуваат бидејќи потенцијалните инвеститори ја губат довербата.
  • Патенти и авторски права: Корупцијата ги зголемува кражбите и измамите, намалувајќи го протокот на иновативна технологија.
  • Ефикасни финансиски институции: Корупцијата ја намалува ефикасноста на финансиските институции, како што се банките. Корумпираните владини службеници соработувале со големи банки за да манипулираат со економијата на земјата заради нивна корист, намалувајќи ја довербата во банкарскиот систем.
  • Писменост и универзално образование: Корумпираните владини службеници ги намалуваат трошоците за инфраструктура и образование, користејќи ги заштедените пари за шпекулации.
  • Слободна трговија: Домашните бизниси поткупуваат државни службеници за да ги зголемат тарифите, намалување на побарувачката за увоз и зголемување на побарувачката за домашни добра.
  • Систем на конкурентен пазар: Иако турските закони обично бараат конкурентно наддавање, некои бизниси се обидуваат да дадат мито за да добијат заштита и фаворизирање од владата. Намалувањето на конкурентноста може да ја намали ефикасноста на пазарот, поттикнувајќи ги монополите и олигополите.

Развој[уреди | уреди извор]

Економскиот развој е зголемување на животниот стандард и економското здравје на една земја, што се рефлектира во нејзиниот Индекс на човечки развој. За една земја да се развива економски, таа мора да инвестира во капитални добра, како што се инфраструктура, здравствена заштита и образование. За разлика од добрата за широка потрошувачка, кои промовираат непосредно богатство за една нација, капиталните добра промовираат иден развој и повисок животен стандард.

Корупцијата влијае на економскиот развој на следниве начини:

  • Намалено трошење на капитални добра: Корумпирана влада троши помалку на капитални добра, како што се здравствена заштита и образование. Ова влијае на населението на една земја бидејќи нејзиниот животен стандард се запира или паѓа. Во Турција, 79,6 проценти од трошоците за здравствена заштита се покриени од Институцијата за социјално осигурување.
  • Злоупотреби на моќта: Корупцијата ја охрабрува владата да ја користи својата моќ на начини штетни за мнозинството граѓани.
  • Злоупотреба на средства: Да се намали (или избегне) оданочувањето корумпираните владини службеници често ги испраќаат своите пари во странство, намалувајќи ја понудата на пари. Губење на пари поттикнува печатење на повеќе пари, предизвикувајќи инфлација.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Michael, Bryan (Winter 2004). „Anti-Corruption in the Turkey's EU Accession“. Turkish Policy Quarterly. SSRN 999350. Отсутно или празно |url= (help)
  2. Alan Doug, (2010) "Asking the right questions? Addressing corruption and EU accession: The case study of Turkey", Journal of Financial Crime, Vol. 17 Iss: 1, pp.9 - 21
  3. „Corruption Perceptions Index 2017: Global Scores“. Transparency International. Архивирано од изворникот на 2019-10-12. Посетено на 19 August 2018.
  4. e.V, Transparency International. „Corruption Perceptions Index 2018“. www.transparency.org. Архивирано од изворникот на 2019-04-27. Посетено на 2019-07-31.
  5. „Turkey Corruption Profile“. Business Anti-Corruption Profile. Архивирано од изворникот на 15 May 2016. Посетено на 14 July 2015.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]