Игралишта (село)
| Игралишта | |
|---|---|
  Игралишта | |
|
Местоположба во областа  Игралишта | |
| Координати: 41°34′N 23°8′E / 41.567°N 23.133°E | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Благоевградска област |
| Општина | Струмјани |
| Површина | |
| • Вкупна | 26,174 км2 (10,106 ми2) |
| Надм. вис. | 819 м |
| Население (2024) | |
| • Вкупно | 190[1]. |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| Пошт. бр. | 2848 |
Игралишта (бугарски: Игралище, од 1956 година офиц. Игралиште[2]) - село во Горноџумајско, Пиринска Македонија, во состав на денешната Општина Струмјани на Благоевградската област, југозападна Бугарија.[3]
Историја
[уреди | уреди извор]Основање
[уреди | уреди извор]За основањето на селото постојат две верзии - едната е дека го создале словенските племиња Струмици и Стримонци, кога дошле покрај реката Струма во 6 век и нашле соодветни услови за развој на сточарството во Малешевските Планини. Во 1950 година од Георги Божинов, во месноста „Шумнатица“ биле пронајдени 50 монети од времето на Иван Асен, што значи дека населбата постоела во тоа време. Другата верзија е дека населбата била основана за време на османлиското владеење, кога Турците дошле покрај реката Струма, околу 1400 година, а тогашното население заминало на побезбедно место во Малешевските Планини. Оваа верзија се однесува на сите села лоцирани на планината.
Според легендата, името на селото Игралишта настанало на следниот начин - секое семејство имало колиба на периферијата на селото каде што живеело, но сите имале куќи во селската област. Во сабота и недела доаѓале во селото и правеле собири, по што се враќале во колибите до следната недела. Местото на советите било многупати поместено. Првото место се вели дека било кај боболката Котрул, потоа кај Бураџиската куќа, по изградбата на црквата пред дворот на црквата, по изградбата на училиштето - пред училишниот двор на старото училиште а денеска пред Градското собрание. И така името на селото Игралишта дошло од забавното место - „ајде да одиме да си играме“.
Отоманско Царство
[уреди | уреди извор]Селото Игралишта е стара населба - во турските регистри се споменува во 1611 - 1617, 1650 - 1660 година. Во том I од списите на Васил К’нчов, кој бил училишен инспектор во Серскиот Санџак за време на османлиското владеење околу 1890 година, како патник ги опишал сите населби во Македонија.
Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г., Игралишта (Igralischta) е село со 87 домаќинства и со 260 жители Македонци.[4] [5]
По крајот на Македонското востание, селата во Јаката биле повторно окупирани и изгорени. За да го задушат востанието во Каршијак, Турците испратиле 800 свои аскери и Башибозуци на чело со Хусеин-бег. Најтешките битки се воделе на бреговите на реката Лебница. По задушувањето на востанието, борбата не престанала.
По избувнувањето на Балканските војни во 1912 година, три лица од селото биле доброволци во Македонско-одринските доброволни чети.[6]
Бугарија
[уреди | уреди извор]По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија.
Географија и местоположба
[уреди | уреди извор]Селото Игралишта се наоѓа на околу 50 километри јужно од реонскиот центар Благоевград, на околу 11 километри југо-југозападно од општинскиот центар Струмјани и на околу 12 километри западно од градот Сандански. Се наоѓа во југоисточните делови од Малешевските Планини, јужно од плитката долина на почетокот на десната притока на Седелска Река, која е десна притока на реката Струма. Надморската височина во северниот дел на селото кај градското собрание е околу 894 м, во центарот кај Богородица - околу 890 м, кон високиот западен дел се зголемува на околу 950 - 960 м, а на исток се намалува на околу 850 - 860 m.
Во минатото, местото било избрано поради присуството на многу извори на вода - околу 10 - 15. Климата е преодна медитеранска со планинско влијание.
Природните ресурси - дабови и букови шуми, четинари биле пошумени на почетокот на 1946 година, дотогаш немало ниту еден бор. Овде се наоѓа и резерватот „Сокол“, кој има вековни дабови и букови шуми, како и новопошумени борови и костени. Порано од местото се добивало многу градежен материјал, греди за куќите во селото и за јавните објекти. Земјата има и подземно богатство - ураниумска руда, развиена и користена во 1980-тите. Растеат речиси сите видови овошни дрвја: цреши, јаболка, сливи, круши и други со одлични вкусни квалитети. До 1942 г секое семејство имало лозје во областа „Лозје“, но лозите биле погодени од филоксера.
Општинскиот пат преку Игралишта на исток води преку селото Палат до селото В’лково и се поврзува со третокласниот Републички пат III-1082, а на запад води до селото Никудин.
атарот на селото Игралишта се граничи со атарите на: селото Махалата на запад и север; селото Палат на исток; селото Крстилци на југоисток; селото Јаково на југ; селото Драгуш на југозапад; селото Крнџилица на југозапад.
Население[4][7]
[уреди | уреди извор]| Година | 1934 | 1946 | 1956 | 1965 | 1975 | 1985 | 1992 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Жители | 818 | 949 | 1019 | 901 | 811 | 640 | 527 | 385 | 298 |
 |
Според пописот на населението од 2011 година, етничкиот состав на селото е следниот:[9]
| Број на население | |
| Вкупно | 298 |
| Бугари | 286 |
| Турци | - |
| Роми | - |
| Останати | 3 |
| Не се определиле | - |
| Без одговор | 9 |
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ www.grao.bg
- ↑ Николай Мичев, Петър Коледаров. „Речник на селищата и селищните имена в България 1878-1987“, София, 1989.
- ↑ Guide Bulgaria, Accessed May 5, 2010
- ↑ 4,0 4,1 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995.
- ↑ „Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 837
- ↑ 7,0 7,1 (бугарски) https://web.archive.org/web/20160304125710/http://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=2212&ezik=bul. Архивирано од за населението на с. Велющец , общ. Струмяни, обл. Благоевград изворникот Проверете ја вредноста
|url=(help) на 2016-03-04. Посетено на 2018-02-04. Отсутно или празно|title=(help) - ↑ „Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и възраст към 01.02.2011 г.“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2013-08-14. Посетено на 2012-03-18. Занемарен непознатиот параметар
|deadlink=(се препорачува|url-status=) (help) - ↑ Попис на населението од 2011 година
| ||||||||||||||||||