Комбуча

Од Википедија — слободната енциклопедија

Комбучата е активен здрав напиток направен од ферментиран чај и шеќер во комбинација со култура од комбуча.

Комбуча во тегла
Чаша со комбуча со мраз, направена од црн чај
комбуча во процесот на вриење

Историја на комбучата[уреди | уреди извор]

Потеклото на комбучата се загубило во маглите на времето. Се претпоставува дека оригинално потекнува од Далечниот Исток, најверојатно од Кина каде се консумирала приближно 2000 години. Првиот запис за користење на комбучата доаѓа од Кина од 221 г. пне, за време на Династијата Tsin. Била позната како “Чај на Бесмртноста“.

Се користела во Источна Европа, Русија и Јапонија неколку столетија. Самото име комбуча потекнува од Јапонија од 415 година. Корејскиот доктор наречен Комбу или Камбу го лечел јапонскиот Император Inyko со чајот и со комбинација на неговото име “Kombu “ и “cha“ што значи чај, се добила кованицата комбуча или комбуча.[1] Од Русија , напитокот се раширил во Прусија, Полска, Германија и Данска но се чини дека исчезнал за време на Втората светска војна. По војната Д-р Рудолф Скелнар (Rudolph Skelnar) го обновил интересот за комбучата во Германија кога почнал да ја користи во својата практика при лекување на канцер-рак (болест), метаболички нарушувања, висок крвен притисок и дијабетес.

Состав[уреди | уреди извор]

Комбучата е габа составена од желатиноидна и жилава габна мембрана во облик на плоснат диск. Живее во хранлив раствор од чај и од шеќер, во кој постојано се размножува. Габниот диск прво се проширува по целата површина на чајот, а потоа се задебелува. Кога се одгледува на правилен начин, таа расте, 'рти и му служи на својот сопственик цел живот.

За време на процесот на ферментација и оксидација, габата во чајот делува со различни комплексни хемиски реакции. Се храни со шеќерот во чајот и во замена произведува други вредни супстанции, кои се составен дел на комбуча течноста: гликоронска киселина и млечна, витамин, аминокиселини, антибиотски состојки... Токму од тие причини оваа чајна габа претставува вистинска мала биохемиска фабрика.

Гликоронската киселина е еден од најважните производи на Комбуча течноста, L-млечната киселина исто така е многу важна компонента. Комбучата е богата со витамини: посебно Б комплекс и Ц витамин.[2] Во својот состав комбуча течноста, содржи и големо количество оцетна киселина. Позитивното дејство на комбучата е несомнено (позната е и во нашиот народ). Екстрактот од комбуча е препарат добиен од правилно ферментирана комбуча течност. Се добива со посебна опрема и под посебни физичко-хемиски услови. Се екстрахираат нај важните производи на ферментација на комбуча течноста, а се отстранува водата, оцетната киселина и сите живи микроорганизми. Така добиваме стабилизиран препарат со долг рок на употреба и константен пријатен вкус. Во својот состав екстратот од комбуча има вистинско богатствона гликоронска киселина, L-млечна киселина, витамини од Б-комплексот, преработени шеќери, како и остатоци на екстракти од чајната мешавина, што се употребуваат при подго-товка на чајот за комбуча течноста. Екстрактот од комбучата е вистински концентрат на здравје, сила и енергија, бидејќи од 20 литри комбуча течност се добива 250 до 300г густ екстракт.[3] Затоа екстрактот од комбуча дејствува 10 пати посилно и побрзо од комбуча течноста.

Комбучата не претставува еден единствен биолошки вид,тику симбиотска заедница од повеќе различни квасни и други видови микроорганизми. Видовиот и бројниот состав не е постојан,туку е подложен на промени во зависност од географските и климатските услови,односно од присуството на различните видови микроорганизми,кои можат да се придружат кон постоечката симбиоза.На тој начин постои веројатноста да дојде до квалитетна промена во негативна смисла. Слична промена може да се случи ако локалните услови повеќе одговараат за една група на микроорганизми кои ќе бидат исфорсирани,за сметка на другите. Нестручноста и невнимателното ракување можат да повлијаат врз влошувањето на внатрешниот однос помеѓу компонентите внатре во самата комбуча а подоцна и на идните генерации.[4]

Дејство на комбучата врз организмот[уреди | уреди извор]

Најважната компонента, која е во големо количество во екстрактот од комбучата е гликуронската киселина. Модерната наука сѐ уште не успеала да ја синтетизира оваа киселина. Здравиот црн дроб ја создава за да ја прочисти крвта. Отпадните соединенија, кои ги врзува гликоронската киселина прочистувајќи ја крвта се викаат гликороноиди. Екстрактот од комбуча, поради големото количество на гликоронска киселина, е одличен реге-нератор на црниот дроб. Ја прочистува крвта, а со тоа го релаксира и црниот дроб. Овој додаток во секојдневната исхрана ја поттикнува функцијата на дигестивниот и на имунолошкиот систем.[5] Со редовна употреба на екстрактот од комбуча човекот се чувствува полн со енергија, свежина и виталност. L-млечната киселина е позната како силна антиканцерогена супстанца и затоа концентратот од комбуча е одличен препарат како превенција против ракот. Комплексот од Б витамини исклучително добро дејствува на нервниот систем, како на план на смирување, така и на план на отстранување на хемиските последици произведени како резултат на стресни состојби. Умереното консумирање на напитокот кој го произведува чајната габа пружа заштита од разните видови загадување кои доспеваат преку респираторните органи или на друг начин и во нашиот организам и можат да предизвикаат појави на канцерогени заболувања. Русите докажале дека комбучата исклучително им помогнала на рударите на Урал во чистење на организмот и спречување на прерана смрт од вдишувањето на јаглената прашина.

Комбуча го зајакнува имунолошкиот систем и го олеснува воспалението, го чисти организмот, ја подобрува активноста на мозокот. Со редовна употреба, кожата и косата значително се подобруваат, крвниот притисок се намалува, главоболките заминуваат. Се верува дека Комбуча дури може да уништи габа, бактерии и вируси.

Комбуча ја стабилизира активноста на нервниот систем, се препорачува за несоница, хипертензија и болки во грлото. Тој е ефикасен диуретик, вклучително и за проблеми со бубрезите.[6]

Освен тоа, комбучата врши превенција кај некои видови канцер, зголемувајќи го имунитетот на организмот, а за време на менопаузата ги намалува “валунзите“, иако по непосредното пиење на напитокот може да се почувствува топлина, но тоа е знак дека се забрзува крвотокот што ќе помогне во прочистувањето на организмот од токсични материи и течности. Им помага и на астматичарите и на заболените од бронхитис, како и од кашлица, ја чисти жолчната кеса, помага при колитис, ја запира заразната дијареја, помага при несоница, а се тврди дека повторно воспоставува раст на косата.

Правилно одгледување на комбучата[уреди | уреди извор]

Како и секоја друга храна, и комбучата бара свои посебни услови за чување и одгледување со цел да се зачуваат сите вредни состојки кои таа ги има. Најважно за одгледување на комбучата се чиста средина, определена температура и ниска pH вредност. Во секој чекор на подготовка, многу е важно рацете и садот во кој се одгледува (како и сè останато што доаѓа во контакт со комбучата) да се измиени со детергент за да не дојде до контаминација (загадување). Комбучата закислува опстојувајќи во кисела средина (pH 3.0) и потоа се процедува за да се отстранат несаканите токсични материи од садот во кој се чува. Најпрепорачливо е да се чува во тегли кои се користат во домаќинството за чување на храна.

Гитнер Франк(Guеnther Frank или Günther Frank) во својата книга и на своето мрежно место вели дека освен во стакло комбухaта може да се чува исто така во мазен грнчарски или челичен сад. Тој напоменува дека се редуцира ризикот од контаминација и од бактерии, кога комбучата се чува покриена.[7]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2009-04-30. Посетено на 2009-05-16.
  2. Aleksandra, Velicanski (2007). „Antimicrobial And Antioxidant Activity Of Lemon Balm Kombucha“. Acta periodica technologica: 165. doi:10.2298/APT0738165V.
  3. http://www.kombuha.mk/index.php?option=com_content&task=view&id=13&Itemid=27&lang=mk[мртва врска]
  4. „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2008-11-20. Посетено на 2009-05-16.
  5. „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2016-03-05. Посетено на 2009-05-16.
  6. LAFOY. „Чайный гриб: как вырастить, уход и употребление“. lafoy.ru (руски). Посетено на 2020-06-16.
  7. How to make your own Kombucha Tea