Иринотекан

Иринотекан
Систематско (IUPAC)
	(S)-4,11-diethyl-3,4,12,14-tetrahydro-4-hydroxy-; 3,14-dioxo1H-pyrano[3’,4’:6,7]-indolizino[1,2-b]quinolin-; 9-yl-[1,4’bipiperidine]-1’-carboxylate
Клинички податоци
Заштитени имиња	Camptosar, Campto, Onivyde, other
AHFS/Drugs.com	monograph
MedlinePlus	a608043
Бременосна; категорија	AU: D ; US: D (Доказ за ризик) ; ;
Начин на издавање	UK: POM (само на рецепт) ; US: само ℞ ;
Начин на; примена	Intravenous
Фармакокинетички податоци
Биорасположливост	NA
Метаболизам	Liver glucuronidation
Полувреме на елиминација	6 to 12 hours
Екскреција	Biliary and kidney
Назнака
CAS-број	97682-44-5
ATC код	L01XX19
IUPHAR/BPS	6823
DrugBank	DB00762
ChemSpider	54825
UNII	7673326042
KEGG	D08086
ChEBI	CHEBI:80630
ChEMBL	CHEMBL481
Хемиски податоци
Формула	C33H38N4O6
Моларна маса	586.678 g/mol (irinotecan); 623.139 g/mol (irinotecan hydrochloride); 677.185 g/mol (irinotecan hydrochloride trihydrate)
	SMILES O=C7OCC=6C(=O)N2C(\c1nc5c(c(c1C2)CC)cc(OC(=O)N4CCC(N3CCCCC3)CC4)cc5)=C/C=6[C@@]7(O)CC ;
	InChI InChI=1S/C33H38N4O6/c1-3-22-23-16-21(43-32(40)36-14-10-20(11-15-36)35-12-6-5-7-13-35)8-9-27(23)34-29-24(22)18-37-28(29)17-26-25(30(37)38)19-42-31(39)33(26,41)4-2/h8-9,16-17,20,41H,3-7,10-15,18-19H2,1-2H3/t33-/m0/s1 ; Key:UWKQSNNFCGGAFS-XIFFEERXSA-N ;
(што е ова?) (провери)

Иринотеканот е лек кој се користи во третманот на рак на колон и ситноклеточен белодробен карцином.^[1] Во третманот на канцер на колон се користи или сам или во комбинација на флуороурацил.^[1] Во третманот на ситноклеточен белодробен карцином се користи заедно со цисплатин.^[1]

Чести несакани ефекти од употребата на лекот вклучуваат дијареа, повраќање, супресија на коскената срцевина, губиток на коса, губење на здив и треска.^[1] Други сериозни несакани ефекти вклучуваат појава на тромби, воспаление на колонот и алергиски реакции.^[1] Оние со две копии на генот UGT1A1*28 имаат поголем ризик за појава на несакани ефекти.^[1] Иринотеканот претставува топоизомераза-инхибитор. Делува преку блокирање на топоизомераза 1 што резултира со оштетување на ДНК и клеточна смрт.^[1]

Иринотеканот бил одобрен за медицинска употреба во САД во 1996.^[1]

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 „Irinotecan Hydrochloride“. The American Society of Health-System Pharmacists. Архивирано од изворникот на 22 December 2016. Посетено на 8 December 2016.

[AHFS2016-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 „Irinotecan Hydrochloride“. The American Society of Health-System Pharmacists. Архивирано од изворникот на 22 December 2016. Посетено на 8 December 2016.

[1]