Прејди на содржината

Кермезит

Од Википедија — слободната енциклопедија
Кермезит
Општо
Категоријаминерал
ФормулаSb2S2O
Распознавање
БојаРазлични нијанси на црвено

Кермезитот е минерал од класата на сулфиди со формулата . Антимон оксисулфид (сулфур диоксид)[1]. Тој е среден производ на оксидација на антимонит, кој е во средна фаза помеѓу сулфидите и оксидите. Многу сличен на антимонит, кој се разликува од вториот по неговата црешово-црвена боја. Порано познат како мешавина на антимон [2], пиростибнит[3] .

Името е изведено од грчки: κερμές [4] од арап. قرمز ‎ kirmiz] од санскрит: कृमिज — „раѓање црви“, од санскрит: कृमि - „црв“ и е поврзан со карминот [5]. Минералот Кермес името било дадено на кафеавиот медицински прав кој се состои од антимон (III) сулфид, често измешан со антимон (III) оксид[4] . Кермес била Кермес (краситель) [краситель; Kermes (dye)] со светла карминска или црвена боја [6][7], дабова кохинеална боја, добиена од исушените мали полутврдокрилци од родот кермесов, кои живеат во Медитеранот на зимзелени видови и даб. Бојата била од големо економско значење додека не се заменила со Dactylopius coccus.[8]

Форми на распределба

[уреди | уреди извор]

Кермезитот се формира како секундарен производ во зоните на оксидација на антимонските руди, покривајќи ги другите минерали на антимон во форма на земјени маси со црвеникави нијанси. Проѕирните долги призматични или иглички кристали на кермезит може да се разликуваат во форма на зрачни минерални агрегати. Таквите примероци обично се поврзуваат со антимонит, понекогаш формирајќи геоди во него.

Формирање и хемиски состав

[уреди | уреди извор]

Карактеристична карактеристика на хемискиот состав на кермезитот е комбинацијата на антимон (III) сулфид и антимон (III) оксид.[9]. Кермезитот се јавува како среден производ на оксидацијата на антимон сулфид - антимонит, кој постепено се претвора во антимон оксиди, стибиконит. Така, кермезитот се наоѓа помеѓу сулфидите и оксидите.

Содржината на антимон во кермезитот достигнува 75%. Наоѓалишта има во Франција, Унгарија и источна Канада. Во Тоскана се ископува како руда од црвен антимон[10].

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ „Кермезит“. Jevel.ru. 2013-09-02. Архивирано од изворникот на 2018-04-21. Посетено на 2018-04-21. Занемарен непознатиот параметар |dead-url= (help)
  2. ↑ Warr, Laurence N. (2021-05-18). „IMA–CNMNC approved mineral symbols“. Mineralogical Magazine: 1–30. doi:10.1180/mgm.2021.43. ISSN 0026-461X.
  3. ↑ Спивак, А.А.; Рыбнов, Ю.С.; Харламов, В.А. (2018). „ГЕОФИЗИЧЕСКИЕ ЭФФЕКТЫ УРАГАНА В МОСКВЕ 21 АПРЕЛЯ 2018 г.“. Dynamic Processes in Geospheres (10): 165–169. doi:10.26006/idg.2018.10.20192. ISSN 2222-8535.
  4. 1 2 „Kermesite“. mindat.org. Hudson Institute of Mineralogy. Архивирано од изворникот на 2018-01-14. Посетено на 2018-04-21. Занемарен непознатиот параметар |dead-url= (help)
  5. ↑ „kermes“. Oxford Dictionaries (англиски). Oxford University Press. 2018. Посетено на 2018-04-22. Занемарен непознатиот параметар |dead-url= (help)[мртва врска]
  6. ↑ Астафьев, Александр Сергеевич (1890–1907). „Кермес“. Енциклопедиски речник „Брокхаус и Ефрон“ : во 86 тома (82 тома и 4 доп.). Санкт Петербург.
  7. ↑ Zwartjes, Otto (2018-03-28). „Missionary Dictionaries“. Oxford Research Encyclopedia of Linguistics. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-938465-5.
  8. ↑ Табакаев, Роман Борисович; Астафьев, Александр Владимирович; Ивашутенко, Александр Сергеевич; Языков, Николай Алексеевич; Заворин, Александр Сергеевич (2021-03-27). „ИЗМЕНЕНИЕ ТЕПЛОФИЗИЧЕСКИХ ХАРАКТЕРИСТИК БИОМАССЫ С РАЗЛИЧНОЙ ДОЛЕЙ МИНЕРАЛИЗАЦИИ В ПРОЦЕССЕ МЕДЛЕННОГО ПИРОЛИЗА“. Izvestiya Tomskogo Politekhnicheskogo Universiteta Inziniring Georesursov. 332 (3): 74–84. doi:10.18799/24131830/2021/3/3103. ISSN 2413-1830.
  9. ↑ Спивак, А.А.; Рыбнов, Ю.С.; Харламов, В.А. (2018). „ГЕОФИЗИЧЕСКИЕ ЭФФЕКТЫ УРАГАНА В МОСКВЕ 21 АПРЕЛЯ 2018 г.“. Dynamic Processes in Geospheres (10): 165–169. doi:10.26006/idg.2018.10.20192. ISSN 2222-8535.
  10. ↑ Моисеев, Е. Г. (2007-03-30). „УНИКАЛЬНЫЙ СБОРНИК ДОКУМЕНТОВ Международное публичное право. Сборник документов. В 2 ч. Ч. I. / Сост. и авт. вступ. статьи Бекяшев К.А., Бекяшев Д.К. - М.: ТК Велби, Изд-во Проспект, 2006. - 1408 с. Международное публичное право. Сборник документов. В 2 ч. Ч. II. / Сост. и авт. вступ. статьи Бекяшев К.А., Д.К. Бекяшев Д.К. - М.: ТК Велби, Изд-во Проспект, 2006. - 1456 с.“. Moscow Journal of International Law (1): 193–198. doi:10.24833/0869-0049-2007-1-193-198. ISSN 2619-0893.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Кермезит&oldid=5436990“