Ингот
Ингот — парче метал што се добива со излевање во некаква форма, најчесто кратки и дебели шипки или блокови, пред понатамошна обработка. Овој термин често се користи за парче сирово железо излеано во песок или кокили (до 1000) кое понатаму се преработува во челик .[1]
Својства[уреди | уреди извор]
Материјалот од кој се прави ингот најчесто е железо, но и благородни метали, односно злато и сребро . Тие се излеваат во форма погодна за транспорт, но и за понатамошна обработка, како што се ленти, плочи и листови. Нивната тежина се движи од неколку килограми до над 500 тони .[2]
Историја[уреди | уреди извор]
Во центрите на бронзеното време, како што се Микена и кралските палати на Крит, пронајдени се инготи од бакар во форма на перница и тешки и до 32. Потеклото на овие инготи е или од Блискиот Исток ( градови како што се Угарит и Милет ) или од рудниците од Кипар .[3]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Група аутора, 1976. Популарна енциклопедија. БИГЗ: Београд.
- ↑ Енциклопедија Британика: Ингот, Посетено на 8. 4. 2013.
- ↑ Срејовић, Д. 1997. Археолошки лексикон. Савремена администрација. Београд.