Индоокеански систем за предупредување од цунами
Индоокеанскиот систем за предупредување од цунами (англиски: Indian Ocean Tsunami Warning System, акроним: IOTWS), — воспоставен за да ги предупреди жителите на земјите што граничат со Индискиот Океан за приближување на цунами. Системот за предупредување од цунами е во употреба од средината на 2000-тите.
Заднина
[уреди | уреди извор]Индоокеанскиот систем за предупредување од цунами бил поттикнат од земјотресот во Индискиот Океан во 2004 година и цунамито што следело, во кое загинале или исчезнале приближно 250.000 луѓе. Многу аналитичари тврделе дека катастрофата ќе била ублажена доколку постоел ефикасен систем за предупредување, наведувајќи го добро воспоставениот Тихоокеански центар за предупредување од цунами со седиште на Хаваи, кој работи во Тихиот Океан.
Луѓето во некои области би имале повеќе од доволно време да побараат безбедност доколку биле свесни за претстојната катастрофа. Единствениот начин ефикасно да се ублажи влијанието на цунамито е преку систем за рано предупредување. Други методи, како што се морски ѕидови, функционираат само за одреден процент од брановите, но системот за предупредување е ефикасен за сите бранови што потекнуваат надвор од минималното растојание од крајбрежјето.
Перформанси за време на вонредни состојби
[уреди | уреди извор]Системот сè уште не бил оперативен за време на земјотресот и цунамито во Пангандаран во 2006 година. Индонезиската влада добила предупредувања за цунами од центрите за предупредување, но немала систем за да го пренесе предупредувањето до своите граѓани. Најмалку 23.000 луѓе биле евакуирани од брегот по земјотресот, или од страв од цунами или затоа што нивните домови биле уништени. Бранови високи до 7.39 метри сепак придонеле со околу 700 смртни случаи и 9.000 повредени.
Во низата на земјотреси во Индискиот Океан од 2012 година, системот ги предупредил индиските острови на Андаман и Никобар во рок од осум минути. Некои сирени за предупредување од цунами во Ачех биле одложени за околу 20 минути поради дефект на електричната мрежа предизвикан од близината на земјотресот, а патиштата за евакуација во Банда Ачех биле преоптоварени со сообраќај.[1]
Од 28 земји што го опкружуваат Индискиот Океан, Австралија, Индонезија и Индија се одговорни за предводење на предупредувањата за цунами во областа.
Системот немал средства за предвидување на цунами од вулкански ерупции. По цунамито во протокот Сунда во 2018 година, индонезиската влада вметнала сензори за мерење нивото на морето за да ја пополни оваа празнина.[2]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Rondonuwu, Olivia (12 April 2012). „Tsunami alerts pass Indonesia quake test, with luck“. Reuters.
- ↑ Annunziato, A, Husrin, S, Prasetya, G. (2019). ANAK KRAKATAU VOLCANO EMERGENCY TSUNAMI EARLY WARNING SYSTEM. Science of Tsunami hazards, pp. 68-95. link Архивирано на 18 септември 2021 г..