Кеса за отпад


Кеса за ѓубре, обвивка за канта, или вреќа за ѓубре — контејнер за еднократна употреба за цврст отпад. Овие кеси се корисни за обложување на внатрешноста на контејнерите за отпадоци за да се спречи внатрешноста на контејнерот да се обложи и наталожи со отпаден материјал. Повеќето ќеси денес се направени од пластика и обично се во црна, бела или зелена боја.[1]
Пластичните кеси се широко користен, практичен и санитарен начин за ракување со ѓубре. Пластичните кеси за ѓубре се прилично лесни и се особено корисни за нечисто или влажно ѓубре, како што е вообичаено случај со отпадот од храна, а се корисни и за завиткување на ѓубрето за да се минимизира мирисот. Пластичните кеси често се користат за обложување на контејнери или канти за отпадоци или отпадоци. Ова го одржува контејнерот хигиенски чист со избегнување на контакт на контејнерот со ѓубрето. Откако кесата во контејнерот ќе се наполни со отпадок, таа може да се извлече за рабовите, да се затвори и да се врзе така што ќе има минимален контакт со отпадната материја.
Кесите за ѓубре ги измислиле Канаѓаните Хари Василик, Лари Хансен и Френк Пломп во 1950 година.[2] Во специјална емисија на телевизијата Радио-Канада ТВ, зелените кеси за ѓубре (првите кеси за ѓубре во Канада) се рангирале на 36-то место меѓу 50-те најдобри канадски пронајдоци.[3] Црните пластични кеси биле воведени во 1950 година како кеси запечатени со ѕвездичка. Првите кеси во Соединетите Американски Држави биле зелени и црни, наместо сега вообичаените бели и проѕирни. Рамно затворените кеси првпат се појавиле во 1959 година. Во 1960-тите, биле воведени белите кеси за ѓубре. Двослојните (тешки) кеси билеа воведени во 1974 година, а потоа следеле трослојните кеси во 1980 година.
Пластичните кеси може да се согоруваат заедно со нивната содржина во соодветни капацитети за претворање на отпадот во енергија. Тие се стабилни и бенигни во санитарните депонии, некои од нив се разградливи под одредени услови.
Опис
[уреди | уреди извор]Пластичните кеси за ѓубре или отпадоци се продаваат во значителен број големини во многу продавници во пакети или ролни од неколку десетици кеси. Понекогаш се испорачуваат и со жичени врвки за затворање на кесата откако ќе се наполни. Вообичаено се произведуваат вреќи со различна дебелина - подебелите вреќи се користат за тешки услови на работа како што е градежен отпад или за да можат да издржат набивање за време на процесите на рециклирање. Во средината на 1990-тите биле воведени кеси за ѓубре со врвки за затворање. Некои кеси имаат рачки што можат да бидат врзани или дупки низ кои може да се извлече вратот на ќесата. Најчесто, пластиката што се користи за производство на кеси за отпадоци е прилично мекиот и флексибилен (LDPE) полиетилен со мала густина или, поради цврстина, понекогаш се користат (LLDPE) линеарен полиетилен со мала густина или (HDPE) полиетилен со висока густина.
Биоразградливи пластични кеси
[уреди | уреди извор]

Оксо-биоразградливите пластични кеси имаат иста цврстина како обичната пластика и чинат малку повеќе. Тие ќе се разградат, а потоа ќе се биоразградат ако се најдат во отворена средина, но можат да се рециклираат ако се соберат во текот на нивниот корисен век на траење. Тие се дизајнирани така што нема да се распаѓаат долго на депониите и затоа нема да генерираат метан. Оксо-биоразградливата пластика не се разградува брзо при компостирање во „бразди“ на ниски температури, но е погодна за компостирање „во сад“ на повисоки температури пропишани со прописите за животински нуспроизводи. Оксо-биоразградливата пластика е биоасимилирана од истите бактерии и габи, кои го трансформираат природниот материјал како што се гранчињата и лисјата во клеточна биомаса, како лигноцелулозните материјали. Оксо-биоразградливата пластика е дизајнирана првично да се разгради преку процес што вклучува и фотооксидација и термооксидација, така што може да се разгради во темница. Идентификацискиот код на смола 7 се применува на биоразградлива пластика.
Врвка за влечење и флексибилност
[уреди | уреди извор]Во 1984 година, кесите за ѓубре со врвки за влечење за прв пат се појавиле пред GLAD [4] и Хефти да ги претстават. Во август 2001 година, „Хефти“ ги претставил кесите за ѓубре со врвка дизајнирана да се растегнува околу работ на кантата за ѓубре и да остане на место.[5] Во јули 2004 година, GLAD [4] ги претставил ForceFlex, флексибилните пластични кеси за ѓубре (по што во септември следел брендот Ultra Flex на Hefty).[6]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „What Are Garbage Bags Made of: Can Liner Materials Guide“. AAA Polymer (англиски). 2019-07-30. Посетено на 2021-11-18.
- ↑ „ARCHIVED - Garbage Bag - Incredible Inventions - Cool Canada“. Library and Archives Canada. Архивирано од изворникот на 2013-10-02. Посетено на 2013-08-17.
- ↑ „inventions“. CBC.ca. Архивирано од изворникот на March 10, 2007.
- ↑ 4,0 4,1 „GLAD ForceFlex® Trash Bags End Garbage Gripes“. Press Release Archive. GLAD. 20 July 2004. Архивирано од изворникот на 2009-11-18. Посетено на 21 August 2010.
- ↑ „Pactiv Announces New Hefty® The Gripper™ Waste Bag Patented Stretch & Grip Top™ Goes on Easy And Stays Put“. Archived News. Pactiv. 20 August 2001. Архивирано од изворникот на 2011-07-25. Посетено на 21 August 2010.
- ↑ „Pactiv Announces Hefty Ultra Flex Waste Bags; Thick, strong & stretchable bags respond to consumers' needs“. Business Wire. 16 September 2004. Архивирано од изворникот на Jan 13, 2008. Посетено на 21 August 2010.
Дополнителна литература
[уреди | уреди извор]- Броди, АЛ, и Марш, К, С., Енциклопедија на технологијата за пакување, Џон Вајли и синови, 1997,ISBN 0-471-06397-5
- Селке, С, Пакување и животна средина, 1994,ISBN 1-56676-104-2
- Селке, С. Пластично пакување, 2004 година,ISBN 1-56990-372-7