Изотопи на силициумот

Силициум (₁₄Si)
	Спектрални линии на силициумот
Општи својства
Име и симбол	силициум (Si)
Изглед	кристален, рефлективен со сино обоени ивици
Силициумот во периодниот систем
	алуминиум ← силициум → фосфор
Атомски број	14
Стандардна атомска тежина (Ar)	28,085 (28,084–28,086)
Категорија	металоид
Група и блок	група 14 (јаглеродна), p-блок
Периода	III периода
Електронска конфигурација	[Ne] 3s2 3p2
по обвивка	2, 8, 4
Физички својства
Фаза	цврста
Точка на топење	1.687 K (1.414 °C)
Точка на вриење	3.538 K (3.265 °C)
Густина близу с.т.	2,3290 г/см3
кога е течен, при т.т.	2,57 г/см3
Топлина на топење	50,21 kJ/mol
Топлина на испарување	383 kJ/mol
Моларен топлински капацитет	19,789 J/(mol·K)
Атомски својства
Оксидациони степени	4, 3, 2, 1 −1, −2, −3, −4 (амфотерен оксид)
Електронегативност	Полингова скала: 1,90
Енергии на јонизација	I: 786,5 kJ/mol ; II: 1.577,1 kJ/mol ; II: 3.231,6 kJ/mol ; (повеќе)
Атомски полупречник	емпириски: 111 пм
Ковалентен полупречник	111 пм
Ван дер Валсов полупречник	210 пм
	Спектрални линии на силициум
Разни податоци
Кристална структура	дијамантска коцкеста
Брзина на звукот тенка прачка	8.433 м/с (при 20 °C)
Топлинско ширење	2,6 µм/(m·K) (при 25 °C)
Топлинска спроводливост	149 W/(m·K)
Електрична отпорност	2,3×103 Ω·m (при 20 °C)
Забранет појас	1,12 eV (при 300 K)
Магнетно подредување	дијамагнетно
Модул на растегливост	130–188 GPa
Модул на смолкнување	51–80 GPa
Модул на збивливост	97,6 GPa
Поасонов сооднос	0,064–0,28
Мосова тврдост	7
CAS-број	7440-21-3
Историја
Наречен по	Од латинскиот збор 'silex' или 'silicis', што значи кремен
Предвидел	Антоан Лавоазје (1787)
Откриен и првпат издвоен	Јенс Јакоб Берцелиус (1823)
Именуван од	Томас Томсон (1817)
Најстабилни изотопи
	Главна статија: Изотопи на силициумот
	преглед; разговор; уреди; \| наводи \| Википодатоци

Силициумот (₁₄ Si) има 25 познати изотопи, со масови броеви кои се движат од 22 до 46. ²⁸Si (најзастапен изотоп, со 92,23%), ²⁹Si (4,67%) и ³⁰Si (3,1%) се стабилни. Најдолговечниот радиоизотоп е ³²Si, кој се произведува со распрскување на космичките зраци на аргон. Неговиот полураспад е утврден на приближно на 150 години (со распадна енергија 0,21 MeV), и се распаѓа со бета-распад до ³²P (кој има полураспад од 14,27 дена) и потоа до ³²S. По ³²Si, ³¹Si го има вториот најдолг полураспад од 157,3 минути. Сите останати имаат полураспад под 7 секунди.

Список на изотопи

Нуклид^[9] ^{[б 1]}	Z	N	Изотопна маса (Da)^[10] ^{[б 2]}^{[б 3]}	Полураспад ^{[б 4]}	Распаден облик ^{[б 5]}	Изведен изотоп ^{[б 6]}	Спин и парност ^{[б 7]}^{[б 4]}	Природна застапеност (моларен удел)
Нуклид^[9] ^{[б 1]}	Енергија на возбуда			Полураспад ^{[б 4]}	Распаден облик ^{[б 5]}	Изведен изотоп ^{[б 6]}	Спин и парност ^{[б 7]}^{[б 4]}	Нормален сразмер	Варијантен опсег
²²Si	14	8	22.03611(54)#	28.7(11) ms	β⁺, п (62%)	²¹Mg	0+
					β⁺ (37%)	²²Al
					β⁺, 2p (0.7%)	²⁰Na
²³Si	14	9	23.02571(54)#	42.3(4) ms	β⁺, p (88%)	²²Mg	3/2+#
					β⁺ (8%)	²³Al
					β⁺, 2p (3.6%)	²¹Na
²⁴Si	14	10	24.011535(21)	143.2 (21) ms	β⁺ (65.5%)	²⁴Al	0+
²⁴Si	14	10	24.011535(21)	143.2 (21) ms	β⁺, p (34.5%)	²³Mg	0+
²⁵Si	14	11	25.004109(11)	220.6(10) ms	β⁺ (65%)	²⁵Al	5/2+
²⁵Si	14	11	25.004109(11)	220.6(10) ms	β⁺, p (35%)	²⁴Mg	5/2+
²⁶Si	14	12	25.99233382(12)	2.2453(7) s	β⁺	²⁶Al	0+
²⁷Si	14	13	26.98670469(12)	4.117(14) s	β⁺	²⁷Al	5/2+
²⁸Si	14	14	27.97692653442(55)	Стабилен			0+	0.92223(19)	0.92205–0.92241
²⁹Si	14	15	28.97649466434(60)	Стабилен			1/2+	0.04685(8)	0.04678–0.04692
³⁰Si	14	16	29.973770137(23)	Стабилен			0+	0.03092(11)	0.03082–0.03102
³¹Si	14	17	30.975363196(46)	157.16(20) min	β⁻	³¹P	3/2+
³²Si	14	18	31.97415154(32)	157(7) y	β⁻	³²P	0+	Расеан	космогенетски
³³Si	14	19	32.97797696(75)	6.18(18) s	β⁻	³³P	3/2+
³⁴Si	14	20	33.97853805(86)	2.77(20) s	β⁻	³⁴P	0+
^34mSi	4256.1(4) keV			<210 ns	ИП	³⁴Si	(3−)
³⁵Si	14	21	34.984550(38)	780(120) ms	β⁻	³⁵P	7/2−#
³⁵Si	14	21	34.984550(38)	780(120) ms	β⁻, н?	³⁴P	7/2−#
³⁶Si	14	22	35.986649(77)	503(2) ms	β⁻ (88%)	³⁶P	0+
³⁶Si	14	22	35.986649(77)	503(2) ms	β⁻, н (12%)	³⁵P	0+
³⁷Si	14	23	36.99295(12)	141.0(35) ms	β⁻ (83%)	³⁷P	(5/2−)
					β⁻, n (17%)	³⁶P
					β⁻, 2n?	³⁵P
³⁸Si	14	24	37.99552(11)	63(8) ms	β⁻ (75%)	³⁸P	0+
³⁸Si	14	24	37.99552(11)	63(8) ms	β⁻, n (25%)	³⁷P	0+
³⁹Si	14	25	39.00249(15)	41.2(41) ms	β⁻ (67%)	³⁹P	(5/2−)
					β⁻, n (33%)	³⁸P
					β⁻, 2n?	³⁷P
⁴⁰Si	14	26	40.00608(13)	31.2(26) ms	β⁻ (62%)	⁴⁰P	0+
					β⁻, n (38%)	³⁹P
					β⁻, 2n?	³⁸P
⁴¹Si	14	27	41.01417(32)#	20.0(25) ms	β⁻, n (>55%)	⁴⁰P	7/2−#
					β⁻ (<45%)	⁴¹P
					β⁻, 2n?	³⁹P
⁴²Si	14	28	42.01808(32)#	15.5(4 (стат), 16 (сист)) ms^[11]	β⁻ (51%)	⁴²P	0+
					β⁻, n (48%)	⁴¹P
					β⁻, 2n (1%)	⁴⁰P
⁴³Si	14	29	43.02612(43)#	13(4 (стат), 2 (сист)) ms^[11]	β⁻, n (52%)	⁴²P	3/2−#
					β⁻ (27%)	⁴³P
					β⁻, 2n (21%)	⁴¹P
⁴⁴Si	14	30	44.03147(54)#	4# ms [>360 ns]	β⁻?	⁴⁴P	0+
					β⁻, n?	⁴³P
					β⁻, 2n?	⁴²P
⁴⁵Si^[12]	14	31	45.03982(64)#	4# ms			3/2−#
⁴⁶Si^[12]	14	32
прегледај

↑ ^mSi – Возбуден јадрен изомер.
↑ ( ) – Неизвесноста (1σ) е дадена во концизен облик во загради по соодветните последни цифри.
↑ # – Атомска маса означена со #: вредноста и неизвесноста не се само изведени само од опитни податоци, туку барем делумно од трендови од масената површина (TMS).
↑ ^4,0 ^4,1 # – Вредностите означени со # не се само изведени од опитни податоци, туку барем делумно и од трендови во соседните нуклиди (TNN).
↑ Облици на распад:

IT: Јадрен преод

n: Неутронски распад

p: Протонски распад
↑ Задебелен симбол како изведен – Изведениот производ е стабилен.
↑ ( ) спинова вредност – Означува спин со слаби зададени аргументи.

Силциум-28

Силициум-28, најзастапениот изотоп на силициумот, е од особен интерес во изградбата на квантни сметачи кога е високо збогатен, бидејќи присуството на ²⁹Si во примерок од силициум придонесува за квантна декохеренција. ^[13] Екстремно чисти (>99,9998%) примероци од ²⁸Si може да се произведат преку селективна јонизација и таложење на ²⁸Si од гасот силан. ^[14] Поради екстремно високата чистота што може да се добие на овој начин, Авогадровиот проект се обидел да развие нова дефиниција за килограм со правење 93,75 мм сфера на изотопот и одредување на точниот број на атоми во примерокот. ^[15]

Силициум-28 се произведува во ѕвездите за време на алфа-процесот и кислородното согорување, и го поттикнува силициумското согорување кај масивните ѕвезди непосредно пред тие да станат супернова. ^[16] ^[17]

Силициум-29

Силициум-29 е забележлив како единствен стабилен изотоп на силициум со ненула јадрен спин (I = 1/2). ^[18] Како таков, може да се употреби во испитувања за јадрена магнетна резонанца и хиперфински премин, на пример за проучување на својствата на таканаречениот дефект на А-центарот во чист силициум. ^[19]

Силициум-34

Силициум-34 е радиоактивен изотоп со полураспад од 2,8 секунди. Покрај вообичаеното N = 20 затворена обвивка, јадрото исто така покажува силна Z = 14 затворена обвивка, што го прави да се однесува како двојно волшебно сферично јадро, освен што се наоѓа и два протони над островот на инверзија. ^[20] Силициум-34 има необична структура на „меур“ каде што распространетоста на протонот е помалку густа во средината отколку во близина на површината, бидејќи протонската орбитала 2 s_1/2 е речиси незафатена во основната состојба, за разлика од <sup id="mwARA">36</sup>S каде што е речиси полна. ^[21] ^[22] Силициум-34 е една од познатите емисиони честички на распаѓање на кластерот; се добива во распаѓање од ²⁴²Cm со сооднос на разгранување од приближно 0. ^[23]

Белешки

Наводи

↑ Conventional Atomic Weights 2013. Commission on Isotopic Abundances and Atomic Weights
↑ Standard Atomic Weights 2013. Commission on Isotopic Abundances and Atomic Weights
↑ Ram, R. S.; и др. (1998). „Fourier Transform Emission Spectroscopy of the A2D–X2P Transition of SiH and SiD“ (PDF). J. Mol. Spectr. 190: 341–352. PMID 9668026.
↑ Eranna, Golla (2014). Crystal Growth and Evaluation of Silicon for VLSI and ULSI. CRC Press. стр. 7. ISBN 978-1-4822-3281-3.
↑ Magnetic susceptibility of the elements and inorganic compounds, in Lide, D. R., уред. (2005). CRC Handbook of Chemistry and Physics (LXXXVI. изд.). Boca Raton (FL): CRC Press. ISBN 0-8493-0486-5.
↑ ^6,0 ^6,1 ^6,2 ^6,3 Hopcroft, Matthew A.; Nix, William D.; Kenny, Thomas W. (2010). „What is the Young's Modulus of Silicon?“. Journal of Microelectromechanical Systems. 19 (2): 229. doi:10.1109/JMEMS.2009.2039697.
↑ Weeks, Mary Elvira (1932). „The discovery of the elements: XII. Other elements isolated with the aid of potassium and sodium: beryllium, boron, silicon, and aluminum“. Journal of Chemical Education. 9 (8): 1386–1412. Bibcode:1932JChEd...9.1386W. doi:10.1021/ed009p1386.
↑ Voronkov, M. G. (2007). „Silicon era“. Russian Journal of Applied Chemistry. 80 (12): 2190. doi:10.1134/S1070427207120397.
↑ Half-life, decay mode, nuclear spin, and isotopic composition is sourced in:
Kondev, F. G.; Wang, M.; Huang, W. J.; Naimi, S.; Audi, G. (2021). „The NUBASE2020 evaluation of nuclear properties“ (PDF). Chinese Physics C. 45 (3): 030001. doi:10.1088/1674-1137/abddae.
↑ Wang, Meng; Huang, W.J.; Kondev, F.G.; Audi, G.; Naimi, S. (2021). „The AME 2020 atomic mass evaluation (II). Tables, graphs and references*“. Chinese Physics C. 45 (3): 030003. doi:10.1088/1674-1137/abddaf.
↑ ^11,0 ^11,1 Crawford, H. L.; Tripathi, V.; Allmond, J. M.; и др. (2022). „Crossing N = 28 toward the neutron drip line: first measurement of half-lives at FRIB“. Physical Review Letters. 129 (212501): 212501. Bibcode:2022PhRvL.129u2501C. doi:10.1103/PhysRevLett.129.212501. PMID 36461950 Проверете ја вредноста |pmid= (help). S2CID 253600995 Проверете ја вредноста |s2cid= (help).
↑ ^12,0 ^12,1 Yoshimoto, Masahiro; Suzuki, Hiroshi; Fukuda, Naoki; Takeda, Hiroyuki; Shimizu, Yohei; Yanagisawa, Yoshiyuki; Sato, Hiromi; Kusaka, Kensuke; Ohtake, Masao; Yoshida, Koichi; Michimasa, Shin’ichiro (2024). „Discovery of Neutron-Rich Silicon Isotopes ^45,46Si“. Progress of Theoretical and Experimental Physics. Oxford University Press (OUP). 2024 (10). doi:10.1093/ptep/ptae155. ISSN 2050-3911.
↑ „Beyond Six Nines: Ultra-enriched Silicon Paves the Road to Quantum Computing“. NIST (англиски). 2014-08-11.
↑ Dwyer, K J; Pomeroy, J M; Simons, D S; Steffens, K L; Lau, J W (2014-08-30). „Enriching 28 Si beyond 99.9998 % for semiconductor quantum computing“. Journal of Physics D: Applied Physics. 47 (34): 345105. doi:10.1088/0022-3727/47/34/345105. ISSN 0022-3727.
↑ Празен навод (help)
↑ Woosley, S.; Janka, T. (2006). „The physics of core collapse supernovae“. Nature Physics. 1 (3): 147–154. arXiv:astro-ph/0601261. Bibcode:2005NatPh...1..147W. CiteSeerX 10.1.1.336.2176. doi:10.1038/nphys172.
↑ Narlikar, Jayant V. (1995). From Black Clouds to Black Holes. World Scientific. стр. 94. ISBN 978-9810220334.
↑ Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd. изд.). Butterworth-Heinemann. ISBN 978-0-08-037941-8.
↑ Watkins, G. D.; Corbett, J. W. (1961-02-15). „Defects in Irradiated Silicon. I. Electron Spin Resonance of the Si- A Center“. Physical Review (англиски). 121 (4): 1001–1014. Bibcode:1961PhRv..121.1001W. doi:10.1103/PhysRev.121.1001. ISSN 0031-899X.
↑ Lică, R.; Rotaru, F.; Borge, M. J. G.; Grévy, S.; Negoiţă, F.; Poves, A.; Sorlin, O.; Andreyev, A. N.; Borcea, R. (11 September 2019). „Normal and intruder configurations in Si 34 populated in the β − decay of Mg 34 and Al 34“. Physical Review C. 100 (3): 034306. arXiv:1908.11626. doi:10.1103/PhysRevC.100.034306.
↑ „Physicists find atomic nucleus with a 'bubble' in the middle“. 24 October 2016. Посетено на 26 December 2023.
↑ Mutschler, A.; Lemasson, A.; Sorlin, O.; Bazin, D.; Borcea, C.; Borcea, R.; Dombrádi, Z.; Ebran, J.-P.; Gade, A. (February 2017). „A proton density bubble in the doubly magic 34Si nucleus“. Nature Physics. 13 (2): 152–156. arXiv:1707.03583. doi:10.1038/nphys3916.
↑ Bonetti, R.; Guglielmetti, A. (2007). „Cluster radioactivity: an overview after twenty years“ (PDF). Romanian Reports in Physics. 59: 301–310. Архивирано од изворникот (PDF) на 19 September 2016.

Надворешни врски

Податоците за силициумските изотопи од Проектот за изотопи на лабораторијата Беркли

[10] Si – Возбуден јадрен изомер.

[12] ( ) – Неизвесноста (1σ) е дадена во концизен облик во загради по соодветните последни цифри.

[TMS-13] # – Атомска маса означена со #: вредноста и неизвесноста не се само изведени само од опитни податоци, туку барем делумно од трендови од масената површина (TMS).

[TNN-14] 4,0 ^4,1 # – Вредностите означени со # не се само изведени од опитни податоци, туку барем делумно и од трендови во соседните нуклиди (TNN).

[15] Облици на распад:

IT: Јадрен преод

n: Неутронски распад

p: Протонски распад

[16] Задебелен симбол како изведен – Изведениот производ е стабилен.

[17] ( ) спинова вредност – Означува спин со слаби зададени аргументи.

[CIAAW-1] Conventional Atomic Weights 2013. Commission on Isotopic Abundances and Atomic Weights

[IUPAC-2] Standard Atomic Weights 2013. Commission on Isotopic Abundances and Atomic Weights

[3] Ram, R. S.; и др. (1998). „Fourier Transform Emission Spectroscopy of the A2D–X2P Transition of SiH and SiD“ (PDF). J. Mol. Spectr. 190: 341–352. PMID 9668026.

[Eranna2014-4] Eranna, Golla (2014). Crystal Growth and Evaluation of Silicon for VLSI and ULSI. CRC Press. стр. 7. ISBN 978-1-4822-3281-3.

[5] Magnetic susceptibility of the elements and inorganic compounds, in Lide, D. R., уред. (2005). CRC Handbook of Chemistry and Physics (LXXXVI. изд.). Boca Raton (FL): CRC Press. ISBN 0-8493-0486-5.

[hopcroft-6] 6,0 ^6,1 ^6,2 ^6,3 Hopcroft, Matthew A.; Nix, William D.; Kenny, Thomas W. (2010). „What is the Young's Modulus of Silicon?“. Journal of Microelectromechanical Systems. 19 (2): 229. doi:10.1109/JMEMS.2009.2039697.

[7] Weeks, Mary Elvira (1932). „The discovery of the elements: XII. Other elements isolated with the aid of potassium and sodium: beryllium, boron, silicon, and aluminum“. Journal of Chemical Education. 9 (8): 1386–1412. Bibcode:1932JChEd...9.1386W. doi:10.1021/ed009p1386.

[8] Voronkov, M. G. (2007). „Silicon era“. Russian Journal of Applied Chemistry. 80 (12): 2190. doi:10.1134/S1070427207120397.

[9] Half-life, decay mode, nuclear spin, and isotopic composition is sourced in:
Kondev, F. G.; Wang, M.; Huang, W. J.; Naimi, S.; Audi, G. (2021). „The NUBASE2020 evaluation of nuclear properties“ (PDF). Chinese Physics C. 45 (3): 030001. doi:10.1088/1674-1137/abddae.

[11] Wang, Meng; Huang, W.J.; Kondev, F.G.; Audi, G.; Naimi, S. (2021). „The AME 2020 atomic mass evaluation (II). Tables, graphs and references*“. Chinese Physics C. 45 (3): 030003. doi:10.1088/1674-1137/abddaf.

[NR129-18] 11,0 ^11,1 Crawford, H. L.; Tripathi, V.; Allmond, J. M.; и др. (2022). „Crossing N = 28 toward the neutron drip line: first measurement of half-lives at FRIB“. Physical Review Letters. 129 (212501): 212501. Bibcode:2022PhRvL.129u2501C. doi:10.1103/PhysRevLett.129.212501. PMID 36461950 Проверете ја вредноста |pmid= (help). S2CID 253600995 Проверете ја вредноста |s2cid= (help).

[45Si,46Si-19] 12,0 ^12,1 Yoshimoto, Masahiro; Suzuki, Hiroshi; Fukuda, Naoki; Takeda, Hiroyuki; Shimizu, Yohei; Yanagisawa, Yoshiyuki; Sato, Hiromi; Kusaka, Kensuke; Ohtake, Masao; Yoshida, Koichi; Michimasa, Shin’ichiro (2024). „Discovery of Neutron-Rich Silicon Isotopes ^45,46Si“. Progress of Theoretical and Experimental Physics. Oxford University Press (OUP). 2024 (10). doi:10.1093/ptep/ptae155. ISSN 2050-3911.

[20] „Beyond Six Nines: Ultra-enriched Silicon Paves the Road to Quantum Computing“. NIST (англиски). 2014-08-11.

[21] Dwyer, K J; Pomeroy, J M; Simons, D S; Steffens, K L; Lau, J W (2014-08-30). „Enriching 28 Si beyond 99.9998 % for semiconductor quantum computing“. Journal of Physics D: Applied Physics. 47 (34): 345105. doi:10.1088/0022-3727/47/34/345105. ISSN 0022-3727.

[Wired-22] Празен навод (help)

[WoosleyJanka-23] Woosley, S.; Janka, T. (2006). „The physics of core collapse supernovae“. Nature Physics. 1 (3): 147–154. arXiv:astro-ph/0601261. Bibcode:2005NatPh...1..147W. CiteSeerX 10.1.1.336.2176. doi:10.1038/nphys172.

[narlikar-24] Narlikar, Jayant V. (1995). From Black Clouds to Black Holes. World Scientific. стр. 94. ISBN 978-9810220334.

[25] Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd. изд.). Butterworth-Heinemann. ISBN 978-0-08-037941-8.

[26] Watkins, G. D.; Corbett, J. W. (1961-02-15). „Defects in Irradiated Silicon. I. Electron Spin Resonance of the Si- A Center“. Physical Review (англиски). 121 (4): 1001–1014. Bibcode:1961PhRv..121.1001W. doi:10.1103/PhysRev.121.1001. ISSN 0031-899X.

[27] Lică, R.; Rotaru, F.; Borge, M. J. G.; Grévy, S.; Negoiţă, F.; Poves, A.; Sorlin, O.; Andreyev, A. N.; Borcea, R. (11 September 2019). „Normal and intruder configurations in Si 34 populated in the β − decay of Mg 34 and Al 34“. Physical Review C. 100 (3): 034306. arXiv:1908.11626. doi:10.1103/PhysRevC.100.034306.

[28] „Physicists find atomic nucleus with a 'bubble' in the middle“. 24 October 2016. Посетено на 26 December 2023.

[29] Mutschler, A.; Lemasson, A.; Sorlin, O.; Bazin, D.; Borcea, C.; Borcea, R.; Dombrádi, Z.; Ebran, J.-P.; Gade, A. (February 2017). „A proton density bubble in the doubly magic 34Si nucleus“. Nature Physics. 13 (2): 152–156. arXiv:1707.03583. doi:10.1038/nphys3916.

[30] Bonetti, R.; Guglielmetti, A. (2007). „Cluster radioactivity: an overview after twenty years“ (PDF). Romanian Reports in Physics. 59: 301–310. Архивирано од изворникот (PDF) на 19 September 2016.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[б 1]

[10]

[б 2]

[б 3]

[б 4]

[б 5]

[б 6]

[б 7]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

п р у Изотопи на хемиските елементи
1 H																	2 He
3 Li	4 Be											5 B	6 C	7 N	8 O	9 F	10 Ne
11 Na	12 Mg											13 Al	14 Si	15 P	16 S	17 Cl	18 Ar
19 K	20 Ca	21 Sc	22 Ti	23 V	24 Cr	25 Mn	26 Fe	27 Co	28 Ni	29 Cu	30 Zn	31 Ga	32 Ge	33 As	34 Se	35 Br	36 Kr
37 Rb	38 Sr	39 Y	40 Zr	41 Nb	42 Mo	43 Tc	44 Ru	45 Rh	46 Pd	47 Ag	48 Cd	49 In	50 Sn	51 Sb	52 Te	53 I	54 Xe
55 Cs	56 Ba		72 Hf	73 Ta	74 W	75 Re	76 Os	77 Ir	78 Pt	79 Au	80 Hg	81 Tl	82 Pb	83 Bi	84 Po	85 At	86 Rn
87 Fr	88 Ra		104 Rf	105 Db	106 Sg	107 Bh	108 Hs	109 Mt	110 Ds	111 Rg	112 Cn	113 Nh	114 Fl	115 Mc	116 Lv	117 Ts	118 Og

		57 La	58 Ce	59 Pr	60 Nd	61 Pm	62 Sm	63 Eu	64 Gd	65 Tb	66 Dy	67 Ho	68 Er	69 Tm	70 Yb	71 Lu
		89 Ac	90 Th	91 Pa	92 U	93 Np	94 Pu	95 Am	96 Cm	97 Bk	98 Cf	99 Es	100 Fm	101 Md	102 No	103 Lr
Таблица на нуклиди