Избишта

Од Википедија — слободната енциклопедија
Избишта
Избишта (14).jpg

Селото и патот А3

Избишта во рамките на Македонија
Избишта
Местоположба на Избишта во Македонија
Избишта на интерактивна карта

Координати 41°07′54″N 21°00′14″E / 41.13167° СГШ; 21.00389° ИГД / 41.13167; 21.00389Координати: 41°07′54″N 21°00′14″E / 41.13167° СГШ; 21.00389° ИГД / 41.13167; 21.00389
Регион Горна Преспа
Општина Ресен
Население 128 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 23015
Надм. вис. 1075 м
Избишта на општинската карта
Избишта во Општина Ресен.svg

Атарот на Избишта во рамките на општината
Commons-logo.svg Избишта на Ризницата

Избишта — село во Општина Ресен, во областа Горна Преспа, во околината на градот Ресен.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Патот А3 кој минува низ Избишта.

Избишта — село во областа Преспа, воглавно сместено на западната страна од патот А3 (Охрид-Ресен) кој го поврзува Избишта со Јанковец и Ресен на југ. Од градот Ресен е оддалечено 4,5 километри. Соседни села, и нивниот правец и оддалеченост во воздушна линија од Златари (сметано од средиштата на населените места), се: Крушје (на северозапад; 3,2 км), Лева Река (на север; 3 км), Кривени (на запад; 1,9 км), Јанковец (на југ; 2,5 км) и Болно (на југозапад; 3,7 км).

Историја[уреди | уреди извор]

Селото Избишта во почетокот на XX век

Во XIX век селото било дел од нахијата Преспа на Охридската каза на Отоманското Царство.

На 31 јануари 1903 година, Избишта било опколено од османлиската војска. Тогаш била водена битка со четите на ТМОРО од околните села, при што куќата на Мантовци била запалена и бил направен терор во селото од страна на османлиската војска.

Стопанство[уреди | уреди извор]

Население[уреди | уреди извор]

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948261—    
1953265+1.5%
1961244−7.9%
1971263+7.8%
1981262−0.4%
ГодинаНас.±%
1991212−19.1%
1994198−6.6%
2002176−11.1%
2021128−27.3%

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Избишта живееле 232 жители, сите Македонци.[2] Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Избишта имало 256 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.[3]

Според пописот од 2002 година, селото Избишта брои 176 жители, од кои 174 Македонци и 2 останати.[4]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 128 жители, од кои 121 Македонец, 1 Србин и 6 лица без податоци.[5]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 232 256 261 265 244 263 262 212 198 176 128
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[6]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[7]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[8]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[9]

Родови[уреди | уреди извор]

Избишта е македонско село.

Родови во селото се: Ѓоревци, Јанчевци, Петковци (дојдени од селото Брежани, Дебрца пред многу години, не се знае точниот период на нивната преселба,Фузевци.[10]

Според истражувањата на Бранислав Русиќ во 1949 година, родови во селото се:

  • Староседелци: Ѓоревци (26 к.), Фузевци (17 к.) и Јанчевци (8 к.).[11]
  • Градби во источниот дел на селото

    Градби во источниот дел на селото

  • Градба во северниот дел на селото

    Градба во северниот дел на селото

  • Куќа во северниот дел на селото

    Куќа во северниот дел на селото

  • Куќа во средишниот дел на селото

    Куќа во средишниот дел на селото

  • Плевни во источниот дел на селото

    Плевни во источниот дел на селото

Општествени установи[уреди | уреди извор]

Училиштето.

Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]

Избирачко место[уреди | уреди извор]

Во селото постои избирачкото место бр. 1630 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште.[12]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 139 гласачи.[13]

Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]

Споменикот.
Споменици
  • Споменик на битката водена на 31 јануари 1903 - споменик подигнат 1953 година
Археолошки наоѓалишта[14]
  • Гимбабица — некропола од хеленистичко време;
  • Јамиште— пат од римско време;
  • Кула — населба од хеленистичко време;

Редовни настани[уреди | уреди извор]

Личности[уреди | уреди извор]

Култура и спорт[уреди | уреди извор]

Иселеништво[уреди | уреди извор]

во Аргентина се иселени 15тина семејства до 1949 година.[11]

Галерија[уреди | уреди извор]

  • Улица во средишниот дел на Избишта

    Улица во средишниот дел на Избишта

  • Улица во северниот дел на Избишта

    Улица во северниот дел на Избишта

  • Улица во средишниот дел на Избишта

    Улица во средишниот дел на Избишта

  • Куќи во северниот дел на Избишта

    Куќи во северниот дел на Избишта

  • Улица во западниот дел на Избишта

    Улица во западниот дел на Избишта

  • Улица во западниот дел на Избишта

    Улица во западниот дел на Избишта

  • Куќи во јужниот дел на Избишта

    Куќи во јужниот дел на Избишта

  • Куќи во јужниот дел на Избишта

    Куќи во јужниот дел на Избишта

  • Улица во средишниот дел на Избишта

    Улица во средишниот дел на Избишта

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. ↑ Кѫнчовъ, Василъ. Македония. Етнография и статистика. София, Българското книжовно дружество, 1900. ISBN 954430424X. с. 240.
  3. ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, рр. 168-169.
  4. ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
  5. ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  6. ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  7. ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  8. ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  9. ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  10. ↑ Јовановски, Владо (2005). Населбите во Преспа. Скопје: Ѓурѓа.
  11. ↑ 11,0 11,1 Русиќ, Бранислав. Фонд Русиќ. Архивски Фонд на МАНУ к-2, АЕ 87.
  12. ↑ „Описи на ИМ“. Посетено на 3 ноември 2019.
  13. ↑ „Претседателски избори 2019“. Посетено на 3 ноември 2019.
  14. ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069
  15. ↑ . Јасмина Дамјановска; Ленина Жила; Филип Петровски (2017). Илинденски сведоштва том III, дел II. Скопје: Државен архив на Република Македонија. Отсутно или празно |title= (help)CS1-одржување: others (link)
  16. ↑ . Јасмина Дамјановска, Ленина Жила и Филип Петровски (2017). Илинденски сведоштва. том IV, дел I. Скопје: Државен архив на Република Македонија. Отсутно или празно |title= (help)CS1-одржување: others (link)
  17. ↑ 17,0 17,1 . Јасмина Дамјановска, Ленина Жила и Филип Петровски (2017). Илинденски сведоштва. том IV, дел II. Скопје: Државен архив на Република Македонија. Отсутно или празно |title= (help)CS1-одржување: others (link)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Грб на Општина Ресен
Раселени
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Избишта&oldid=4943916“