КК Задар

КК Задар
Дресови
Домашен Гостински

КК Задар — хрватски кошаркарски клуб од Задар. Клубот моментално игра во АБА лигата и во Премиер лигата на Хрватска. Задар често се нарекува град на кошарката, а е познат и по својата навивачка група „Торнадо“.

КК Задар бил основан во 1945 години, станувајќи дом на многу великани како што се Крешимир Ќосиќ и Пино Ѓерѓа. Во спомен на Крешимир Ќосиќ денешната сала го носи неговото име.

Историја

Кошарката во Задар ја донеле италијански студенти. Благодарение на нив, играта се развила без оглед на скромните игралишта и опрема во градот, и на 1 октомври 1930 година била основана официјална кошаркарска организација во Задар.

По Втората светска војна

На 6 јули 1945 година бил основан гимнастичкиот клуб Задар, а кошарката била една од секциите. Основана е од Тулио Рохлицер, Берто Надовеза (вујко на Перо Надовеза ) и Енцо Совити. Во август истата година, Задар учествувал на натпревар по физичко образование во Загреб и го освоил второто место и во машка и во женска конкуренција. Во тоа неофицијално хрватско првенство, Риека била прва, а Задар втор. За Задар настапиле: Берто Надовеза, Тулио Рохлицер, Тео Бернарди, Ермано Вацолер, Анте Зераушек, Гојко Мирковиќ, Енцо Совити, Џани Лацари и Норино Сцирокини. Во септември истата година, во Задар се одржал турнир, на кој учествувале четири градски екипи: Арбанаси, Валдегиси, Воштарница и Задар. Тогаш првпат се играло и доигрување (плејоф), а првопласиранита и второпласираната екипа играле за првото место. Во Европа ова било воведено дури 40 години подоцна.

Задар 1946 година. го освојува првото место во хрватското првенство и второто место во сојузното натпреварување. Задарските играчи, Гвидо Питони и Мадера Калмета, играле за југословенската репрезентација. Хрватското првенство во 1946 година се играло во Задар. За Задар играле следните играчи: Аугуст Цене, Тулио Рохлицер, Анте Зераушек, Ермано Вацолер, Гвидо Питони, Енцо Совити, Наде Домин, Изидор-Ижи Маршан и Ратко Алуни. Потоа отидоа на југословенското првенство, кое се играше во Белград. На составот му се приклучиле Гојко Мирковиќ и Анте Реља. Тренер им бил Ѓуро Вујаниќ. Го освоиле второто место. Успехот го повториле во Загреб следната година.

Во 1947 година Задар го освоил првенството на Далмација и хрватското првенство, додека во 1948 година тие основаат селекции на јуниорски и пионерски тимови.

На 15 септември 1951 година „Слободна Далмација“ објавува статија за атмосферата на навивачите на натпреварите во Задар. На некои важни натпревари, познато е дека се собирале и до 4.000 луѓе. Во тоа време, градот Задар имал околу 25.000 жители.

Одличниот состав на прваците се распадал поради иселувањето на поедини првотимци во Италија. Најдобриот играч и одличен тренер Тулио Рохлицер во 1951 година отишол во Црвена Звезда, а подоцна во Италија. Ова заминување на играчкиот кадар резултирало со испаѓање на тимот од првата лига, единствен пат во историјата на КК Задар.

Ново игралиште и почеток на златните години

На 31 мај 1952 година било отворено новото игралиште со натпревар против загрепска Младост. Веќе следната година, играчите на Задар почнуваат да се иселуваат поради политички и економски причини, така што Задар не успева да се одржи во сојузното натпреварување неколку години. Во 1958 година Задар се вратил во федералното натпреварување и го освоил 4-то место. Ова било почетокот на златните години на задарската кошарка, кои кулминирале со три освоени првенства во 1965, 1967 и 1968 година. Во тие години, Задар бил еден од најпопуларните тимови не само во Југославија, туку и во Европа, каде што успевал да се пласира многу високо. Во тоа време, две од најголемите легенди на клубот играле во Задар, Јосип Ѓерѓа и Крешимир Ќосиќ. Салата „Јазин“ била изградена во 1967 година. во рок од само 2 месеци.

1970-ти: Куп и уште две првенства

По освојувањето на третото првенство, Крешимир Ќосиќ заминал во САД да игра во „Бригам Јанг“, а Ѓерѓа заминал во Италија каде што билиграч/тренер. Ѓерѓа наскоро се вратил и во 1970 година Задар го освоил Купот на Југославија. Финалето на купот се играл во Сплит против Југопластика, а Ќосиќ, кој се вратил од Америка, се појавил во финалето. Задар победил со резултат од 64-60, а најдобри играчи на натпреварот биле Ѓерѓа (23 и Ќосиќ (19). Кон крајот на натпреварот, при изедначен резултат 57-57, Ѓерѓа ги зел работите во свои раце. Постигнал 6 поени во три напади и го довел Задар до недостижни 63-57, по што натпреварот бил завршен.

Задар повторно освоил две првенства по ред во 1974 и 1975 година. Ова последно првенство било освоено со низа од 25 победи. Единствениот пораз бил во првото коло против Југопластика во Сплит. После тоа, Задар нанижал 25 победи до крајот на сезоната во тогаш најсилната лига во Европа. Во нападот, Задар имал просек на шутот од 53 %, речиси 90 кошеви по натпревар, додека во одбраната дозволил само 78 поени по натпревар. За жал, тоа бил крајот на златните години на задарската кошарка, Јосип Ѓерѓа на 38-годишна се збогувал со кошарката, а Крешимир Ќосиќ повторно го напуштил Задар.

Раздобје од 1975 до 1986 година

Од 1975 до 1980 година Задар продолжил да игра во сојузното натпреварување и главно ја завршувал сезоната на средината од табелата. Меѓу играчите, од тие години значително се истакнувал Бранко Скроче, трипати најдобар стрелец на југословенското првенство, кој сè уште е на врвот како играч со најмногу освоени поени во Задар, и кој, како член на југословенската репрезентација, освоил златни медали на Светското првенство во Манила во 1978 година. и на Олимписките игри во Москва во 1980 година.

Во сезоната 1980/81 Јосип Ѓерѓа станал тренер на Задар и го довел Стојко Вранковиќ, кој 10 години подоцна ќе игра во НБА како единствен играч од Задар кој се појавил во најсилната кошаркарска лига во светот. Поради обврските за воена служба, Бранко Скроче не играл за Задар, но дури и без него, клубот успеа да заврши трет во сојузното натпреварување и да се пласира во полуфиналето на Купот „Радивоје Кораќ“. По 1975 година и подолго време потоа ова биле беа најуспешните години на задарската кошарка. Во тимот се приклучуле младите играчи Дарко Пахлиќ и Петар Поповиќ. Во следните две сезони, Ѓерѓа составил тим кој ќе го освои првенството во 1986 година и конечно му ја донел на Задар шестата шампионска титула. Истата година, Ѓерѓа бил префрлен во управата на клубот, а Владе Ѓуровиќ станал тренер на Задар.

Раздобјето на 1980-тите

Во средината на 1980-тите, Цибона била предводена од Дражен Петровиќ и била една од најсилните европски екипи. Сепак во 1986 година Задар направил нешто што малкумина го очекувале.

Задар стигнал до финалето на првенството и откако го загубил првиот натпревар во Загреб, го добил вториот во Задар. Дражен Петровиќ не играл за Цибона во тој натпревар поради наводна повреда на глуждот. Третиот и одлучувачки натпревар се одиграл во Загреб и сите очекувале Цибона да победи. Но, Петар Поповиќ, по првото полувреме без кошеви, дал 6 тројки и постигнал 36 поени во второто полувреме, заедно со 2 продолженија. Задар славел со 111:110 и по шести пат станал првак.

Дрес и ознаки

Бојата на дресовите е бела со мали сини преливи, а кога клубот игра на гостински терен, шемата на бои е обратна од горенаведената.

Сала „Крешимир Ќосиќ“

Сала

Клубот до 2008 година ги играл своите натпревари во салата во Јазине, а на почетокот на сезоната 2008/09 се преселил во нова сала во Вишњик, која го добила името по легендата на Задар и светската кошарка, покојниот Крешимир Ќосиќ. Салата може да прими 9.500 посетители.

Клупски трофеи и други достигнувања

Домашни

Хрватско првенство (А-1 лига / Премиер лига):

• шампион (5): 2004/05, 2007/08, 2020/21, 2022/23, 2023/24
• второпласиран (12): 1992, 1997/98, 1998/99, 1999/00, 2001./02., 2003./04., 2005./06., 2006./07., 2008./09., 2009./10., 2012./13., 2021/22
• шампион на лигата (4): 1998./99., 2003./04., 2007./08., 2018./19., 2020/21

Куп на Крешимир Ќосиќ:

• победник (9): 1997. /98. , 1999 година. /00. , 2002. /03. , 2004. /05. , 2005. /06. , 2006. /07. , 2019 година. /20. , 2020. /21. , 2023 година. /24.
• финалист (7): 1992./93., 2000./01., 2001./02., 2003./04., 2010./11., 2014./15., 2015./16.

Југословенско првенство:

• првак (6): 1965, 1967., 1967. /68. , 1973/74. , 1974 година. /75. , 1985 /86.
• второпласиран (3): 1946., 1947., 1964.
• трето (7): 1960., 1962., 1966., 1980./81., 1983./84., 1984./85., 1989./90.

Куп на Југославија во кошарка:

• првак (1): 1969/70
• финалист (1): 1979

Странски

Јадранска лига

• првак (1): 2002/03

Куп на прваците:

• полуфинале: 1967 /68. , 1967/68., 1967/68.

Надворешни врски

• Официјална веб-страница на КК Задар
• Навивачки страници на КК Задар