Ирит Динур
| Ирит Динур | |
|---|---|
| Полиња | Компјутерка наука, Комплексна теорија |
| Установи | Институт за наука Вајцман |
| Образование | Универзитет во Тел Авив |
| Теза | (2001) |
| Докторски ментор | Шмуел Сафра |
| Поважни награди | Ердешова nаграда (2012) |
| Страница | |
| wisdom.weizmann.ac.il/~dinuri/ | |
Ирит Динур (хебрејски: אירית דינור) е израелска математичарка. Таа е професор по компјутерски науки на Институтот за наука Вајцман. Нејзиното истражување е во основите на компјутерската наука и комбинаториката, а особено во случајно проверливите доказ и тврдоста на апроксимацијата (приближувањето).
Животопис[уреди | уреди извор]
Ирит Динур докторирала во 2002 година на училиштето за компјутерски науки на Универзитетот во Тел Авив, советувана од Шмуел Сафра; нејзината теза била насловена „За цврстината на приближувањето на минималната покривка на темето и најблискиот вектор во решетка“. Се приклучила на Институтот Вајцман, по посетата на Институтот за напредни студии во Принстон, Њу Џерси, НЕЦ и на Универзитетот во Калифорнија, Беркли.
Динур во 2006 година објавила нов доказ за ПКП теоремата, кој биле значително поедноставен во однос на претходните докази за истиот резултат.
Награди и признанија[уреди | уреди извор]
Во 2007 година, Јад Ханадив и ја доделила Меморијалната награда Мајкл Бруно по компјутерски науки. Таа била пленарна говорничка на Меѓународниот конгрес на математичари во 2010 година. Во 2012 година ја освоила наградата Ана и Лајош Ердеш по математика, доделена од Математичката унија на Израел. Таа била соработничка на Вилијам Бентик-Смит на Универзитетот Харвард во 2012-2013 година.