Изотопи на кириумот

Кириумот (₉₆Cm) е вештачки елемент со атомски број 96. Бидејќи е вештачки елемент, не може да се даде стандардна атомска тежина и нема стабилни изотопи. Во 1944 година бил синтетизиран првиот изотоп, ²⁴²Cm, кој има 146 неутрони.

Познати се 19 радиоизотопи кои се движат од ²³³Cm до ²⁵¹Cm. Исто така, постојат десет познати јадрени изомери. Најдолговечниот изотоп е ²⁴⁷Cm, со време на полураспад од 15,6 милиони години - ред на големина подолг од оној на кој било познат изотоп надвор од кириумот, и доволно долг за да се проучи како можен изумрен радиоизотоп што би се произвел со r-процес.^[1]^[2] Најдолговечниот познат изомер е ^246mCm со време на полураспад од 1,12 секунди.

Список на изотопи

Нуклид^[3] ^{[б 1]}	Z	N	Изотопна маса (Da)^[4] ^{[б 2]}^{[б 3]}	Полураспад ^{[б 4]}	Распаден облик ^{[б 5]}	Изведен изотоп	Спин и парност ^{[б 6]}^{[б 4]}
Нуклид^[3] ^{[б 1]}	Енергија на возбуда^{[б 4]}			Полураспад ^{[б 4]}	Распаден облик ^{[б 5]}	Изведен изотоп	Спин и парност ^{[б 6]}^{[б 4]}
²³³Cm	96	137	233,050771(87)	27(10) с	β⁺ (80%)	²³³Am	3/2+#
²³³Cm	96	137	233,050771(87)	27(10) с	α (20%)	²²⁹Pu	3/2+#
²³⁴Cm	96	138	234,050159(18)	52(9) с	β⁺ (71%)	²³⁴Am	0+
					α (27%)	²³⁰Pu
					SF (2%)	(various)
²³⁵Cm	96	139	235,05155(11)#	7(3) мин	β⁺ (96%)	²³⁵Am	5/2+#
²³⁵Cm	96	139	235,05155(11)#	7(3) мин	α (4%)	²³¹Pu	5/2+#
²³⁶Cm	96	140	236,051372(19)	6,8(8) мин	β⁺ (82%)	²³⁶Am	0+
²³⁶Cm	96	140	236,051372(19)	6,8(8) мин	α (18%)	²³²Pu	0+
²³⁷Cm	96	141	237,052869(80)	>10# мин	α (?%)	²³³Pu	5/2+#
²³⁸Cm	96	142	238,053082(13)	2,2(4) ч	EC (96,11%)	²³⁸Am	0+
					α (3,84%)	²³⁴Pu
					SF (0,048%)	(various)
²³⁹Cm	96	143	239,05491(16)	2,5(4) ч	β⁺	²³⁹Am	7/2−#
²³⁹Cm	96	143	239,05491(16)	2,5(4) ч	α (6,2x10⁻³%)	²³⁵Pu	7/2−#
²⁴⁰Cm	96	144	240,0555282(20)	30,4(37) д	α	²³⁶Pu	0+
²⁴⁰Cm	96	144	240,0555282(20)	30,4(37) д	SF (3,9×10⁻⁶%)	(various)	0+
²⁴¹Cm	96	145	241,0576512(17)	32,8(2) д	EC (99,0%)	²⁴¹Am	1/2+
²⁴¹Cm	96	145	241,0576512(17)	32,8(2) д	α (1,0%)	²³⁷Pu	1/2+
²⁴²Cm	96	146	242,0588342(12)	162,8(2) д	α^{[б 7]}	²³⁸Pu	0+
					SF (6,2×10⁻⁶%)	(various)
					CD (1,1×10⁻¹⁴%)^{[б 8]}	²⁰⁸Pb ³⁴Si
^242mCm	2800(100) keV			180(70) нс
²⁴³Cm	96	147	243,0613873(16)	29,1(1) г	α (99,71%)	²³⁹Pu	5/2+
					EC (0,29%)	²⁴³Am
					SF (5,3×10⁻⁹%)	(various)
^243mCm	87,4(1) keV			1,08(3) μс	IT	²⁴³Cm	1/2+
²⁴⁴Cm	96	148	244,0627506(12)	18,11(3) г	α	²⁴⁰Pu	0+
²⁴⁴Cm	96	148	244,0627506(12)	18,11(3) г	SF (1,37×10⁻⁴%)	(various)	0+
^244m1Cm	1040,181(11) keV			34(2) мс	IT	²⁴⁴Cm	6+
^244m2Cm	1100(900)# keV			>500 нс	SF	(various)
²⁴⁵Cm	96	149	245,0654910(12)	8250(70) г	α	²⁴¹Pu	7/2+
²⁴⁵Cm	96	149	245,0654910(12)	8250(70) г	SF (6,1×10⁻⁷%)	(various)	7/2+
^245mCm	355,92(10) keV			290(20) нс	IT	²⁴⁵Cm	1/2+
²⁴⁶Cm	96	150	246,0672220(16)	4706(40) г	α (99,97%)	²⁴²Pu	0+
²⁴⁶Cm	96	150	246,0672220(16)	4706(40) г	SF (0,02615%)	(various	0+
^246mCm	1179,66(13) keV			1,12(24) с	IT	²⁴⁶Cm	8−
²⁴⁷Cm	96	151	247,0703527(41)	1,56(5)×10⁷ г	α	²⁴³Pu	9/2−
^247m1Cm	227,38(19) keV			26,3(3) μс	IT	²⁴⁷Cm	5/2+
^247m2Cm	404,90(3) keV			100,6(6) нс	IT	²⁴⁷Cm	1/2+
²⁴⁸Cm	96	152	248,0723491(25)	3,48(6)×10⁵ г	α (91,61%)^{[б 9]}	²⁴⁴Pu	0+
²⁴⁸Cm	96	152	248,0723491(25)	3,48(6)×10⁵ г	SF (8,39%)	(various)	0+
^248mCm	1458,1(10) keV			146(18) μс	IT	²⁴⁸Cm	8−#
²⁴⁹Cm	96	153	249,0759540(25)	64,15(3) мин	β⁻	²⁴⁹Bk	1/2+
^249mCm	48,76(4) keV			23 μс	α	²⁴⁵Pu	7/2+
²⁵⁰Cm	96	154	250,078358(11)	8300# г	SF (74%)^{[б 10]}	(разни)	0+
					α (?%)	²⁴⁶Pu
					β⁻ (?%)	²⁵⁰Bk
²⁵¹Cm	96	155	251,082285(24)	16,8(2) мин	β⁻	²⁵¹Bk	(3/2+)
прегледај

↑ ^mCm – Возбуден јадрен изомер.
↑ ( ) – Неизвесноста (1σ) е дадена во концизен облик во загради по соодветните последни цифри.
↑ # – Атомска маса означена со #: вредноста и неизвесноста не се само изведени само од опитни податоци, туку барем делумно од трендови од масената површина (TMS).
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 # – Вредностите означени со # не се само изведени од опитни податоци, туку барем делумно и од трендови во соседните нуклиди (TNN).
↑ Облици на распад:

CD: Гроздест распад

EC: Електронски зафат

SF: Спонтан распад
↑ ( ) спинова вредност – Означува спин со слаби зададени аргументи.
↑ Теоретски способен за β⁺β⁺ распад до ²⁴²Pu
↑ Познато е дека најтешкиот изотоп подлежи на гроздест распад
↑ Теоретски способен за β⁻β⁻ распад до ²⁴⁸Cf
↑ Познато е дека изотопот со најнизок атомски број подлежи на спонтано цепење како главен распаден начин

Актиниди спроти фисиони производи

Актиниди и фисиони производи според полураспадот п р у
Актиниди^[5] од распадна низа				Полураспад еднаш (a)	Фисиони производи на ²³⁵U со добивка^[6]
4n	4n + 1	4n + 2	4n + 3	Полураспад еднаш (a)	4,5–7%	0,04–1,25%	<0,001%
²²⁸Ra^№				4–6 a		¹⁵⁵Eu^þ
²⁴⁸Bk^[7]				> 9 a
²⁴⁴Cm^ƒ	²⁴¹Pu^ƒ	²⁵⁰Cf	²²⁷Ac^№	10–29 a	⁹⁰Sr	⁸⁵Kr	^113mCd^þ
²³²U^ƒ		²³⁸Pu^ƒ	²⁴³Cm^ƒ	29–97 a	¹³⁷Cs	¹⁵¹Sm^þ	^121mSn
	²⁴⁹Cf^ƒ	^242mAm^ƒ		141–351 a	Нема фисиони производи со полураспад во опсегот од 100 a–210 ka ...
	²⁴¹Am^ƒ		²⁵¹Cf^ƒ^[8]	430–900 a
		²²⁶Ra^№	²⁴⁷Bk	1,3–1,6 ka
²⁴⁰Pu	²²⁹Th	²⁴⁶Cm^ƒ	²⁴³Am^ƒ	4,7–7,4 ka
	²⁴⁵Cm^ƒ	²⁵⁰Cm		8,3–8,5 ka
			²³⁹Pu^ƒ	24,1 ka
		²³⁰Th^№	²³¹Pa^№	32–76 ka
²³⁶Np^ƒ	²³³U^ƒ	²³⁴U^№		150–250 ka	⁹⁹Tc^₡	¹²⁶Sn
²⁴⁸Cm		²⁴²Pu		327–375 ka		⁷⁹Se^₡
				1,33 Ma	¹³⁵Cs^₡
	²³⁷Np^ƒ			1,61–6,5 Ma	⁹³Zr	¹⁰⁷Pd
²³⁶U			²⁴⁷Cm^ƒ	15–24 Ma		¹²⁹I^₡
²⁴⁴Pu				80 Ma	... ниту преку 15,7 Ma^[9]
²³²Th^№		²³⁸U^№	²³⁵U^ƒ№	0,7–14,1 Ga	... ниту преку 15,7 Ma^[9]
₡, има напречен пресек на топлотно неутронско фаќање во опсег од 8–50 барна ƒ, цеплив материјал №, првично природно радиоактивни материјали (NORM) þ, затрување на реактор (напречен пресек на топлотно неутронско фаќање поголемо од 3к барна)

Наводи

↑ Côté, Benoit; Eichler, Marius; Yagüe López, Andrés; Vassh, Nicole; Mumpower, Matthew R.; Világos, Blanka; Soós, Benjámin; Arcones, Almudena; Sprouse, Trevor M. (26 February 2021). „¹²⁹I and ²⁴⁷Cm in meteorites constrain the last astrophysical source of solar r-process elements“. Science. 371 (6532): 945–948. arXiv:2006.04833. Bibcode:2021Sci...371..945C. doi:10.1126/science.aba1111. PMID 33632846 Проверете ја вредноста |pmid= (help).
↑ Davis, A.M.; McKeegan, K.D. (2014). „Short-Lived Radionuclides and Early Solar System Chronology“. Treatise on Geochemistry: 383. doi:10.1016/B978-0-08-095975-7.00113-3. ISBN 9780080983004.
↑ Half-life, decay mode, nuclear spin, and isotopic composition is sourced in:
Kondev, F. G.; Wang, M.; Huang, W. J.; Naimi, S.; Audi, G. (2021). „The NUBASE2020 evaluation of nuclear properties“ (PDF). Chinese Physics C. 45 (3): 030001. doi:10.1088/1674-1137/abddae.
↑ Wang, Meng; Huang, W.J.; Kondev, F.G.; Audi, G.; Naimi, S. (2021). „The AME 2020 atomic mass evaluation (II). Tables, graphs and references*“. Chinese Physics C. 45 (3): 030003. doi:10.1088/1674-1137/abddaf.
↑ Плус радиум (елемент 88). Иако всушност е подактинид, тој веднаш му претходи на актиниумот (89) и следи јазот на нестабилност од три елементи по полониум (84) каде што ниту еден изотоп нема полураспад од најмалку четири години (најдолговечниот изотоп во јазот е радон-222 со полураспад од четири дена). Најдолговечниот изотоп на радиум, со 1.600 години, заслужува елементот да биде вклучен овде.
↑ Конкретно од термална неутронска фисија на ураниум-235, на пр. во типичен нуклеарен реактор.
↑ Milsted, J.; Friedman, A. M.; Stevens, C. M. (1965). „The alpha half-life of berkelium-247; a new long-lived isomer of berkelium-248“. Nuclear Physics. 71 (2): 299. Bibcode:1965NucPh..71..299M. doi:10.1016/0029-5582(65)90719-4.
„Изотопските анализи откриле низа со маса 248 во постојано изобилство во три примероци анализирани во период од околу 10 месеци. Ова му се припишало на изомер од Bk²⁴⁸ со полураспад поголем од 9 [години]. Не е откриен раст на Cf²⁴⁸, а долната граница за β⁻ полураспадот може да се постави на околу 10⁴ [години]. Не е откриена алфа активност што му се припишува на новиот изомер; алфа полураспадот е веројатно поголем од 300 [години]“
↑ Ова е најтешкиот изотоп со полураспад од најмалку четири години пред "морето на нестабилност".
↑ Со исклучок на оние „класично стабилни“ изотопи со полураспад значително поголем од ²³²Th; на пр., додека ^113mCd има полураспад од само четиринаесет години, ¹¹³Cd е осум квадрилиони години.

Isotope masses from:
- Audi, Georges; Bersillon, Olivier; Blachot, Jean; Wapstra, Aaldert Hendrik (2003), „The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties“, Nuclear Physics A, 729: 3–128, Bibcode:2003NuPhA.729....3A, doi:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001
Half-life, spin, and isomer data selected from the following sources.
- Audi, Georges; Bersillon, Olivier; Blachot, Jean; Wapstra, Aaldert Hendrik (2003), „The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties“, Nuclear Physics A, 729: 3–128, Bibcode:2003NuPhA.729....3A, doi:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001
- National Nuclear Data Center. „NuDat 2.x database“. Brookhaven National Laboratory.
- Holden, Norman E. (2004). „11. Table of the Isotopes“. Во Lide, David R. (уред.). CRC Handbook of Chemistry and Physics (85th. изд.). Boca Raton, Florida: CRC Press. ISBN 978-0-8493-0485-9.

[4] Cm – Возбуден јадрен изомер.

[6] ( ) – Неизвесноста (1σ) е дадена во концизен облик во загради по соодветните последни цифри.

[TMS-7] # – Атомска маса означена со #: вредноста и неизвесноста не се само изведени само од опитни податоци, туку барем делумно од трендови од масената површина (TMS).

[TNN-8] 4,0 ^4,1 ^4,2 # – Вредностите означени со # не се само изведени од опитни податоци, туку барем делумно и од трендови во соседните нуклиди (TNN).

[9] Облици на распад:

CD: Гроздест распад

EC: Електронски зафат

SF: Спонтан распад

[10] ( ) спинова вредност – Означува спин со слаби зададени аргументи.

[11] Теоретски способен за β⁺β⁺ распад до ²⁴²Pu

[12] Познато е дека најтешкиот изотоп подлежи на гроздест распад

[13] Теоретски способен за β⁻β⁻ распад до ²⁴⁸Cf

[14] Познато е дека изотопот со најнизок атомски број подлежи на спонтано цепење како главен распаден начин

[Cm-Côté-1] Côté, Benoit; Eichler, Marius; Yagüe López, Andrés; Vassh, Nicole; Mumpower, Matthew R.; Világos, Blanka; Soós, Benjámin; Arcones, Almudena; Sprouse, Trevor M. (26 February 2021). „¹²⁹I and ²⁴⁷Cm in meteorites constrain the last astrophysical source of solar r-process elements“. Science. 371 (6532): 945–948. arXiv:2006.04833. Bibcode:2021Sci...371..945C. doi:10.1126/science.aba1111. PMID 33632846 Проверете ја вредноста |pmid= (help).

[Cm-Davis-2] Davis, A.M.; McKeegan, K.D. (2014). „Short-Lived Radionuclides and Early Solar System Chronology“. Treatise on Geochemistry: 383. doi:10.1016/B978-0-08-095975-7.00113-3. ISBN 9780080983004.

[3] Half-life, decay mode, nuclear spin, and isotopic composition is sourced in:
Kondev, F. G.; Wang, M.; Huang, W. J.; Naimi, S.; Audi, G. (2021). „The NUBASE2020 evaluation of nuclear properties“ (PDF). Chinese Physics C. 45 (3): 030001. doi:10.1088/1674-1137/abddae.

[5] Wang, Meng; Huang, W.J.; Kondev, F.G.; Audi, G.; Naimi, S. (2021). „The AME 2020 atomic mass evaluation (II). Tables, graphs and references*“. Chinese Physics C. 45 (3): 030003. doi:10.1088/1674-1137/abddaf.

[15] Плус радиум (елемент 88). Иако всушност е подактинид, тој веднаш му претходи на актиниумот (89) и следи јазот на нестабилност од три елементи по полониум (84) каде што ниту еден изотоп нема полураспад од најмалку четири години (најдолговечниот изотоп во јазот е радон-222 со полураспад од четири дена). Најдолговечниот изотоп на радиум, со 1.600 години, заслужува елементот да биде вклучен овде.

[16] Конкретно од термална неутронска фисија на ураниум-235, на пр. во типичен нуклеарен реактор.

[17] Milsted, J.; Friedman, A. M.; Stevens, C. M. (1965). „The alpha half-life of berkelium-247; a new long-lived isomer of berkelium-248“. Nuclear Physics. 71 (2): 299. Bibcode:1965NucPh..71..299M. doi:10.1016/0029-5582(65)90719-4.
„Изотопските анализи откриле низа со маса 248 во постојано изобилство во три примероци анализирани во период од околу 10 месеци. Ова му се припишало на изомер од Bk²⁴⁸ со полураспад поголем од 9 [години]. Не е откриен раст на Cf²⁴⁸, а долната граница за β⁻ полураспадот може да се постави на околу 10⁴ [години]. Не е откриена алфа активност што му се припишува на новиот изомер; алфа полураспадот е веројатно поголем од 300 [години]“

[18] Ова е најтешкиот изотоп со полураспад од најмалку четири години пред "морето на нестабилност".

[19] Со исклучок на оние „класично стабилни“ изотопи со полураспад значително поголем од ²³²Th; на пр., додека ^113mCd има полураспад од само четиринаесет години, ¹¹³Cd е осум квадрилиони години.

[1]

[2]

[3]

[б 1]

[4]

[б 2]

[б 3]

[б 4]

[б 5]

[б 6]

[б 7]

[б 8]

[б 9]

[б 10]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

п р у Изотопи на хемиските елементи
1 H																	2 He
3 Li	4 Be											5 B	6 C	7 N	8 O	9 F	10 Ne
11 Na	12 Mg											13 Al	14 Si	15 P	16 S	17 Cl	18 Ar
19 K	20 Ca	21 Sc	22 Ti	23 V	24 Cr	25 Mn	26 Fe	27 Co	28 Ni	29 Cu	30 Zn	31 Ga	32 Ge	33 As	34 Se	35 Br	36 Kr
37 Rb	38 Sr	39 Y	40 Zr	41 Nb	42 Mo	43 Tc	44 Ru	45 Rh	46 Pd	47 Ag	48 Cd	49 In	50 Sn	51 Sb	52 Te	53 I	54 Xe
55 Cs	56 Ba		72 Hf	73 Ta	74 W	75 Re	76 Os	77 Ir	78 Pt	79 Au	80 Hg	81 Tl	82 Pb	83 Bi	84 Po	85 At	86 Rn
87 Fr	88 Ra		104 Rf	105 Db	106 Sg	107 Bh	108 Hs	109 Mt	110 Ds	111 Rg	112 Cn	113 Nh	114 Fl	115 Mc	116 Lv	117 Ts	118 Og

		57 La	58 Ce	59 Pr	60 Nd	61 Pm	62 Sm	63 Eu	64 Gd	65 Tb	66 Dy	67 Ho	68 Er	69 Tm	70 Yb	71 Lu
		89 Ac	90 Th	91 Pa	92 U	93 Np	94 Pu	95 Am	96 Cm	97 Bk	98 Cf	99 Es	100 Fm	101 Md	102 No	103 Lr
Таблица на нуклиди