Ида Гранквист
Ида Гранквист (12 ноември 1872 – 10 март 1949) била шведска мисионерка. Таа напишала 26 книги поезија и превела стотици текстови на isiZulu додека беше мисионер во Јужна Африка. Таа била критикувана затоа што зборувала од говорница (како маж) додека била во Шведска.
Животот[уреди | уреди извор]
Гранквист е родена во 1872 година во црковната парохија Ракеби. Нејзини родители биле Ајда и Јоханес Гранквист кој бил свештеник. Таа го добила второто место од Шведската академија за нејзиниот циклус песни Гранзус во 1899 година и ја објавила првата од нејзините 26 книги поезија „Дром“ во 1900 година.[1] Таа била посветена на нејзиниот татко и напишала една од нејзините збирки песни во почит во 1907 година. Тие зборуваат за мисијата и по неговата смрт таа била прифатена како мисионерка. Во тоа време, ова било најблиску до тоа да бидат свештеници бидејќи не им било дозволено да проповедаат, но како мисионерки, жените можеле да раскажуваат „приказни“.[1]
Таа се вратила во Шведска во 1915 година и повторно се посветила на мисионерската работа во 1921 година.[2]
Таа била критикувана затоа што зборувала од говорница (како маж) додека била во Шведска.
Нејзиното здравје нареди да се врати во Упсала во 1928 година, каде што отиде да работи во мисионерската канцеларија на Шведската црква. Во 1936 година била објавена книга со химни на isiZulu, Trospsalmer (на шведски), а химните биле речиси целото создавање или превод на Granqvist. Таа продолжи во мисионерската канцеларија до 1941 година. Таа се преселила во Гетеборг каде што умрела во 1949 година.
Наводи[уреди | уреди извор]
Дополнително читање[уреди | уреди извор]
- Ida Granqvist at Svenskt kvinnobiografiskt lexikon
- ↑ 1,0 1,1 „skbl.se - Ida Granqvist“. www.skbl.se. Посетено на 2020-01-31.
- ↑ „Ida Granqvist - Svenskt Biografiskt Lexikon“. sok.riksarkivet.se. Посетено на 2020-01-31.