Или-или
Или-или — македонска издавачка куќа, со седиште во Скопје.
Историја[уреди | уреди извор]
Издавачка дејност[уреди | уреди извор]
Издавачката куќа „Или-или ја започнала својата издавачка дејност во 2004 година, со објавувањето на романот „Читачот“ од Бернхард Шлинк, во рамки на едицијата „Проаза“.[1] Каталогот на „Или-или“ ги опфаќа следниве наслови:
- Максанс Фермин, „Снег“, 2005.
- Борислав Пекиќ, „Како да се упокои вампир“, 2013.
- Лидија Димковска, „Резервен живот“ (трето издание), 2015.[2]
- Румена Бужаровска, „Мојот маж“, 2015.
- Петар Андоновски, „Телото во кое треба да се живее: токсични цветови на деликатниот морал“, 2015.[3]
- Лидија Димковска, „Црно на бело“, 2016.[4]
- Антонио Пенаки, „Каналот Мусолини“, 2016.[5]
- Лидија Димковска, „Но-Уи“, 2016.[6]
- Сашо Кокаланов, „Ние сме лудаци“, 2016.[7]
- Давор Стојановски, „Собирачи на пепел“, 2016.[8]
- Михајло Свидерски, „Последните денови на Ханс“, 2019.
- Кица Колбе, „Витезот и Византијката“, 2021.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Или-или прославува една деценија“, Дневник, година XVIII, број 5639, четврток, 11 декември 2014, стр. 19.
- ↑ „Трето издание на „Резервен живот“ од Лидија Димковска“, Дневник, година XIX, број 5755, сабота, 2 мај 2015, стр. 19.
- ↑ Роберт Алаѓозовски, „Надежни, а неподдржани“, Економија и бизнис, година 18, број 207, 11 септември 2015, стр. 101-103.
- ↑ „Промоција на новата книга на Лидија Димковска“, Дневник, година XX, број 5992, четврток, 18 февруари 2016, стр. 19.
- ↑ „Објавен наградуваниот роман „Каналот Мусолини“ на Антонио Пенаки“, Дневник, година XX, број 6172, четврток, 22 септември 2016, стр. 21.
- ↑ Роберт Алаѓозовски, „Нелагодност во вдомувањето“, Економија и бизнис, година 18, број 220, октомври 2016, стр. 101-103.
- ↑ Роберт Алаѓозовски, „Разгоропаденост на авторското его“, Економија и бизнис, година 18, број 224, февруари 2017, стр. 98-99.
- ↑ Роберт Алаѓозовски, „Во потрага по јунакот на нашето време“, Економија и бизнис, година 19, број 226, април 2017, стр. 98-100.