Изотопи на гадолиниумот

Гадолиниум (₆₄Gd)
Општи својства
Име и симбол	гадолиниум (Gd)
Изглед	сребрено-бела
Гадолиниумот во периодниот систем
	европиум ← гадолиниум → тербиум
Атомски број	64
Стандардна атомска тежина (±) (Ar)	157,25(3)
Категорија	лантаноид
Група и блок	група б.б., f-блок
Периода	VI периода
Електронска конфигурација	[Xe] 4f7 5d1 6s2
по обвивка	2, 8, 18, 25, 9, 2
Физички својства
Фаза	цврста
Точка на топење	1.585 K (1.312 °C)
Точка на вриење	3.273 K (3.000 °C)
Густина близу с.т.	7,90 г/см3
кога е течен, при т.т.	7,4 г/см3
Топлина на топење	10,05 kJ/mol
Топлина на испарување	301,3 kJ/mol
Моларен топлински капацитет	37,03 J/(mol·K)
Атомски својства
Оксидациони степени	1, 2, 3 (благ базичен оксид)
Електронегативност	Полингова скала: 1,20
Енергии на јонизација	I: 593,4 kJ/mol ; II: 1.170 kJ/mol ; II: 1.990 kJ/mol
Атомски полупречник	емпириски: 180 пм
Ковалентен полупречник	196±6 пм
	Спектрални линии на гадолиниум
Разни податоци
Кристална структура	шестаголна збиена (шаз)
Брзина на звукот тенка прачка	2.680 м/с (при 20 °C)
Топлинско ширење	α poly: 9,4 µм/(m·K) (на 100 °C)
Топлинска спроводливост	10,6 W/(m·K)
Електрична отпорност	α, поли: 1,310 µΩ·m
Магнетно подредување	феромагнетно-парамагнетен премин на 293,4 K
Модул на растегливост	α облик: 54,8 GPa
Модул на смолкнување	α облик: 21,8 GPa
Модул на збивливост	α облик: 37,9 GPa
Поасонов сооднос	α облик: 0,259
Викерсова тврдост	510–950 MPa
CAS-број	7440-54-2
Историја
Наречен по	Според минералот гадолинит (кој е пак именуван според Јохан Гадолин)
Откриен	Жан Шарл Галисар де Марињак (1880)
Првпат издвоен	Лекок де Буабодран (1886)
Најстабилни изотопи
	Главна статија: Изотопи на гадолиниумот
	Режимите на распад во загради се предвидени, но сè уште не се забележани
	преглед; разговор; уреди; \| наводи \| Википодатоци

Природниот гадолиниум (₆₄Gd) е составен од 6 стабилни изотопи, ¹⁵⁴Gd, ¹⁵⁵Gd, ¹⁵⁶Gd, ¹⁵⁷Gd, ¹⁵⁸Gd и ¹⁶⁰Gd, и 1 радиоизотоп, ¹⁵²Gd, со најмногу ¹⁵⁸⁴Gd во застапеност. Предвидениот двоен бета-распад од ¹⁶⁰Gd никогаш не бил забележан; експериментално е поставена само долната граница на неговиот полураспад од повеќе од 1,3×10²¹ година. ^[2]

Карактеризирани се 33 радиоизотопи, при што најстабилен е алфа-распадот на ¹⁵²Gd (природно настанати) со полураспад од 1,08×10 ¹⁴години и ¹⁵⁰Gd со полураспад од 1,79×10 ⁶години. Сите преостанати радиоактивни изотопи имаат полураспад помал од 100 години, повеќето од нив имаат полураспад помал од 24,6 секунди. Изотопите на гадолиниум имаат 10 метастабилни изомери, со најстабилни ^143mGd (t_1/2 = 110 секунди), ^145mGd (t_1/2 = 85 секунди) и ^141mGd (t_1/2 = 24,5 секунди).

Примарниот режим на распаѓање при атомски тежини пониски од најзастапениот стабилен изотоп, ¹⁵⁸Gd, претставува електронски зафат, а примарниот режим при повисоки атомски тежини е бета-распад. Примарните распадни производи за изотопи полесни од ¹⁵⁸Gd се изотопи на европиумот и примарни производи од потешки изотопи се изотопи на тербиумот.

Список на изотопи

Нуклид^[3] ^{[б 1]}	Z	N	Изотопна маса (Da)^[4] ^{[б 2]}^{[б 3]}	Полураспад ^{[б 4]}^{[б 5]}	Распаден облик ^{[б 6]}	Изведен изотоп ^{[б 7]}^{[б 8]}	Спин и парност ^{[б 9]}^{[б 5]}	Природна застапеност (моларен удел)
Нуклид^[3] ^{[б 1]}	Енергија на возбуда^{[б 5]}			Полураспад ^{[б 4]}^{[б 5]}	Распаден облик ^{[б 6]}	Изведен изотоп ^{[б 7]}^{[б 8]}	Спин и парност ^{[б 9]}^{[б 5]}	Нормален сразмер	Варијантен опсег
¹³⁵Gd	64	71	134.95250(43)#	1.1(2) s	β⁺ (98%)	¹³⁵Eu	(5/2+)
¹³⁵Gd	64	71	134.95250(43)#	1.1(2) s	β⁺, п (98%)	¹³⁴Sm	(5/2+)
¹³⁶Gd	64	72	135.94730(32)#	1# s [>200 ns]	β⁺?	¹³⁶Eu	0+
¹³⁶Gd	64	72	135.94730(32)#	1# s [>200 ns]	β⁺, p?	¹³⁵Sm	0+
¹³⁷Gd	64	73	136.94502(32)#	2.2(2) s	β⁺	¹³⁷Eu	(7/2)+#
¹³⁷Gd	64	73	136.94502(32)#	2.2(2) s	β⁺, п?	¹³⁶Sm	(7/2)+#
¹³⁸Gd	64	74	137.94025(22)#	4.7(9) s	β⁺	¹³⁸Eu	0+
^138mGd	2232.6(11) keV			6.2(0.2) μs	ИП	¹³⁸Gd	(8−)
¹³⁹Gd	64	75	138.93813(21)#	5.7(3) s	β⁺	¹³⁹Eu	9/2−#
¹³⁹Gd	64	75	138.93813(21)#	5.7(3) s	β⁺, p?	¹³⁸Sm	9/2−#
^139mGd^{[n 1]}	250(150)# keV			4.8(9) s	β⁺	¹³⁹Eu	1/2+#
^139mGd^{[n 1]}	250(150)# keV			4.8(9) s	β⁺, p?	¹³⁸Sm	1/2+#
¹⁴⁰Gd	64	76	139.933674(30)	15.8(4) s	β⁺ (67(8)%)	¹⁴⁰Eu	0+
¹⁴⁰Gd	64	76	139.933674(30)	15.8(4) s	ЕЗ (33(8)%)	¹⁴⁰Eu	0+
¹⁴¹Gd	64	77	140.932126(21)	14(4) s	β⁺ (99.97%)	¹⁴¹Eu	(1/2+)
¹⁴¹Gd	64	77	140.932126(21)	14(4) s	β⁺, p (0.03%)	¹⁴⁰Sm	(1/2+)
^141mGd	377.76(9) keV			24.5(5) s	β⁺ (89%)	¹⁴¹Eu	(11/2−)
^141mGd	377.76(9) keV			24.5(5) s	ИП (11%)	¹⁴¹Gd	(11/2−)
¹⁴²Gd	64	78	141.928116(30)	70.2(6) s	ЕЗ (52(5)%)	¹⁴²Eu	0+
¹⁴²Gd	64	78	141.928116(30)	70.2(6) s	β⁺ (48(5)%)	¹⁴²Eu	0+
¹⁴³Gd	64	79	142.92675(22)	39(2) s	β⁺	¹⁴³Eu	1/2+
					β⁺, p?	¹⁴²Sm
					β⁺, α?	¹³⁹Pm
^143mGd	152.6(5) keV			110.0(14) s	β⁺	¹⁴³Eu	11/2−
					β⁺, p?	¹⁴²Sm
					β⁺, α?	¹³⁹Pm
¹⁴⁴Gd	64	80	143.922963(30)	4.47(6) min	β⁺	¹⁴⁴Eu	0+
^144mGd	3433.1(5) keV			145(30) ns	ИП	¹⁴⁴Gd	(10+)
¹⁴⁵Gd	64	81	144.921710(21)	23.0(4) min	β⁺	¹⁴⁵Eu	1/2+
^145mGd	749.1(2) keV			85(3) s	ИП (94.3%)	¹⁴⁵Gd	11/2−
^145mGd	749.1(2) keV			85(3) s	β⁺ (5.7%)	¹⁴⁵Eu	11/2−
¹⁴⁶Gd	64	82	145.9183185(44)	48.27(10) d	EC	¹⁴⁶Eu	0+
¹⁴⁷Gd	64	83	146.9191010(20)	38.06(12) h	β⁺	¹⁴⁷Eu	7/2−
^147mGd	8587.8(5) keV			510(20) ns	ИП	¹⁴⁷Gd	49/2+
¹⁴⁸Gd	64	84	147.9181214(16)	86.9(39) y	α^{[n 2]}	¹⁴⁴Sm	0+
¹⁴⁹Gd	64	85	148.9193477(36)	9.28(10) d	β⁺	¹⁴⁹Eu	7/2−
¹⁴⁹Gd	64	85	148.9193477(36)	9.28(10) d	α (4.3×10⁻⁴%)	¹⁴⁵Sm	7/2−
¹⁵⁰Gd	64	86	149.9186639(65)	1.79(8)×10⁶ y	α^{[n 3]}	¹⁴⁶Sm	0+
¹⁵¹Gd	64	87	150.9203549(32)	123.9(10) d	EC	¹⁵¹Eu	7/2−
¹⁵¹Gd	64	87	150.9203549(32)	123.9(10) d	α (1.1×10⁻⁶%)	¹⁴⁷Sm	7/2−
¹⁵²Gd^{[n 4]}	64	88	151.9197984(11)	1.08(8)×10¹⁴ y	α^{[n 5]}	¹⁴⁸Sm	0+	0.0020(1)
¹⁵³Gd	64	89	152.9217569(11)	240.6(7) d	EC	¹⁵³Eu	3/2−
^153m1Gd	95.1737(8) keV			3.5(4) μs	ИП	¹⁵³Gd	9/2+
^153m2Gd	171.188(4) keV			76.0(14) μs	ИП	¹⁵³Gd	(11/2−)
¹⁵⁴Gd	64	90	153.9208730(11)	Набљудувачки стабилен^{[n 6]}			0+	0.0218(2)
¹⁵⁵Gd^{[n 7]}	64	91	154.9226294(11)	Набљудувачки стабилен^{[n 8]}			3/2−	0.1480(9)
^155mGd	121.10(19) keV			31.97(27) ms	ИП	¹⁵⁵Gd	11/2−
¹⁵⁶Gd^{[n 7]}	64	92	155.9221301(11)	Стабилен			0+	0.2047(3)
^156mGd	2137.60(5) keV			1.3(1) μs	ИП	¹⁵⁶Gd	7-
¹⁵⁷Gd^{[n 7]}	64	93	156.9239674(10)	Стабилен			3/2−	0.1565(4)
^157m1Gd	63.916(5) keV			460(40) ns	ИП	¹⁵⁷Gd	5/2+
^157m2Gd	426.539(23) keV			18.5(23) μs	ИП	¹⁵⁷Gd	11/2−
¹⁵⁸Gd^{[n 7]}	64	94	157.9241112(10)	Стабилен			0+	0.2484(8)
¹⁵⁹Gd^{[n 7]}	64	95	158.9263958(11)	18.479(4) h	β⁻	¹⁵⁹Tb	3/2−
¹⁶⁰Gd^{[n 7]}	64	96	159.9270612(12)	Набљудувачки стабилен^{[n 9]}			0+	0.2186(3)
¹⁶¹Gd	64	97	160.9296763(16)	3.646(3) min	β⁻	¹⁶¹Tb	5/2−
¹⁶²Gd	64	98	161.9309918(43)	8.4(2) min	β⁻	¹⁶²Tb	0+
¹⁶³Gd	64	99	162.93409664(86)	68(3) s	β⁻	¹⁶³Tb	7/2+
^163mGd	138.22(20) keV			23.5(10) s	ИП?	¹⁶³Gd	1/2−
^163mGd	138.22(20) keV			23.5(10) s	β⁻	¹⁶³Tb	1/2−
¹⁶⁴Gd	64	100	163.9359162(11)	45(3) s	β⁻	¹⁶⁴Tb	0+
^164mGd	1095.8(4) keV			589(18) ns	ИП	¹⁶⁴Gd	(4−)
¹⁶⁵Gd	64	101	164.9393171(14)	11.6(10) s	β⁻	¹⁶⁵Tb	1/2−#
¹⁶⁶Gd	64	102	165.9416304(17)	5.1(8) s	β⁻	¹⁶⁶Tb	0+
^166mGd	1601.5(11) keV			950(60) ns	ИП	¹⁶⁶Gd	(6−)
¹⁶⁷Gd	64	103	166.9454900(56)	4.2(3) s	β⁻	¹⁶⁷Tb	5/2−#
¹⁶⁸Gd	64	104	167.94831(32)#	3.03(16) s	β⁻	¹⁶⁸Tb	0+
¹⁶⁹Gd	64	105	168.95288(43)#	750(210) ms	β⁻	¹⁶⁹Tb	7/2−#
¹⁶⁹Gd	64	105	168.95288(43)#	750(210) ms	β⁻, n? (<0.7%)^[5]	¹⁶⁸Tb	7/2−#
¹⁷⁰Gd	64	106	169.95615(54)#	675+94 75 ms^[5]	β⁻	¹⁷⁰Tb	0+
¹⁷⁰Gd	64	106	169.95615(54)#	675+94 75 ms^[5]	β⁻, n? (<3%)^[5]	¹⁶⁹Tb	0+
¹⁷¹Gd	64	107	170.96113(54)#	392+145 136 ms^[5]	β⁻	¹⁷¹Tb	9/2+#
¹⁷¹Gd	64	107	170.96113(54)#	392+145 136 ms^[5]	β⁻, n? (<10%)^[5]	¹⁷⁰Tb	9/2+#
¹⁷²Gd	64	108	171.96461(32)#	163+113 99 ms^[5]	β⁻	¹⁷²Tb	0+#
¹⁷²Gd	64	108	171.96461(32)#	163+113 99 ms^[5]	β⁻, n? (<50%)^[5]	¹⁷¹Tb	0+#
прегледај

↑ ^mGd – Возбуден јадрен изомер.
↑ ( ) – Неизвесноста (1σ) е дадена во концизен облик во загради по соодветните последни цифри.
↑ # – Атомска маса означена со #: вредноста и неизвесноста не се само изведени само од опитни податоци, туку барем делумно од трендови од масената површина (TMS).
↑ Задебелен полураспад – речиси стабилен, период на полураспад подолг од староста на вселената.
1 2 3 # – Вредностите означени со # не се само изведени од опитни податоци, туку барем делумно и од трендови во соседните нуклиди (TNN).
↑ Облици на распад:

EC: Електронски зафат

IT: Јадрен преод
↑ Задебелен закосен симбол како изведен – Изведениот производ е речиси производ.
↑ Задебелен симбол како изведен – Изведениот производ е стабилен.
↑ ( ) спинова вредност – Означува спин со слаби зададени аргументи.

Гадолиниум-148

Со полураспад од 86,9 ± 3,9 само преку алфа распаѓање, гадолиниум-148 би бил идеален за радиоизотопски термоелектрични генератори (РТГ). Сепак, гадолиниум-148 не може економски да се синтетизира во доволни количини за напојување на РТГ. ^[6]

Гадолиниум-153

Гадолиниум-153 има полураспад од 240,4 ± 10 и емитува гама зрачење со силни врвови на 41 keV и 102 keV. Се употребува како извор на гама зраци за рендгенска апсорптиометрија и флуоресценција, за мерачи на густина на коските за скрининг на остеопороза и за радиометриско профилирање во преносливиот систем за рендгенска слика Lixiscope, исто така познат како Lixi Profiler. Во јадрената медицина, тој служи за калибрирање на опремата потребна како системи за компјутерска томографија со емисија со еден фотон (SPECT) за да се направат рендгенски зраци. Тоа осигурува дека машините работат правилно за да создадат слики од распространетоста на радиоизотопи во пациентот. Овој изотоп се произведува во јадрен реактор од европиум или збогатен гадолиниум. ^[7] Исто така, може да открие губење на калциум во коските на колкот и грбот, што овозможува можност за дијагностицирање на остеопороза. ^[8]

Белешки

↑ Редоследот на основната состојба и изомерот е непознат.
↑ Теоретизирано е исто така да се подложи на β⁺β⁺ распад на ¹⁴⁸Sm
↑ Теоретизирано е исто така да се подложи на β⁺β⁺ распад на ¹⁵⁰Sm
↑ Првобитен радионуклид
↑ Теоретизирано е исто така да се подложи на β⁺β⁺ распад на ¹⁵²Sm
↑ Се верува дека подлежи на α распад на ¹⁵⁰Sm
1 2 3 4 5 6 Производи на цепење
↑ Се верува дека подлежи на α распад на ¹⁵¹Sm
↑ Се верува дека подлежи на β⁻β⁻ распад на ¹⁶⁰Dy со полураспад од 3.1×10¹⁹ години

Наводи

↑ Standard Atomic Weights 2013. Commission on Isotopic Abundances and Atomic Weights
↑ F. A. Danevich; и др. (2001). „Quest for double beta decay of ¹⁶⁰Gd and Ce isotopes“. Nuclear Physics A. 694 (1–2): 375–391. arXiv:nucl-ex/0011020. Bibcode:2001NuPhA.694..375D. doi:10.1016/S0375-9474(01)00983-6.
↑ Half-life, decay mode, nuclear spin, and isotopic composition is sourced in:
Kondev, F. G.; Wang, M.; Huang, W. J.; Naimi, S.; Audi, G. (2021). „The NUBASE2020 evaluation of nuclear properties“ (PDF). Chinese Physics C. 45 (3): 030001. doi:10.1088/1674-1137/abddae.
↑ Wang, Meng; Huang, W.J.; Kondev, F.G.; Audi, G.; Naimi, S. (2021). „The AME 2020 atomic mass evaluation (II). Tables, graphs and references*“. Chinese Physics C. 45 (3): 030003. doi:10.1088/1674-1137/abddaf.
1 2 3 4 5 6 7 Kiss, G. G.; Vitéz-Sveiczer, A.; Saito, Y.; и др. (2022). „Measuring the β-decay properties of neutron-rich exotic Pm, Sm, Eu, and Gd isotopes to constrain the nucleosynthesis yields in the rare-earth region“. The Astrophysical Journal. 936 (107): 107. Bibcode:2022ApJ...936..107K. doi:10.3847/1538-4357/ac80fc. hdl:2117/375253.
↑ Council, National Research; Sciences, Division on Engineering Physical; Board, Aeronautics Space Engineering; Board, Space Studies; Committee, Radioisotope Power Systems (2009). Radioisotope Power Systems: An Imperative for Maintaining U.S. Leadership in Space Exploration. CiteSeerX 10.1.1.367.4042. doi:10.17226/12653. ISBN 978-0-309-13857-4.
↑ „PNNL: Isotope Sciences Program – Gadolinium-153“. pnl.gov. Архивирано од изворникот на 2009-05-27.
↑ „Gadolinium“. BCIT Chemistry Resource Center. British Columbia Institute of Technology. Архивирано од изворникот на 23 August 2011. Посетено на 30 March 2011.

[4] Gd – Возбуден јадрен изомер.

[6] ( ) – Неизвесноста (1σ) е дадена во концизен облик во загради по соодветните последни цифри.

[TMS-7] # – Атомска маса означена со #: вредноста и неизвесноста не се само изведени само од опитни податоци, туку барем делумно од трендови од масената површина (TMS).

[8] Задебелен полураспад – речиси стабилен, период на полураспад подолг од староста на вселената.

[TNN-9] 1 2 3 # – Вредностите означени со # не се само изведени од опитни податоци, туку барем делумно и од трендови во соседните нуклиди (TNN).

[10] Облици на распад:

EC: Електронски зафат

IT: Јадрен преод

[11] Задебелен закосен симбол како изведен – Изведениот производ е речиси производ.

[12] Задебелен симбол како изведен – Изведениот производ е стабилен.

[13] ( ) спинова вредност – Означува спин со слаби зададени аргументи.

[order-14] Редоследот на основната состојба и изомерот е непознат.

[15] Теоретизирано е исто така да се подложи на β⁺β⁺ распад на ¹⁴⁸Sm

[16] Теоретизирано е исто така да се подложи на β⁺β⁺ распад на ¹⁵⁰Sm

[17] Првобитен радионуклид

[18] Теоретизирано е исто така да се подложи на β⁺β⁺ распад на ¹⁵²Sm

[19] Се верува дека подлежи на α распад на ¹⁵⁰Sm

[FP-20] 1 2 3 4 5 6 Производи на цепење

[21] Се верува дека подлежи на α распад на ¹⁵¹Sm

[22] Се верува дека подлежи на β⁻β⁻ распад на ¹⁶⁰Dy со полураспад од 3.1×10¹⁹ години

[IUPAC-1] Standard Atomic Weights 2013. Commission on Isotopic Abundances and Atomic Weights

[DBD-2] F. A. Danevich; и др. (2001). „Quest for double beta decay of ¹⁶⁰Gd and Ce isotopes“. Nuclear Physics A. 694 (1–2): 375–391. arXiv:nucl-ex/0011020. Bibcode:2001NuPhA.694..375D. doi:10.1016/S0375-9474(01)00983-6.

[3] Half-life, decay mode, nuclear spin, and isotopic composition is sourced in:
Kondev, F. G.; Wang, M.; Huang, W. J.; Naimi, S.; Audi, G. (2021). „The NUBASE2020 evaluation of nuclear properties“ (PDF). Chinese Physics C. 45 (3): 030001. doi:10.1088/1674-1137/abddae.

[5] Wang, Meng; Huang, W.J.; Kondev, F.G.; Audi, G.; Naimi, S. (2021). „The AME 2020 atomic mass evaluation (II). Tables, graphs and references*“. Chinese Physics C. 45 (3): 030003. doi:10.1088/1674-1137/abddaf.

[Ln922-23] 1 2 3 4 5 6 7 Kiss, G. G.; Vitéz-Sveiczer, A.; Saito, Y.; и др. (2022). „Measuring the β-decay properties of neutron-rich exotic Pm, Sm, Eu, and Gd isotopes to constrain the nucleosynthesis yields in the rare-earth region“. The Astrophysical Journal. 936 (107): 107. Bibcode:2022ApJ...936..107K. doi:10.3847/1538-4357/ac80fc. hdl:2117/375253.

[24] Council, National Research; Sciences, Division on Engineering Physical; Board, Aeronautics Space Engineering; Board, Space Studies; Committee, Radioisotope Power Systems (2009). Radioisotope Power Systems: An Imperative for Maintaining U.S. Leadership in Space Exploration. CiteSeerX 10.1.1.367.4042. doi:10.17226/12653. ISBN 978-0-309-13857-4.

[25] „PNNL: Isotope Sciences Program – Gadolinium-153“. pnl.gov. Архивирано од изворникот на 2009-05-27.

[26] „Gadolinium“. BCIT Chemistry Resource Center. British Columbia Institute of Technology. Архивирано од изворникот на 23 August 2011. Посетено на 30 March 2011.

[1]

[2]

[3]

[б 1]

[4]

[б 2]

[б 3]

[б 4]

[б 5]

[б 6]

[б 7]

[б 8]

[б 9]

[n 1]

[n 2]

[n 3]

[n 4]

[n 5]

[n 6]

[n 7]

[n 8]

[n 9]

[5]

[6]

[7]

[8]

п р у Изотопи на хемиските елементи
1 H																	2 He
3 Li	4 Be											5 B	6 C	7 N	8 O	9 F	10 Ne
11 Na	12 Mg											13 Al	14 Si	15 P	16 S	17 Cl	18 Ar
19 K	20 Ca	21 Sc	22 Ti	23 V	24 Cr	25 Mn	26 Fe	27 Co	28 Ni	29 Cu	30 Zn	31 Ga	32 Ge	33 As	34 Se	35 Br	36 Kr
37 Rb	38 Sr	39 Y	40 Zr	41 Nb	42 Mo	43 Tc	44 Ru	45 Rh	46 Pd	47 Ag	48 Cd	49 In	50 Sn	51 Sb	52 Te	53 I	54 Xe
55 Cs	56 Ba		72 Hf	73 Ta	74 W	75 Re	76 Os	77 Ir	78 Pt	79 Au	80 Hg	81 Tl	82 Pb	83 Bi	84 Po	85 At	86 Rn
87 Fr	88 Ra		104 Rf	105 Db	106 Sg	107 Bh	108 Hs	109 Mt	110 Ds	111 Rg	112 Cn	113 Nh	114 Fl	115 Mc	116 Lv	117 Ts	118 Og

		57 La	58 Ce	59 Pr	60 Nd	61 Pm	62 Sm	63 Eu	64 Gd	65 Tb	66 Dy	67 Ho	68 Er	69 Tm	70 Yb	71 Lu
		89 Ac	90 Th	91 Pa	92 U	93 Np	94 Pu	95 Am	96 Cm	97 Bk	98 Cf	99 Es	100 Fm	101 Md	102 No	103 Lr
Таблица на нуклиди