Институт на Обединетите нации за истражување на разоружување

Од Википедија — слободната енциклопедија
Институт на Обединетите нации за истражување на разоружување
КратенкаУНИДИР
Основана1980; пред 44 години (1980)
ВидИнститут за истражување
Правен статусАктивност
СедиштеЖенева, Швајцарија
РаководителДиректор
Робин Гајс
Матична организацијаГенерално собрание на ООН
[[Економски и социјален совет на ООН]]
Мреж. местоwww.unidir.org

Институт на Обединетите нации за истражување на разоружување (УНИДИР) — интитут кој бил основан во 1980 година од Генералното собрание на Обединетите нации за да ги информира државите и глобалната заедница за прашањата поврзани со меѓународната безбедност и да помогне во напорите за разоружување за да се олесни напредокот кон поголема безбедност и економски и социјален развој за сите.

Препознавајќи ја потребата за објективно и сеопфатно истражување за разоружување и безбедност, Генералното собрание прецизирало дека УНИДИР ќе биде автономен ентитет во структурата на Обединетите нации, така што неговата работа може да се спроведува во научна независност.

Позадина[уреди | уреди извор]

Преку своите истражувачки проекти, публикации, мали состаноци и експертски мрежи, УНИДИР промовира креативно размислување и дијалог за разоружувањето и безбедносните предизвици за денес и за утре.

УНИДИР ги истражува тековните и идните безбедносни прашања, испитувајќи теми различни како тактичко јадрено оружје, безбедност на бегалци, компјутерско војување, регионални мерки за градење доверба и мало оружје.

Работејќи со истражувачи, дипломати, владини претставници, невладини организации и други институции, УНИДИР делува како мост помеѓу истражувачката заедница и земјите-членки на Обединетите нации. Работата на УНИДИР е финансирана од придонеси на влади и фондации на дарители.

УНИДИР е со седиште во Женева, примарен центар за преговори за безбедност и разоружување, дом на Конференцијата за разоружување и глобална фокусна точка за хуманитарни проблеми како што се човекови права, бегалци, миграција, здравствени проблеми и труд.

Области за истражување[уреди | уреди извор]

Во 2018 година, Одборот на доверители ја одобрила следната агенда за истражување на организацијата за 2018-2020 година:

  • Оружје за масовно уништување и други стратешки оружја - Намалување на ризикот од употреба на јадрено оружје; пристапи и лекции за усогласеност и спроведување; промовирање навики за соработка во режимите на ОМУ; и безбедност и одржливост на вселената.
  • Конвенционално оружје - Урбанизација на насилството: усвојување контрола на оружјето во нови средини; управување со оружје и муниција: поддршка на приодите на земјата; и контрола на оружјето во превенцијата и миротворството.
  • Нови технологии за оружје - Спречување, спречување и одговор на злонамерни сајбер напади, вклучително и улогата на приватниот сектор; и разбирање на импликациите од зголемувањето на автономијата.
  • Пол и разоружување - Промовирање на дијалог и споделување на знаење за унапредување на разоружувањето што одговара на родот; и развој на алатки за примена на родовите перспективи во рамките на разоружување.
  • Слободна зона за оружје за масовно уништување на Блискиот Исток - Пополнување важен јазол за истражување поврзано со тоа како еволуираше прашањето за ME WMDFZ со текот на времето, вклучувајќи лекции за сегашните и идните изгледи.

Мандат[уреди | уреди извор]

УНИДИР работи врз основа на одредбите од Завршниот документ на Првото специјално заседание на Генералното собрание на ООН посветен на разоружувањето и исто така ги зема предвид релевантните препораки на Генералното собрание. Програмата за работа се разгледува годишно и е предмет на одобрување од Советодавниот одбор на Генералниот секретар на ООН за прашања за разоружување, кој исто така функционира како одбор на доверители на УНИДИР. Директорот годишно поднесува извештаи до Генералното собрание за активностите на Институтот.

Мандатот на УНИДИР е следен:

Работата на Институтот има за цел:

(а) Обезбедување на меѓународната заедница со поразновидни и поцелосни податоци за проблемите во врска со меѓународната безбедност, трката за вооружување и разоружувањето на сите полиња, особено во јадреното поле, со цел да се олесни напредокот, преку преговори, кон поголема безбедност за сите држави и кон економскиот и социјалниот развој на сите народи;

(б) Промовирање на информирано учество на сите држави во напорите за разоружување;

(в) Помагање на тековните преговори за разоружување и продолжување на напорите за обезбедување поголема меѓународна безбедност на постепено пониско ниво на вооружување, особено јадрено вооружување, преку објективни и фактички студии и анализи;

(г) Спроведување на подлабоко, гледано и долгорочно истражување за разоружување, со цел да се обезбеди општ увид на проблемите кои се вклучени и стимулирање на нови иницијативи за нови преговори.

Мандатот е од член II, став 2 од Статутот на Институтот, кој може да го најдете тука. Архивирано на 7 јануари 2019 г.

Менаџмент[уреди | уреди извор]

Сите внатрешни работи и истражувања направени од УНИДИР се под надзор на Одборот на доверители и директорот. Одборот, исто така, служи како Советодавен одбор на Генералниот секретар за прашања за разоружување. Секој член мора да биде познавач на безбедноста, контролата на оружјето и разоружувањето. Секој член е избран од Генералниот секретар за да служи двегодишен мандат.

Директор[уреди | уреди извор]

Во февруари 2021 година, Робин Гајс бил назначен за директор на УНИДИР, наследувајќи ја ирската експертка за разоружување Рената Дван.[1] Гајс порано бил на позицијата директор на Глазговскиот центар за меѓународно право и безбедност на Универзитетот во Глазгов и како швајцарски претседавач за меѓународно хуманитарно право со Женевската академија за меѓународно хуманитарно право и човекови права.[1]

Избрани публикации[уреди | уреди извор]

Оружје за масовно уништување и други стратешки оружја

Безбедност и технологија

Конвенционално оружје

Пол и разоружување

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 „Mr. Robin Geiss of Germany - Director of the United Nations Institute for Disarmament Research“. United Nations Secretary-General (англиски). 2021-02-05. Посетено на 2021-02-05.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]