Корисник:19user99/Homer (1)

Од Википедија — слободната енциклопедија

Хомеровиот студии и Хомеровиот прашање[уреди | уреди извор]

Дел од ракопис од 11-тиот век, "Тоулискиот Хомер". Делата на врвот и на десната страна се scholia.

Студијата на Хомер датира уште од антиката. Целите на хомеровите студии се менуваат во со милениумите. Античките грчки научници прво се обиделе да воспостават канонски текст на песни и да ги разјаснат нештата кои биле нејасни (било лингивстично или културно).[1]

Византиските научници, како што се Евстатиј од Солун и Џон Цецес произвеле коментари, екстензии и схолии за Хомер, особено во 12-тиот век.[2] Вергилиј беше пошироко читан за време на Ренесансата и Хомер често беше гледан преку виргилијската претстава.[3]

Prolegomena ad Homerum од Фридрих Август Вулф го започна модерното хомерово студирање, тврдејќи дека песните биле собрани на подоцнежен датум од писмени автори од голема група на многу пократки песни, кои првично биле пренесувани усно. Вулф и 'Аналитичарската' школа, кои биле најистакнати во ова поле во 19-тиот век, се обиделе да ги пронајдат оригиналните, автентични песни за кои се смета дека се скриени од подоцнежните форми. За разлика од 'Унитаријанците', тие ги сметале подоцнежните додавки како супериорни во однос на оригиналните дела на поетот.[4][5]

Во 20-от век, Милман Пери и Алберт Лорд, по нивните истражувања на народните раскажувачи на Балканот, развиле 'орално-формулаична теорија" според која хомеровите песни првично биле импровизирани. Оваа теорија пронајде многу широко научно прифаќање.[6] 'Неоаналистите' се обиделе да го премостат јазот помеѓу 'Аналитичари" и 'Унитаријанците'.[7][8]

Денес студирањето на Хомер продолжува да се развива. Повеќето научници, иако не се согласуваат за други прашања за постанокот на песните, се согласуваат дека Илијадата и Одисеја не биле создадени од ист автор, врз основа на "многу разлики во однос на наративниот стил, теологијата, етиката, вокабуларот и географската гледна точка, така и од очигледно имитативниот карактер на одредени пасуси на Одисејата во однос на Илијадата."[9][10][11]

Некои антички научници верувале дека Хомер бил очевидец на Тројанската војна; другите сметале дека тој живеел 500 години подоцна.[12] Современите научници продолжуваат да расправат за датумот на создавањето на песните; од една страна Ричард Јанко смета дека тие се од 8-ти век п.н.е., додека други научници, како што е Григориј Наги сметаат дека "Хомер" континуаирана еволвирачка традицијата која престана кога песните биле запишани во 6-от век пред нашата ера.[13][14] Мартин Вест тврди дека Илијадата одѕвонува во поезијата на Хесиод и дека таа сигурно била создадена околу 660-650 годин п.н.е., а Одисејата околу една генерација подоцна.[15][16] Долгата историја на орално пренесување лежи зад составот на песните, комплицирајќи ја потрагата за точен датум.[17]

'Хомер" е име од на непознато етимолошко потекло, околу кое постоеле многу теории во антиката; една таква врска е на грчки ὅμηρος (hómēros), "заложник" (или "сигурност"). Наги го толкува како "оној кој ја вклопува (песната) заедно". Вест предложил можни грчки и феникијски етимологии.[18][19]

Историчност на хомеровите епови и хомеровото општество[уреди | уреди извор]

Стара Грција според Илијадата

Научниците продолжуваат да дебатираат за прашања во однос а тоа дали Тројанската војна навистина се случила и ако е така, кога и каде - и до кој степен општеството прикажано од страна на Хомер е врз основа на неговото сопствено општество или на она кое дури и во времето на создавањето на песните било познато само како легенда. Хомеровите епови во голема мера се центрирани на истокот и центарот на Медитеранот, со некои расфрлани референци за Египет, Етиопија и други далечни земји, во воено општество кое наликува на грчкиот свет пред хипотезираниот датум на создавањето на песните.[20][21][22][23]

Во древната грчка хронологија, уништувањето на Троја беше датирано во 1184 година п.н.е.. Од деветнаесеттиот век постои широк научен скептицизам дека Троја или Тројанската војна воопшто постоеле, но во 1873 Хајнрих Шлиман објави на светот дека тој ги откри урнатините на Хомер во Троја во Хисарлик во модерна Турција. Некои современи научници сметаат дека уништувањето на Троја било околу 1220 година п.н.е. е потеклото на митот за Тројанската војна, други сметаат дека поема беше инспирирана од повеќе слични напади кои се случиле низ вековите.[24]

Сепак, Хомер опишува обичаи кои не се карактеристични за секој историски период. На пример, неговите јунаци користеле бронзено оружје, покарактеристилно за бронзеното отколку за подоцнежното железното време во кое песните биле составени; но сепак тие биле кремирани (пракса типична за железното време) наместо погребани (како што беше во бронзеното време).[25][26][27]

Во Илијадата 10.260-265, Одисеј е опишан како носи шлем изработен заб на дива свиња. Вакви шлемови не се носиле во хомеровото време, но биле најчесто носени од аристократски воини помеѓу 1600 и 1150 година п.н.е..[28][29][30] Дешифрирањето на Линеарното писмо Б во 1950-тите од страна на Мајкл Вентрис и континуираната археолошка истрагата го зголемиле разбирањето на современите научници за егејската цивилизација, која во однос на многу нешта наликува на древниот Близок Исток повеќе отколку на општеството што е опишано од страна на Хомер.[31]

Хомеров јазик[уреди | уреди извор]

Детали од Парнасот (насликан 1509-1510) од страна на Рафаел, прикажувајќи го Хомер како носи венец на славата на врвот на Планината Парнас, со Алигиери на неговата десна страна и Вергилиј на неговата лева страна

Хомеровите епови се напишани во вештачки литературен јазик или 'Кунстспрахе' кој се користел само во епската хексаметарска поезија. Хомеровиот јазик покажува карактеристики на повеќе регионални грчки дијалекти и периоди, но е фундаментално врз основа на јонскиот, во согласност со традицијата според која Хомер бил од Јонија. Лингвистичката анализа укажува на тоа дека Илијадата беше составена малку пред Одисејата и дека хомеровата формула ги презервира постарите карактеристики за разлика од другите делови на песните.[32][33]

Хомеров стил[уреди | уреди извор]

Хомеровите поеми биле составени во неримуван дактилски хексаметар; античкиот грчки метар се фокусираше на квантитетот наместо на нагласувањето.[34][35] Хомер често користел сет од фрази како епитети ('лукав Одисеј', 'зора со розови прсти', 'Атена со очи на був' итн.), хомерова формула ('и потоа му/и одговори [нему/нејзе], 'Агамемнон, кралот на мажите', 'и почна тој/таа да зборува'), компарација, типични сцени, прстенски состав и повторување. Овие навики се карактеристични за оралната поезија. На пример, главните зборови на хомеровата реченица обично се поставени кон почетокот, додека писмените поети како Вергилиј или Милтон користат подолги и покомплицирани синтактички структури. Хомер потоа ги проширува овие идеи во следните клаузули; оваа техника се нарекува паратаксис.[36]

Таканаречените "типични сцени' (typischen Scenen), биле именувани од страна на Валтер Аренд во 1933 година. Тој истакна дека често кога Хомер опишувал често повторливи активности како што се јадењето, молешето, борењето и облекувањето, користел блокови на сет од фрази во низа, кои тогаш биле елаборирани од страна на поетот. 'Аналитичарската' школа ги смета овие повторувања како нехомерични, а Аренд ги толкува философски. Пери и Лорд, истакнуваат дека овие конвенции постојат и во многу други култури.[37][38]

"Прстенест состав" или чијастичка структура (кога некоја фраза или идеја се повторува како на почетокот така и на крајот од приказната, или серија на идеи кои прво се појавуваат во редоследот А, Б, В... потоа се претставуваат како ...В, Б, A) е забележана во хомеровите епови. Мислењето се разликува во однос на тоа дали овие појави се свесни уметнички уреди, мнемонички или спонтана карактеристика на човековото раскажување.[39][40]

И двете хомерови поеми започнуваат со повикувањето на Музата.[41] Во Илијадата, поетот ја повикува за да пее за "гневот на Ахил", а во Одисејата тој побара од неа да пее за "човекот со многу начини". Сличен почеток подоцна беше користен и од страна на Вергилиј во неговата Енеида.

Текстуална трансмисија[уреди | уреди извор]

Читајќи го Хомер (1885), од Лоренс Алма-Тадема

Усно пренесените хомерови песни биле запишани помеѓу 8 и 6 век пред нашата ера. Некои научници веруваат дека тие биле диктирани од самиот поет. Некои научници хипотезираат дека сличен процес се случи кога Хомеровиот песни беа првите напишани.[42][43]

Други научници, како што се Григориј Наги смета дека, откако песните биле формирани во 8-миот век, тие биле усно пренесувани со мало отстапување се додека тие не биле запишани во 6-тиот век.[44] По текстуализацијата, песните биле поделени во 24 рапсодии, денес наречени книги и означени со букви од грчката азбука. Овие поделби веројатно датираат од пред 200 година п.н.е. и е можно да биле направи од страна на Хомер.[45]

Во антиката нашироко се сметаше дека хомеровите песни биле собрани и организирани во Атина од страна на тиранинот Песистратос (кој умрел во 528/7 година п.н.е.), во познатата 'Песистратска рецензија'.[46] Од околу 150 година п.н.е. текстот се чини дека да станал релативно стабилизиран. По воспоставувањето на Александриската библиотека, хомеровите научници, како што се Зенодот од Ефес, Аристофан од Византија и особено Аристарх од Самотраки помогнале да се воспостави канонскиот текст.[47]

Првото печатено издание на Хомер било создадено во 1488 во Милано. Денес научниците користат средновековни ракописи, папируси и други извори; некои се залагаат за 'мулти-текстуален' приказ, наместо да се решат за еден дефинитивен текст. Изданието на Артур Лудвих од 19-ти век главно го следи примерот на Аристарх, додека тоа на ван Тил (1991,1996) е врз база на средновековната вулгата. Другите, како што се Мартин Вест (1998-2000 година) или Т. В. Ален се некаде помеѓу овие две екстремности.

Видете исто така[уреди | уреди извор]

Белешки[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Dickey, Eleanor (2012). „Scholarship, Ancient“. The Homer Encyclopedia (англиски). Blackwell Publishing Ltd. doi:10.1002/9781444350302.wbhe1307.
  2. ↑ Kaldellis, Anthony (2012). „Scholarship, Byzantine“. The Homer Encyclopedia (англиски). Blackwell Publishing Ltd. doi:10.1002/9781444350302.wbhe1308.
  3. ↑ Heiden, Bruce (2012). „Scholarship, Renaissance through 17th Century“. The Homer Encyclopedia (англиски). Blackwell Publishing Ltd. doi:10.1002/9781444350302.wbhe1310.
  4. ↑ Heiden, Bruce (2012). „Scholarship, 18th Century“. The Homer Encyclopedia (англиски). Blackwell Publishing Ltd. doi:10.1002/9781444350302.wbhe1311.
  5. ↑ Heiden, Bruce (2012). „Scholarship, 19th Century“. The Homer Encyclopedia (англиски). Blackwell Publishing Ltd. doi:10.1002/9781444350302.wbhe1312.
  6. ↑ Foley, John Miles (1988). The Theory of Oral Composition: History and Methodology (англиски). Indiana University Press. ISBN 0253342600.
  7. ↑ Heiden, Bruce (2012). „Scholarship, 20th Century“. The Homer Encyclopedia (англиски). Blackwell Publishing Ltd. doi:10.1002/9781444350302.wbhe1313.
  8. ↑ Edwards, Mark W. (2012). „Neoanalysis“. The Homer Encyclopedia (англиски). Blackwell Publishing Ltd. doi:10.1002/9781444350302.wbhe0968.
  9. ↑ West, M.L. (1999). „The Invention of Homer“. Classical Quarterly. 49 (2): 364. doi:10.1093/cq/49.2.364.
  10. ↑ West, Martin L. (2012). „Homeric Question“. The Homer Encyclopedia (англиски). Blackwell Publishing Ltd. doi:10.1002/9781444350302.wbhe0605.
  11. ↑ Latacz, Joachim; Bierl, Anton; Olson, S. Douglas (2015). "New Trends in Homeric Scholarship" in Homer's Iliad: The Basel Commentary (англиски). De Gruyter. ISBN 9781614517375.
  12. ↑ Saïd, Suzanne (2011). Homer and the Odyssey (англиски). OUP Oxford. стр. 14–17. ISBN 9780199542840.
  13. ↑ Graziosi, Barbara (2002). Inventing Homer: The Early Reception of Epic (англиски). Cambridge University Press. стр. 90–92. ISBN 9780521809665.
  14. ↑ Fowler, Robert; Fowler, Robert Louis (2004). The Cambridge Companion to Homer (англиски). Cambridge University Press. стр. 220–232. ISBN 9780521012461.
  15. ↑ Hall, Jonathan M. (2002). Hellenicity: Between Ethnicity and Culture (англиски). University of Chicago Press. стр. 235–236. ISBN 9780226313290.
  16. ↑ West, Martin L. (2012). „Date of Homer“. The Homer Encyclopedia (англиски). Blackwell Publishing Ltd. doi:10.1002/9781444350302.wbhe0330.
  17. ↑ Burgess, Jonathan S. (2003). The Tradition of the Trojan War in Homer and the Epic Cycle (англиски). JHU Press. стр. 49–53. ISBN 9780801874819.
  18. ↑ Graziosi, Barbara (2002). Inventing Homer: The Early Reception of Epic (англиски). Cambridge University Press. стр. 51–89. ISBN 9780521809665.
  19. ↑ West, M.L. (1997). The East Face of Helicon: West Asiatic Elements in Greek Poetry and Myth. Oxford: Clarendon Press. стр. 622.
  20. ↑ Raaflaub, Kurt A. (2012). „Historicity of Homer“. The Homer Encyclopedia (англиски). Blackwell Publishing Ltd. doi:10.1002/9781444350302.wbhe0601.
  21. ↑ Finley, Moses I. (1991). The World of Odysseus (англиски). Penguin. ISBN 9780140136869.
  22. ↑ Wees, Hans van (2009). War and Violence in Ancient Greece (англиски). ISD LLC. ISBN 9781910589298.
  23. ↑ Morris, Ian (1986). „The Use and Abuse of Homer“. Classical Antiquity. 5 (1): 81–138. doi:10.2307/25010840.
  24. ↑ Dowden, Ken; Livingstone, Niall (2011). A Companion to Greek Mythology (англиски). John Wiley & Sons. стр. 440. ISBN 9781444396935.
  25. ↑ Sacks, David; Murray, Oswyn; Brody, Lisa R. (2014). Encyclopedia of the Ancient Greek World (англиски). Infobase Publishing. стр. 356. ISBN 9781438110202.
  26. ↑ Morris, Ian; Powell, Barry B. (1997). A New Companion to Homer (англиски). BRILL. стр. 434–435. ISBN 9789004217607.
  27. ↑ Boardman, John; Griffin, Jasper; Murray, Oswyn (2001). The Oxford Illustrated History of Greece and the Hellenistic World (англиски). Oxford University Press. стр. 66–68. ISBN 9780192854384.
  28. ↑ Wood, Michael (1996). In Search of the Trojan War. Berkeley, California: University of California Press. стр. 130. ISBN 0-520-21599-0. Посетено на 1 September 2017.
  29. ↑ Schofield, Louise (2007). The Mycenaeans. Los Angeles, California: The J. Paul Getty Museum. стр. 119. ISBN 978-0-89236-867-9. Посетено на 1 September 2017.
  30. ↑ Everson, Tim (2004). Warfare in Ancient Greece: Arms and Armour from the Heroes of Homer to Alexander the Great. Brimscombe Port: The History Press. стр. 9–10. ISBN 978-0-7524-9506-4. Посетено на 1 September 2017.
  31. ↑ Morris, Ian; Powell, Barry B. (1997). A New Companion to Homer (англиски). BRILL. стр. 625. ISBN 9789004217607.
  32. ↑ Willi, Andreas (2012). „Language, Homeric“. The Homer Encyclopedia (англиски). Blackwell Publishing Ltd. doi:10.1002/9781444350302.wbhe0792.
  33. ↑ Bakker, Egbert J. (2010). A Companion to the Ancient Greek Language (англиски). John Wiley & Sons. стр. 401. ISBN 9781444317404.
  34. ↑ W. Edwards, Mark (2012). „Meter“. The Homer Encyclopedia (англиски). Blackwell Publishing Ltd. doi:10.1002/9781444350302.wbhe0913.
  35. ↑ Nussbaum, G. B. (1986). Homer's Metre: A Practical Guide for Reading Greek Hexameter Poetry (англиски). Bristol Classical Press. ISBN 9780862921729.
  36. ↑ Edwards, Mark W. (2012). „Style“. The Homer Encyclopedia (англиски). Blackwell Publishing Ltd. doi:10.1002/9781444350302.wbhe1377.
  37. ↑ Reece, Steve T. (2012). „Type-Scenes“. The Homer Encyclopedia (англиски). Blackwell Publishing Ltd. doi:10.1002/9781444350302.wbhe1488.
  38. ↑ Edwards, MW (1992). „Homer and Oral Tradition: The Type-Scene“. Oral Tradition. 7: 284–330.
  39. ↑ Stanley, Keith (2014). The Shield of Homer: Narrative Structure in the Illiad (англиски). Princeton University Press. ISBN 9781400863372.
  40. ↑ Minchin, Elizabeth (2012). „Ring Composition“. The Homer Encyclopedia (англиски). Blackwell Publishing Ltd. doi:10.1002/9781444350302.wbhe1287.
  41. ↑ Adler, Eve (2003). Vergil's Empire: Political Thought in the Aeneid. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield Publishers, Inc. стр. 4. ISBN 978-0-7425-2167-4.
  42. ↑ Kirk, G. S. (1976). Homer and the Oral Tradition (англиски). Cambridge University Press. стр. 117. ISBN 9780521213097.
  43. ↑ Foley, John Miles (2012). „Oral Dictated Texts“. The Homer Encyclopedia (англиски). Blackwell Publishing Ltd. doi:10.1002/9781444350302.wbhe1029.
  44. ↑ Nagy, Gregory (1996). Poetry as Performance: Homer and Beyond (англиски). Cambridge University Press. ISBN 9780521558488.
  45. ↑ West, Martin L. (2012). „Book Division“. The Homer Encyclopedia (англиски). Blackwell Publishing Ltd. doi:10.1002/9781444350302.wbhe0253.
  46. ↑ Jensen, Minna Skafte (1980). The Homeric Question and the Oral-formulaic Theory (англиски). Museum Tusculanum Press. стр. 128. ISBN 9788772890968.
  47. ↑ Haslam, Michael (2012). „Text and Transmission“. The Homer Encyclopedia (англиски). Blackwell Publishing Ltd. doi:10.1002/9781444350302.wbhe1413.

[[Категорија:Старогрчки поети]] [[Категорија:Хомер]] [[Категорија:Микенска Грција]] [[Категорија:Митографија]]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Корисник:19user99/Homer_(1)&oldid=4369852“