Катја Штурм-Шнабл
| Катја Штрум-Шнабл | |
|---|---|
 | |
| Роден(а) | Катарина Станислава 17 фебруари 1936 Зинсдорф, Австрија |
| Националност | Каринтиски Словенци |
| Занимање | книжевен научник, културен историчар, лингвист и славист |
| Познат(а) по | Каринтиско Словенечки современи студии |
Катја (Станислава Катарина) Штурм-Шнабл (родена на 17 февруари 1936 година во Зинсдорф, општина Магдаленберг) е корушки-словенечки лингвист и книжевен историчар, позната по нејзините истражувања и современи извештаи на очевидци од 20 век во централна Европа.
Живот и дело
[уреди | уреди извор]Катја Штурм-Шнабл е родена во политички активно словенечко семејство на фарма во Корушка, Австрија, североисточно од Клагенфурт. Нејзиното прво значајно животно искуство било депортацијата на семејството во април 1942 година. Штурм-Шнабл го опишала вака: „Упаднаа во куќата, извикуваа неразбирливи работи со нагли реченици (кога бев дете не разбирав германски) и веднаш настана неопислив хаос во куќата... Немци (Германците) лево и десно, а ние на средина, така нè одведоа, ние требаше да одиме низ селото." Следеле три и пол години затвор во два логора, а за тоа време нејзината болна постара сестра Вероника починала откако примила инјекција од лекар од логорот.[1][2][3]
По нејзиното ослободување од логорот Ајхштат во централна Франконија,[4] Штурм-Шнабл посетувала основно училиште и гимназија во Клагенфурт, а студирала славистика, јужнословенски литератури, руски јазик, историја на уметност и византиски студии. Во 1973 година докторирала со студија за словенечкиот дијалект во Клагенфуртскиот басен.[3] Од 1973 до 1984 година била научен соработник во Комисијата за византиски студии при Австриската академија на науките. Нејзиниот фокус бил создавањето на прозопографската енциклопедија од палеолошкиот период заедно со нејзиниот син Бојан-Илија Шнабл.[4]
Од 1984 до 2016 година предавала јужнословенска книжевна и културна историја на Институтот за славистика на Универзитетот во Виена и била член на бројни комисии и на Комисијата за еднакви можности. Во тоа време, таа била особено загрижена за поддршка на студентите, за кои организирала бројни универзитетски и неуниверзитетски колоквиуми и можности за презентација. Конкретно, нивните напори биле насочени кон воспоставување научно и историски соодветна институционална поставеност за словенечки студии (создавање на катедра со соодветни позиции за асистенти), која сè уште не е воспоставена.
Во 1993 година, Штурм-Шнабл се хабилитирала со својата дисертација за преписката меѓу Франц Миклошич и јужните Словени (Кореспонденца Франа Миклошича з Јужними Словани), за што ја добила наградата Леополд Куншак. Нејзини главни области на истражување се словенечката книжевна и културна историја, јужнословенските меѓусебни односи, европските транскултурни студии, со посебен фокус на односите со француската културна област и специфичните аспекти на каринтскиот словенечки развој на јазикот. Како учесник на многу меѓународни конференции, таа широко објавувала на повеќе јазици (вклучувајќи словенечки, француски, руски, српско-хрватски, германски и јапонски), а промовирала интеркултурен дијалог преку превод на избрани клучни дела од литературата и истражувањето.[3]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Katja Sturm-Schnabl – National Fund of the Republic of Austria for Victims of National Socialism“. www.nationalfonds.org (англиски). Посетено на 2022-11-28.
- ↑ „Katja Sturm-Schnabl – More than one life, by Evelyn Steinthaler ... - National Fund of the Republic of Austria for Victims of National Socialism“. www.nationalfonds.org (англиски). Посетено на 2022-11-28.
- 1 2 3 „Katja Sturm-Schnabl erhält Rizzi-Preis 2019“. Slovenci-Meldungen (германски). 2019-09-10. Посетено на 2022-11-28.
- 1 2 „Kärntnerin des Tages: Katja Sturm-Schnabl: Lebenswerk in drei Bänden | Kleine Zeitung“. www.kleinezeitung.at (германски). 2016-05-08. Посетено на 2022-11-28.