Касписки галеб

Од Википедија — слободната енциклопедија
Касписки галеб


Најмалку загрозен (IUCN 3.1)[1]
Научна класификацијаedit
Царство Animalia
Тип: Chordata
Класа: Aves
Ред: Charadriiformes
Семејство: Laridae
Род: Larus
Вид:
L. cachinnans
Биномен назив
Larus cachinnans

Pallas, 1811

Каспискиот галеб (Larus cachinnans) е голем галеб и член на комплексот на сребренести и ситни галеби со црн грб. Научното име е од латински. Се чини дека Larus се однесувал на галеб или друга голема морска птица, а cachinnans значи „смеење“, од cachinnare „да се смееш“.[2]

Опис[уреди | уреди извор]

Тоа е голем галеб долг 56-68 сантиметри, со 137-155 сантиметри распон на крилјата и телесна маса од 680-1 590 г. Меѓу стандардните мерења, крилен хорд е од 38.5 до 48 сантиметри, клунот е 4.6 до 6.4 см и ткоските на нозете се 5.8 до 7.7 см . Каспискиот галеб има долг, тенок клун, нагласена со наведнатото чело. Нозете, крилјата и вратот се подолги од оние на галебот од сребренестиот галеб и жолтоногиот галеб. Окото е мало и често темно, а нозете варираат од бледо розова до бледо жолтеникава боја. Грбот и крилјата се малку потемна нијанса на сива боја од сребренестиот галеб, но малку побледи од жолтонигиот галеб. Најнадворешниот примарен пердув има голем бел врв и бел јазик што се протега по внатрешната мрежа.

Првозимските птици имаат бледа глава со темни ленти на задниот дел од вратот. Долните делови се бледи, а грбот е сивкав. Поголемите и средните покривки на крилата имаат белузлави врвови кои формираат две бледи линии низ крилото.

Рспространетост[уреди | уреди извор]

Каспискиот галеб се размножува околу Црното и Каспиското Море, протегајќи се на исток низ Средна Азија до северозападна Кина. Во Европа се шири на север и на запад и сега се размножува во Полска и источна Германија. Некои птици мигрираат на југ до Црвеното Море и Персискиот Залив, додека други се распрснуваат во Западна Европа, во земји како Шведска, Норвешка и Данска или Бенелукс, па дури и северно од Франција. Сега редовно се забележуваат мали бројки во Британија, особено во Југоисточна Англија, Источна Англија и Мидлендс.

Размножување[уреди | уреди извор]

Јајца, колекција Музеј Висбаден

Обично се гнезди на рамно, ниско тло покрај вода, за разлика од жолтонохиот галеб, кој главно се гнезди на карпи во областите каде што двете се преклопуваат. Сезоната на парење започнува од почетокот на април. Се ставаат две или три јајца и се инкубираат 27 до 31 ден.

Хранење[уреди | уреди извор]

Тие се мршојадци и грабливци со многу разновидна исхрана. За време на сезоната на парење, тие често јадат глодачи, како што се стоболки, летајќи на одредено растојание во степите за да ги најдат.

Класификација и подвидови[уреди | уреди извор]

Оваа форма има проблематична таксономска историја, сумирана во статијата за сребренест галеб. Каспискиот галеб порано се третираше како подвид насребренестиот галеб, но сега се третира како целосен вид од страна на многу власти (на пр. Комитетот за евиденција на Вританскиот сојуз на орнитолози ). Некои авторитети го вклучуваат жолтоножниот галеб ( L. michahellis ) во рамките на L. cachinnans, но тој сега најчесто се смета за посебен вид.

Степскиот галеб или галебот Бараба ( L. (cachinnans) barabensis ) може да се смета како подвид на каспискиот галеб или како посебен вид. Исто така е многу сличен генетски со својот северен сосед, расата taimyrensis на Сибирскиот галеб. Степскиот галеб се размножува во Средна Азија, особено северен Казахстан. Неговиот опсег за неразмножување е сè уште малку познат, но се смета дека повеќето презимуваат во југозападна Азија од Персискиот Залив до северозападна Индија. Постојат можни записи за оваа форма од Хонгконг и Јужна Кореја .

Монголскиот галеб ( L. (vegae/cachinnans) mongolicus ) може да се класифицира како подвид на каспискиот галеб, подвид на галебот Вега или како вид сам по себе. Се размножува во Монголија и околните области и мигрира кон југоисток во зима.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. BirdLife International (2018). "Larus cachinnans". IUCN Red List of Threatened Species. 2018: e.T22735929A132665415. doi:10.2305/IUCN.UK.2018-2.RLTS.T22735929A132665415.en. Retrieved 18 November 2021.
  2. Jobling, James A (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. стр. 82, 219. ISBN 978-1-4081-2501-4.

Грешка во наводот: Ознаката <ref> со име „CRC“ определена во <references> не се користи во претходен текст..

Грешка во наводот: Ознаката <ref> со име „Olsen“ определена во <references> не се користи во претходен текст..

Дополнително читање[уреди | уреди извор]

Идентификација[уреди | уреди извор]

  • Garner, Martin; Quinn, David (1997). „Identification of Yellow-legged Gulls in Britain“ (PDF). British Birds. 90: 25–62, 369–384. Архивирано од изворникот (PDF) на 2022-06-13. Посетено на 2022-05-08.
  • Bakker, Theo; Offereins, Rudy; Winters, Rik (2000). „Caspian Gull identification gallery“. Birding World. 13 (2): 60–74. (identification article including 34 images of Caspian Gulls of various ages)
  • Jonsson, Lars (1998). „Yellow-legged gulls and yellow legged herring gulls in the Baltic“. Alula. 4 (3/1998): 74–100.
  • Neubauer, Gregory; Millington, Richard (2000). „Caspian Gull identification revisited“. Birding World. 13 (11): 462–465. (addresses identification in juvenile plumage)
  • Small, Brian (2001). „The juvenile Caspian Gull in Suffolk“. Birding World. 14 (9): 385–387.
  • Gibbins, Chris; Small, Brian J.; Sweeney, John (2010). „From the Rarities Committee's files: Identification of Caspian Gull, part 1: typical birds“. British Birds. 103 (3): 142–183. (detailed identification paper, covering typical individuals)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Предлошка:Gulls